เมียเด็ก Honey (I hate you) นิยาย บท 7

ผู้ชายร่างใหญ่สองคนที่จับตัวฉันมา ยัดฉันเข้าไปในห้องๆ หนึ่ง แล้วไอ้หน้าหล่อก็เดินตามเข้ามาพร้อมกับปิดประตูล็อกกลอน เสร็จแล้วเขาก็เดินตรงมาทางฉัน

“จะ..จะ...จะ...ทำอะไร” ฉันพูดไม่ได้สรรพ พร้อมๆ กับขยับตัวถอยหนี

“เธอจำฉันไม่ได้...?” เขาจ้องหน้าฉันแล้วขมวดคิ้วเป็นปมถาม

“นะ..หนู...หนู เคยเจอพี่หรอคะ”

เอาจริงๆ ฉันว่าเขาหน้าคุ้นมากจริงๆ นะ เหมือนเคยเจอ แต่พยายามคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก

“หึ!!” เขาหัวเราะในลำคอเขาๆ “จำผัวตัวเองไม่ได้หรอหื้ม ลืมง่ายจัง”

ฉันสะตั้นกับคำคำนี้ไปเลย ผะ ผัว ผัวงั้นหรอ เหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อนมันผุดเข้ามาในหัวฉันอีกครั้ง

วันที่ฉันโดนข่มขืน ฉันลืมไปแล้วว่าผู้ชายคนนั้นหน้าตายังไง แต่พอไอ้หน้าหล่อพูดแบบนี้มันทำให้ฉันคิดได้ทันที 10 ล้าน ฉันจะทวงเขาดีไหมนะ มันจะหน้าเกลียดไหม

เอะ! ไม่สิเรื่องเงินเอาไว้ทีหลัง ตอนนี้ฉันต้องตกใจก่อน อุตส่าห์หนีมาได้ พอจะเจอทำไมถึงง่ายดายขนาดนี้กัน

“ต้องให้ฉันทบทวนความจำให้ไหม..” เขาเดินมาใกล้ๆ ฉัน ผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหลาแต่กบับดูอันตรายเอามากๆ

“อะ...ไอ้โรคจิต” ฉันชี้หน้าเขา

เขาเงียบเอาแต่มองหน้าฉัน ไม่ใช่มองแค่หน้านะมองทั้งตัว โดยเฉพาะตรงหน้าอก แล้วเขาก็ซี๊ดปาก โรคจิตชัดๆ

“ห้ามมองนะ !!” ฉันรีบยกมือขึ้นปิดหน้าอกตัวเอง

“ฉันเคยเห็นของเธอหมดแล้วจะอายทำไม”

“หยาบคายที่สุด !!”

“หรือไม่จริง”

ฉันจะอ้าปากเถียงแต่เถียงไม่ออก ที่ไอ้หน้าหล่อนี้พูดมันก็จริงนี่หว่า

“มาทบทวนความหลังหน่อย...ดีไหม หื้ม” เขาเดินเข้ามาใกล้ฉันจนตอนนี้หน้าฉันกับหน้าเขาแทบจะชนกันอยู่แล้ว

ตึก ตึก ใจเต้นรัว เกลียดตัวเองเห็นผู้ชายหล่อทีไรเป็นแบบนี้ทุกที ขอเว้นไอ้หน้าหล่อแต่โรคจิตไว้สักคนได้ไหมหัวใจ

“ยะ...อย่านะ” ฉันจะถอยหนีแต่มันติดกำแพงห้องแล้ว

ไอ้หน้าหล่อก้มใบหน้าลงมาทำท่าเหมือนจะจูบฉัน ทำให้ฉันหลับตาพริ้มไม่กล้ามองคนตรงหน้า

กริ่ง~ (เสียงโทรศัพท์เขาดังขึ้น)

“มีอะไร” คุยโทรศัพท์แต่สายตาจ้องมาที่ฉัน

“กูไม่ว่าง มึงขึ้นรับรางวัลแทนกูไปเลยก็แล้วกัน” พูดจบก็วางสาย คุยนานๆ หน่อยไม่ได้หรือไงจะรีบวางสายทำไม

เขาทำท่าจะก้มมาจูบฉันอีกครั้งแต่ฉันเบือนหน้าหลบไปอีกทาง

“อย่ามาขัดใจฉัน...ฉันไม่ชอบ!!” น้ำเสียงทุ้มเข้มเอ่ยบอกเมื่อถูกขัดใจ

“ทำไมหนูต้องทำตามที่พี่พูด...!!”

ไอ้หน้าหล่อเอามือล่วงไปในกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบกระเป๋าเงินออกมา ก่อนจะหยิบเอาบางอย่างออกมาจากกระเป๋าชูขึ้นให้ฉันดู

มันคือ คือบัตรนักศึกษาของฉัน ทำไมถึงไปอยู่กับไอ้หน้าหล่อคนนี้ได้เนี้ย

“บัตรหนูนี่ เอาคืนมานะ !!”

“ถ้าอยากได้คืน” ก้มมากระซิบ “เธอก็ต้องเอากับฉัน”

ฉันกำหมัดแน่น...เอาไงดีบัตรนักศึกษามันสำคัญกับฉันมากถ้าไม่มีบัตรฉันก็เข้าห้องสอบไม่ได้

“ตกลง !!” ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะตอบ คิดซะว่าไม่เป็นไรหรอกยังไงฉันกับเขาก็เคยมีอะไรกันแล้วหนิ

พอฉันตกลงไอ้หน้าหล่อก็รุกฉันทันที เขาพุงเข้ามาจูบปากฉัน บีบเค้นหน้าอกฉันเหมือนหิวกระหาย แถมเขายังกัดริมฝีปากฉันด้วย

“อื้อ เจ็บนะ...!!”ฉันรีบผละริมฝีปากออกแล้วจ้องใบหน้าคมคายตาเขม็ง

เขาแค่มองหน้าฉันแต่ไม่พูดอะไร แววตาของเขามัรดูมีความต้องการเรื่องอย่างว่ามาก

เขาถอดเสื้อผ้าฉันออกแล้วโยนทิ้ง รวมทั้งเสื้อผ้าของตัวเองด้วย จากฉันก็อุ้มฉันไปยังโซฟาแล้ววางฉันลง อย่าเรียกว่าวางเลยเรียกว่าโยนจะดีกว่า มือหนาจับอ้าขาฉันออกกว้างๆ สายตาคมกริบจ้องมองเรือนร่างของฉันตาไม่กระพริบ ทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหนีเพราะความอับอาย

หลังจากที่เขาสวมถุงยางอนามัยเสร็จ ก็รู้สึกเหมือนกำลังถูกอะไรบางอย่างที่มันแข็งทื่อถูแหวกตรงนั้นของฉัน ก่อนที่จะรู้สึกเจ็บจี๊ดจนต้องกัดริมฝีปากแน่น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน