เล่ห์สวาท นิยาย บท 3
ได้ผล... เธอหน้าแดงลามไปถึงใบหู
“มันถ่ายเทอากาศได้ดีค่ะ หนูนาไม่ชอบให้น้องสาวหนูนาอับชื้น อึดอัด หายใจไม่ออก อุ๊ย!”
เธอโพล่งออกมา ก่อนจะยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง หน้าแดงหนักกว่าเดิม ดันไปบรรยายเรื่องกางเกงในที่เธอสวมให้เขาฟังทำไมกันล่ะ
เขายกยิ้มมุมปาก มองสบตาเธอไม่วาง นราวดีหลบสายตาเป็นพัลวัน
“มีแฟนหรือยัง?”
จู่ๆ เขาก็ถามขึ้น ไม่เกี่ยวกับเรื่องงานเลยสักนิด เธอมุดเข้าใต้รักแร้เขาเพื่อหาทางหนี เขายอมปล่อยแต่โดยดี
นราวดีใจหายใจคว่ำ รีบจัดข้าวของเข้ากระเป๋าจนเสร็จ เขานั่งมองเธอบนเตียง ไม่ได้เข้ามาวุ่นวายกับข้าวของเธออีก
“เสร็จแล้วค่ะ แต่หนูนาต้องเคลียร์กับทางนี้ก่อนนะคะ”
“แค่ไปบอก เรื่องค่าใช้จ่ายเดี๋ยวจะจัดการให้”
เขาพูดทุกอย่างเหมือนเป็นเรื่องง่าย ก่อนจะแย่งกระเป๋าจากมือเล็กๆ ของเธอ พาเธอไปเคลียร์กับเจ้าของที่พักและจับเธอรวมถึงกระเป๋ายัดใส่รถ
มันง่ายขนาดนั้นเลย
มันง่ายขนาดนั้นจริงๆ สำหรับคนมีเงิน
“ไปซื้อเสื้อผ้าก่อน” เขาบอกเธอ
“ซื้อทำไมคะ เสื้อผ้าของหนูนามีเยอะแล้ว”
“อันไหนที่บอกว่าเยอะในกระเป๋านี่นะเหรอ”
เขาถามกลับ เธออึ้งไป
“ชุดไปสัมภาษณ์วันนี้ยังกับไปบวชชี เห็นตอนแรกนึกว่าจะได้แม่ชีมาเป็นเลขา”
เธออ้าปากค้าง แต่ปิดปากเงียบไม่กล้าเถียงว่าที่เจ้านายคนใหม่ เพราะชุดที่เธอใส่ไปสัมภาษณ์วันนี้เชยจริงๆ นั่นแหละ เป็นชุดที่เธอคิดว่าดีที่สุด ชุดอื่นแย่กว่านี้อีก บริษัทของเขาใหญ่โต เลขาแต่งตัวไม่เอาไหนเขาคงอายลูกค้าเป็นแน่
เขาพาเธอมายังห้างดังของเมืองใหญ่ เธอเม้มปากแน่น ขณะเดินตามเขาไป อัครัฐเดินด้วยท่าทีสง่าผ่าเผย เขาหล่อเหลาคมเข้มแบบว่าเดินไปตรงไหนสาวๆ ก็มอง เธอก้มมองตัวเองเหมือนสาวใช้ที่คอยมาเดินตามถือของให้เจ้านายอย่างเขาเลย
ยัยลูกเป็ดขี้เหร่เอ๊ย!
เธอด่าตัวเอง
“เร็วสิ”
คนที่คิดฟุ้งซ่านคนเดียวสะดุ้งเมื่อเขาหันมาดุ เธอรีบเดินตามเขาไป มือกอดกระเป๋าสะพายของตัวเองแน่น
ร้านที่เขาพาเข้าไปซื้อ เสื้อผ้าราคาแพงทั้งนั้น เธอหยุดกึก หน้าซีดเผือดยิ่งกว่าไก่ต้ม
“เร็วสิ พี่ไม่มีเวลายืนรอเธอทั้งคืนหรอกนะ”
“เอ่อ... หนูนาขอซื้อเองวันหลังได้ไหมคะ จริงๆ อาทิตย์แรกหนูนาก็เตรียมชุดทำงานเอาไว้แล้วค่ะ”
“ชุดที่พับลงกระเป๋านะเหรอ”
เขาเอ่ยถามเพราะนั่งมองเธอจัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋า
“คะ?”
เธอเดินตามเขาไป เรียกว่าวิ่งตามกระมั้ง เธอกับเขาต่างกันลิบลับ เขาคงอายที่ต้องมาเดินกับยัยลูกเป็ดขี้เหร่อย่างเธอ
นราวดีได้ยินเขาบอกว่าหิวข้าว แต่เขาไม่เห็นแวะกินข้าวร้านไหน สงสัยเปลี่ยนใจเพราะอายที่ต้องพาเธอออกมาสู่สายตาสาธารณชนแบบนี้
เขาพาเธอมายังคอนโดหรูใจกลางกรุง เธอเพิ่งรู้ว่าพนักงานได้อภิสิทธิ์พิเศษแบบนี้ด้วย ทำงานบริษัทใหญ่ๆ ได้อะไรๆ พิเศษแบบนี้ ไม่สงสัยเลยว่าทำไมใครๆ ก็อยากทำงานที่นี่
วันก่อนเธอเจอรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัย เขาแนะนำให้เธอลองมาสมัครงานที่นี่ดูเพราะเธอกำลังหางานอยู่ พอมายื่นใบสมัครผ่านไปแค่สามวันบริษัทก็เรียกเธอสัมภาษณ์งานเลย
คอนโดที่เขาพามาอยู่หรูหราจนเธอไม่กล้าเหยียบย่าง ก้มมองตัวเองเหมือนขอทานข้างถนนก็ไม่ปาน
“ทำกับข้าวเป็นไหม”
เขาหันมาถาม เธอมองเขาตาปริบๆ ก่อนพยักหน้า
“พอทำได้ค่ะ”
“พี่หิวข้าว ยังไม่ได้กินอะไรเลย ของสดในตู้เย็นมีหลายอย่าง ลองเปิดดูสิ”
เขาไปนอนเอกเขนกอยู่บนโซฟา หลับตาเหมือนเหนื่อย ได้ยินแบบนั้นเธอก็พอรู้ว่าเขาจะให้เธอทำอะไรให้กิน เลยไปเปิดตู้เย็นดูปรากฏว่ามีของสดมีผักสดเต็มตู้ไปหมด ในครัวก็มีอุปกรณ์ครบครันและมีพวกซอสปรุงรสและเครื่องครัวจัดวางอย่างเรียบร้อย
“นั่นห้องนอนของเธอ หนูนา”
เขาชี้ไปที่ประตูห้องสีขาวขณะเธอเดินออกมาจากห้องครัว
นราวดีรีบเข้าห้องไปล้างหน้าล้างตา คิดว่าคืนนี้ค่อยจัดเสื้อผ้าก็ได้ แต่ตอนนี้ต้องเร่งไปทำอาหารให้คนที่นอนหิวอยู่ก่อน
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์สวาท