เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 986

ในวันหนึ่ง เชอรีชกำลังคุยโทรศัพท์กับวิทนีย์

ดูเหมือนว่าวิทนีย์จะเป็นฝ่ายพูดมากกว่า เนื่องจากเธอเป็นคนช่างพูด

“เฮ้ เธอรู้ไหมว่าตอนนี้เฮกเตอร์กำลังออกเดตกับเลล่าอยู่? สองคนนั้นมาจากโลกที่แตกต่างกันมาก แต่พวกเขาก็มาลงเอยอยู่ด้วยกัน นี่มันแปลกมาก เชอรีช เธอคิดว่าเนื่องจากเลล่าไม่ได้แต่งงานกับบอยล์ เธอก็เลยคบกับเฮกเตอร์เพียงเพื่อกลับมาหาบอยล์หรือเปล่า?”

จินตนาการของวิทนีย์ทำให้เชอรีชกลอกตา เธอพูดว่า "ทำไมเมื่อก่อนฉันไม่รู้ว่าเธอมีจินตนาการที่บ้าคลั่งขนาดนี้? ทำไมเธอไม่มาเป็นนักเขียนแทนล่ะ?"

วิทนีย์ตอบ “ฉันเขียนนิยายไม่เก่ง แต่พูดตามตรง เธอคิดว่าเลล่าจะชอบเฮกเตอร์งั้นเหรอ? ถ้าเธอไม่ชอบเฮกเตอร์จริง ๆ เฮกเตอร์ของพวกเราก็น่าสงสารมาก!”

“ถ้าเลล่าไม่ชอบเฮกเตอร์ แล้วทำไมเธอถึงเดตกับเขาตั้งแต่แรกด้วยล่ะ? เลล่าไม่ใช่พวกชอบความสมบูรณ์แบบ นอกจากนี้ เธอก็ยังไม่ได้คบกับบอยล์จริง ๆ ด้วย ดังนั้นเธอต้องใช้เฮกเตอร์เพียงเพื่อให้ได้กลับมาหาบอยล์เพื่ออะไร?”

เชอรีชพูดอ้อมกับวิทนีย์อย่างปราณีตเพื่อที่จะไม่ดึงบอยล์เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

วิทนีย์ตอบ "ก็จริง แม้ว่าเธอจะใช้เฮกเตอร์เพื่อกลับมาหาบอยล์ ยังไงบอยล์ของเธอก็ไม่สนใจเรื่องนั้นอยู่ดี แต่ฉันได้ยินมาว่าพวกเขากำลังจะแต่งงานกันเร็ว ๆ นี้ พวกเขาจะต้องเชิญเธอกับบอยล์ไปงานแต่งงานของพวกเขาแน่ ๆ”

เชอรีชตอบ “แน่นอน” ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจมากนัก

เมืองหลวงอากาศร้อนจัดในช่วงเดือนมิถุนายน และเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่จะไปว่ายน้ำ

วิทนีย์พูด "เฮ้ เชอรีช ไปว่ายน้ำกัน"

“เธอไม่ต้องดูแลลูกของเธอเหรอ?”

“ตัวแสบของฉันเพิ่งจะเข้านอน และคุณย่าของเขาจะดูแลเขาต่อ ดังนั้นตอนบ่ายฉันจึงค่อนข้างว่าง”

เชอรีชตกลงตามคำเชิญของเธอทันที

เธอนำชุดว่ายน้ำและห่วงยางไปด้วย ขณะที่กำลังจะออกจากบ้าน

บอยล์เพิ่งกลับถึงบ้าน ในขณะที่เธอกำลังจะออกไป

บอยล์หยุดเธอที่ประตูทางเข้า เขาถามว่า "คุณจะเอาห่วงยางไปทำอะไร?"

“วิทนีย์ชวนฉันออกไปว่ายน้ำ”

“งั้นเดี๋ยวผมขับรถไปส่ง ผมเป็นห่วงถ้าคุณขับรถไปที่นั่นคนเดียว”

เชอรีชพูดไม่ออก

เป็นเรื่องที่เข้มงวดมากกับการที่มีสามีคอยจับตาดูเธอทุกฝีก้าวราวกับเหยี่ยว

แต่เชอรีชดูเหมือนจะชอบมัน

บอยล์หันมา และคาดเข็มขัดให้เธอเมื่อพวกเขาเข้ามาในรถแล้ว

ภรรยาของบอยล์บ่นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “บอยล์ คุณรู้ไหมว่าคนอื่นเขาพูดกันว่าปกติแล้วแฟนหนุ่มจะควบคุมแฟนสาวก่อนจะแต่งงานเท่านั้น และหลังจากพวกเขาแต่งงานกัน ปกติภรรยาก็จะเป็นคนที่ควบคุมสามี ทำไมฉันถึงรู้สึกเหมือนกับว่าคุณเป็นคนที่ควบคุมฉันมาตลอดทั้งตอนก่อนแต่งและหลังแต่งล่ะ?”

บอยล์ชำเลืองมองเธอก่อนจะถาม “คุณรู้สึกอึดอัดงั้นเหรอ?”

ความจริงก็คือ เขาแค่พยายามจะเอาอกเอาใจเธอ และไม่มีเจตนาจะควบคุมเธอ

เชอรีชพูด "ไม่ ฉันแค่รู้สึกปลอดภัยมาก ตอนที่คุณควบคุมฉันตลอดเวลา"

แต่สิ่งเดียวที่เธอไม่ชอบคือ การที่เขาไม่ยอมอนุญาตให้เธอสั่งอาหารปิ้งย่างหรือของทอดตอนกลางดึก

บอยล์หยุดรถที่ทางเข้าสระว่ายน้ำ เชอรีชลงจากรถพร้อมกับห่วงยางอันน้อยของเธอก่อนจะเดินไปหาบอยล์ และจูบเขาพร้อมกับกอดคอของเขา

เขาเป็นเหมือนพ่อแม่ที่ส่งลูกไปเรียนว่ายน้ำ

แต่ไม่นานหลังจากที่เชอรีชเข้าไปที่สระว่ายน้ำ บอยล์ก็รู้สึกกังวล และตัดสินใจเดินตามเธอเข้าไป

หลังจากที่เชอรีชเข้าไปที่สระว่ายน้ำและเจอกับวิทนีย์ ทั้งคู่ก็เข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเปลี่ยนชุดว่ายน้ำ

ด้วยรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดอย่างมากของเชอรีช และร่างกายอันน่าทึ่งของเธอ และบวกกับชุดว่ายน้ำที่เปิดเผยอย่างมาก รูปลักษณ์ที่บริสุทธิ์ และไร้เดียงสาของเธอดึงดูดความสนใจของผู้ชายคนอื่น ๆ รอบสระ

วิทนีย์ขยับเข้าไปใกล้เธอ เอื้อมมือกระตุกผ้าผืนเล็ก ๆ ที่คลุมหน้าอกสีขาวราวกับหิมะของเชอรีช ก่อนจะพึมพำด้วยน้ำเสียงเบา “ผู้ชายพวกนั้นกำลังมองหน้าอกของเธออยู่ ฉันอยากให้เธอตะโกนบอกบอยล์ของเธอ และคว้านลูกตาของพวกเขาออกทั้งหมด”

แต่ในขณะที่เชอรีชกำลังจะกระโดดลงไปในสระพร้อมกับห่วงยางอันน้อยของเธอ...

"เชอรีช"

บอยล์เดินมาหาเธอขณะสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว และกางเกงยีนส์สีดำ

เชอรีชถาม “คุณมาทำอะไรที่นี่?”

บอยล์เหลือบมองดูเสื้อผ้าชิ้นน้อยที่ภรรยาของเขาใส่ สายตาของเขาหรี่ลงก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวจากวิทนีย์แล้วพันรอบตัวของเชอรีช

“คุณจะเป็นหวัดถ้าคุณแต่งตัวน้อยชิ้นแบบนี้”

บอยล์รู้สึกเหมือนกำลังประเมินสายตาของทุกคน เมื่อพวกเขากำลังละเมิดร่างกายของเชอรีชอย่างโจ่งแจ้งด้วยสายตาวิตถารของพวกเขา

เชอรีชขมวดคิ้วขณะพูดว่า “แต่ฉันกำลังจะว่ายน้ำ”

บอยล์กอดภรรยาของเขา แล้วพูดว่า "กลับบ้านกันเถอะ ผมจะว่ายน้ำกับคุณที่สระว่ายน้ำที่บ้านเรา"

'คนโกหก การว่ายน้ำที่บ้านคงจะเป็นแค่การแช่ตัวในอ่างอาบน้ำเท่านั้นแหละ'

คาลัมบอกบอยล์ในห้องทำงานว่า "คุณต้องการสำเนาสัญญานี้อีกฉบับหนึ่งไหมครับ เนื่องจากมันเปื้อนหมดแล้ว?"

คาลัมรู้ดีว่าเจ้านายของเขากลัวเชื้อโรคมากแค่ไหน

บอยล์เหลือบมองที่คราบมันบนเอกสารสัญญา และดูเหมือนว่าจะเป็นคราบที่ทิ้งไว้เมื่อตอนที่เชอรีชกินมันฝรั่งทอด เขาพูดว่า "ไม่ต้อง เด็กเป็นคนทำ"

คาลัมคร่ำครวญในใจ 'เด็กอะไร? ทั้งหมดเป็นเพราะภรรยาที่ไม่เอาใจใส่ของเขานั้นแหละ…'

คาลัมไม่กล้าพูดความคิดของเขา ในขณะที่เขาเก็บความคิดของเขาไว้กับตัวเอง

เชอรีชตัดสินใจวิดิโอคอลหาบอยล์ในขณะที่เขากำลังประชุมอยู่

เชอรีชกำลังเลือกลิปสติกให้ตัวเอง เธอถามบอยล์ว่า "บอยล์ คุณคิดว่าอันไหนดูดีกว่ากัน?"

บอยล์ตัดสินใจพักประชุม แม้ว่าการประชุมจะเพิ่งเริ่มขึ้น เพื่อช่วยภรรยาของเขาเลือกลิปสติก

ใช้เวลาสิบนาที

ผู้บริหารทุกคนต่างพูดไม่ออก

บรรดาผู้บริหารต่างคร่ำครวญในใจ 'ภรรยาของประธานลอว์สันเป็นพวกที่รับมือยากจริง ๆ'

'นั่นคือภรรยางั้นหรือ? พูดตามตรง เขาได้แต่งงานกับจอมเผด็จการชัด ๆ!’

หลังจากการประชุมจบลง ผู้บริหารที่ไม่รู้อะไร รู้สึกไม่ดีต่อบอยล์ เขากล่าวว่า "ประธานลอว์สัน แม้ว่ามาดามลอว์สันจะเป็นลูกสาวของครอบครัวฟัดด์ แต่เอ็มโอ กรุ๊ป ของเราก็ไม่ควรกลัวเธอ นอกจากนี้ ธุรกิจของเราก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเขาอยู่ดี ประธานลอว์สัน ในฐานะที่ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ผมรู้สึกแย่จริง ๆ สำหรับสถานการณ์ที่ยากลำบากที่คุณอยู่ ลูกสาวของผมก็เป็นคนที่มีความสามารถเช่นกัน ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ประธานลอว์สัน ผมสามารถแนะนำลูกสาวของผมให้คุณรู้จักหลังจากที่คุณหย่าแล้ว"

สายตาของน่ากลัวขึ้นทันที เขามองไปที่สมาชิกผู้บริหารคนนั้นก่อนจะพูดว่า "อะไรทำให้คุณรู้สึกว่าผมกำลังลำบาก และผมอยากจะหย่าล่ะ?"

สมาชิกผู้บริหารพูดไม่ออก

'เขาจะไม่หย่างั้นเหรอ?'

บอยล์ตอบกลับเขา "ผมจะไม่มีวันหย่าเด็ดขาด"

เขาหันหลัง และเดินออกจากห้องประชุมหลังจากพูดอย่างนั้น

คาลัมบอกกับสมาชิกผู้บริหารว่า "โอ้ ท่านประธาน การตัดสินของคุณค่อนข้างแย่ คุณไม่รู้เหรอว่าประธานบอยล์มีความสุขแค่ไหนหลังจากเขาแต่งงาน?"

"เขามีความสุขมากแค่ไหนกัน?"

“เขามีความสุขมาก จนเขาหวังว่าเขาจะไม่ต้องทำงานอีกต่อไป”

สมาชิกผู้บริหารคิดกับตัวเอง 'จริงเหรอ?'