เมียเด็ก Honey (I hate you) นิยาย บท 8

“ขะ..ขอตัวก่อนนะคะ” ฉันพูดจบก็รีบวิ่งผ่านผู้ชายหล่อสองคนนั้นไปทันที ขืนยืนอยู่คงทำอะไรไม่ถูกแน่ๆ

พรึบ~ จู่ๆ ผู้ชายที่ชื่อคลาสคว้ามือมารั้งแขนฉันไว้ก่อน

“เดี๋ยว ทำไมน้องมาอยู่นี่ล่ะ...?”เขามองหน้าฉันกับแฝดของตัวเองสลับกัน แล้วเบิกตากว้าง “ไอ้เชี้ยคริส..มึง.!!!”

ฉันสะบัดแขนออกอย่างแรง แล้วหลบสายตาของผู้ชายฝาแฝดทั้งสองคนที่เอาแต่จ้องมองมาที่ฉัน “ขอตัวก่อนนะคะ !!”

ฉันรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นทันที พอวิ่งมาถึงชั้นล่างของตึกฉันก็พักยืนหอบเพราะความเหนื่อย วิ่งลงบันไดมาตั้งหลายชั้น เพิ่งคิดได้ว่ามีลิฟต์ บ้าเอ้ย!! เหนื่อยชิบ เมื่อกี้วิ่งแบบไม่คิดชีวิตเลย

“อีคะนิ้ง แกไปไหนมา พวกฉันตามหาแทบตายโทรไปก็ไม่รับ”

มะปราง มิน จิน เดินมาทางฉัน ตายแล้ว!!จะบอกมันว่าไปไหนมาดี ขืนบอกว่าฉันเมื่อกี้ฉันกับคนชื่อคริสเพิ่งมีอะไรกันมา มะปรางกับจินได้แหกอกฉันตรงนี้แน่

“ฉันหลงทาง” ฉันรีบพูดแก้ตัว

“ทำไมหน้าแกซีดๆ” มินถามอย่างสงสัย ทำไมขี้สงสัยแบบนี้นะเพื่อนฉันเนี่ย

“ดะ แดดคงจะร้อนมั้ง” ฉันยิ้มแห้งๆ ให้พวกเพื่อน

“เอาเถอะไปดูเขาแข่งรถต่อดีกว่า”

“ฉันขอกลับบ้านก่อนได้ไหม...?” ฉันถามเพื่อน ตอนนี้เดินแทบจะไม่ไหวแล้วขาสั่นพั่บๆ ไปหมด

“ไม่ได้ !!” พวกเพื่อนฉันมันพูดเป็นเสียงเดียวกัน ทำให้ฉันถึงกับต้องถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่

“กลับพร้อมกันสิ ฉันเห็นพี่คริสแป๊บเดียวเอง ยังไม่ชื่นใจเลย”

ไม่ต้องรอให้ฉันตอบอะไร จากนั้นพวกมันก็ลากฉันกลับไปที่สนาม ฉันทั้งขอร้องอ้อนวอนขอกลับก่อนแต่พวกมันไม่ฟังฉันเลยสักนิด เอาแต่ฉุดลากฉันอย่างเดียว

#สนามแข่งรถ...

“มะปราง แกเห็นพี่คริสไหม”

“ไม่เห็นเลยไปไหนของเขานะ” มะปรางมองซ้ายขวา แล้วทำหน้าเศร้าๆ

นี่ถ้าพวกมันรู้ว่าฉันกับคนชื่อคริสมีอะไรกันแล้วมันจะเป็นไงเนี้ย ดูมันจะคลั่งไอ้หน้าหล่อนั้นมาก โอ้ยยกรรมอะไรของฉันเนี้ย

“นั่นไง !!” มะปรางพูดโพล่งขึ้นแล้วชี้ไปที่สนาม

“อร้าย!! พี่คริส !!” จินแหกปากกรี๊ดกราดใหญ่

“พี่คลาสก็มาด้วยแก โอ้ยยฉันจะเป็นลม”

กรี๊ด กรี๊ด !!! เสียงกรี้ดกร๊าดของคนทั้งสนามดังขึ้นจนฉันต้องเอามือปิดหูไว้

คนชื่อคริสกับคลาสเดินมาดูแข่งรถ อยู่คนละฝั่งกับพวกฉันนะ แต่มองเห็นสองคนนี้ชัดเลยแหละ

กะไอ้แค่ ผู้ชายสองคนที่หน้าตาเหมือนกัน แถมยังหล่อกระชากใจ เดินมายังกรี๊ดขนาดนี้ ฉันละเบื่อพวกบ้าผู้ชาย ฉันนี้ได้กับเขาเมื่อกี้ สดๆ ร้อนๆ!! ฉันยังไม่หวีดขนาดนี้เลย ชิ มั่นใส้ชะนีพวกนี้

“อร้าย พี่คริส พี่คลาส กรี๊ด!!!” สองคนนี้ก็อีกคน

เหมือนฉันกับมินกำลังยืนงงในดงชะนีเลยตอนนี้

ฉันพยายามเพ่งมองสองคนนั้น พยายามจะแยกว่าคนไหนคริสคนไหนคลาส แต่มันก็เหมือนกันจนแยกแทบไม่ออก แต่มีบางอย่างที่ฉันพอมองออก คือไอ้คนชื่อคริสเนี่ยมันขรึมๆ หน้าตาย (ขี้เก๊ก แถมยังหื่นกาม) ส่วนคลาส ฉันมองไปที่อีกคนหน้าจะเป็นคลาส เขายิ้ม ยิ้มสดใสมาก นี่แหละน่าจะเป็นข้อแตกต่างของสองคนนี้

สังเกตเห็นคนชื่อคริสก้มหน้ากดๆ โทรศัพท์ สักพักก็มีข้อความเด้งเข้าโทรศัพท์ฉัน

ติ่ง~ เงินเข้าบัญชี 10ล้าน

“แม่เจ้า!!” ฉันอุทานออกมาเบาๆ แล้วเอามือปิดปากตัวเอง “ฉะ ฉันรวยแล้ววว”

ฉันเงยหน้ามองคนชื่อคริส เขาก็ยังทำหน้าขรึมๆ อยู่

“ขี้เก๊กชะมัด” ฉันพูดพึมพำเบาๆ

“พวกแกไปขอพี่คริสกับพี่คลาสถ่ายรูปกันเร็ว”

“ไม่!!” ฉันพูดเสียงหนักแน่น

“แกต้องไปกับพวกฉัน”

“ทำไมต้องเป็นฉัน”

พวกมันไม่ฟังคำขัดข้านของฉันอีกแล้ว แถมยังลากฉันไปด้วย เพื่อนเลว มันลากฉันไปอีกฝั่งของสนาม ฝั่งที่ไอ้แฝดหน้าหล่อยืนเก๊กอยู่

โอ้ย!! ฉันต้องทำหน้ายังไงเนี่ย เมื่อกี้เพิ่งมีอะไรกับเขา แล้วต้องมาขอถ่ายรูปทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันทำไม่ได้โว้ย !!!

“พี่คริส พี่คลาสคะ”

“ว่าไงครับ” คนชื่อคลาสหันมาตอบมะปราง

สองคนนั้นถึงจะใส่แว่นดำแต่ฉันก็สัมผัสได้ว่าเขาสองคนกำลังมองฉันอยู่ โอ้ย..มือไม้สั่นหมดแล้วตอนนี้

“คือหนูกับเพื่อนขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมคะ” มะปรางเอ่ยบอกผู้ชายฝาแฝดสองคน

“ได้สิครับสาวๆ” คนที่ชื่อคลาสตอบ ดูท่าจะเจ้าชู้ไม่เบาเลย

จากนั้น มิน มะปราง จิน ก็ถ่ายรูปกับแฝดหน้าหล่อสองคนนี้ ส่วนฉันไม่ถ่ายค่ะ แค่ยืนดูก็สั่นไปทั้งตัว ถ้าให้เข้าไปใกล้ๆ ฉันควกัดลิ้นตัวเองตายมันตรงนี้แน่ๆ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน