เมียเสี่ย นิยาย บท 17

สายวันรุ่งขึ้น

อารยาขยับตัวนิดๆ ซุกหน้าเข้าหาความอบอุ่นที่กระทบผิวหน้าเบาๆ แต่เมื่อนึกถึงคืนที่เร่าร้อน ก็รีบลืมตาขึ้น ฝืนส่งยิ้มไปให้สามีที่นอนมองหน้าเธออยู่ด้วยความยากลำบาก ครั้งแรกมันเจ็บระบบขนาดนี้เลยเหรอ

“ไอซ์นึกว่าเสี่ยไปทำงานแล้ว” ปกติเธอออกไปทำงานก่อนเจ็ดโมงเช้า เสี่ยเองก็ออกช้ากว่าเธอนิดหน่อย แต่วันนี้ตะวันสายโด่งแล้ว สามีเธอยังนอนยิ้มให้เธออยู่เลย

“วันนี้หยุด” เขาตั้งใจหยุด ไม่ใช่เพราะคิดว่าจะทำเรื่องนี้กับเธอ แต่เพราะเครียดเรื่องผู้หญิงอีกคนจนไม่มีกระจิตกระใจทำงาน จึงถือโอกาสนี้หยุดพักผ่อน

“ไอซ์ก็หยุดเหมือนกัน” ใบหน้าสวยระบายยิ้มให้สามีด้วยความเก้อเขิน ไม่รู้จะทำหน้ายังไงเลย เขินก็เขิน อายด้วย แต่สามีที่กอดอยู่ก็ไม่รู้ตัว นอกจากจะไม่ปล่อยเธอแล้ว มือยังป้วนเปี้ยนไปมาตามร่างกาย ให้เธอเขินอายหนักขึ้นไปอีก

“เจ็บไหม” มือหนาอ้อยอิ่งอยู่แถวๆต้นขานุ่ม ไล้มือวนไปมาใกล้จุดอ่อนไหวกลางกายสาว ใบหน้ามีแววห่วงใยชัดเจน ด้วยห่วงคนตัวเล็กที่นอนกอดอยู่

“ก็เจ็บค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยเจ็บแล้ว เสี่ยปล่อยไอซ์ได้ไหมคะ ไอซ์จะไปอาบน้ำ”

“วันนี้จะไปไหนไหม ไปด้วยกัน” ปกติวันหยุดของเธอ เขาไม่ค่อยเห็นเธอออกไปไหน แต่เธอกำลังทำเหมือนว่ามีธุระที่ต้องไป

“ไปบ้านคุณแม่ค่ะ” ร่างเล็กขยับลุกขึ้นนั่ง โดยมีสามีคอยช่วยประคอง ทำเหมือนเธอเป็นคนป่วย แต่แบบนี้ก็รู้สึกดีเหมือนกัน

“แม่เธอ?”

ร่างสูงเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมทับร่างเปลือยเปล่าเย้ายวน นั่งลงที่ปลายเตียงอีกครั้ง ดึงรั้งเธอเข้ามาใกล้

“บ้านคุณแม่เสี่ยค่ะ ไอซ์ไม่ได้ไปนานแล้ว เดี๋ยวท่านคิดถึง” ใบหน้าสวยระบายยิ้ม ขยับตัวตามสามี เดินจูงมือกันเข้าไปในห้องน้ำ

“ฉันเพิ่งไปมาเมื่อคืน ท่านบอกว่าวันมะรืนให้เข้าไปหา หลานๆจะมา วันมะรืนเราไปด้วยกันนะ” มือหนาปลดเสื้อคลุมไปวางทิ้งไว้ขอบอ่าง ดึงรั้งร่างเล็กๆเดินไปหยุดยืนอยู่ฝักบัว เปิดน้ำอุ่นรดตัว เอื้อมมือบีบสบู่เหลวลูบไล้ทั่วร่างกายขาวนวลเนียน

“ไอซ์อาบเองได้นะคะ เผื่อเสี่ยไม่รู้”

“อยากทำให้”

“พรุ่งนี้ไปทำงานด้วยกัน ฉันคงปล่อยปละละเลยมากเกินไป ขอโทษนะ” ร่างสูงเดินมาทิ้งตัวลงบนโวฟาตัวเดียวกัน กอดคนที่ง่วนอยู่กับการร่างแบบไว้แน่น เขาดูแลเธอก็จริง แต่มันแค่ผิวเผิน ไม่เคยก้าวก่ายในเรื่องอื่นจนไม่รู้เลยว่าแต่ละวันเธอเจออะไรบ้าง

“เป็นไอซ์เองมากกว่าค่ะที่ยอมให้มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่ทีแรก ไอซ์ไม่เคยคิดว่าเสี่ยจะอยากแต่งกับไอซ์จริงๆ นึกว่าแค่ต้องการไอซ์มาใช้หนี้แทนเงินที่เสี่ยช่วยพ่อกับแม่ ไอซ์ไม่กล้ารับอะไรจากเสี่ย เพราะคิดเสมอว่ารับไปก็ต้องใช้คืนในสักวัน”

“ต่อไปก็เลิกคิดแบบนี้ได้เลย อยากได้อะไรก็เอาๆไปเถอะ เงินแค่นั้นเพื่อความสุขของเธอ ฉันไม่เสียดายหรอก”

เขาทำงานจนไม่มีเวลาใช้เงิน แม่ก็แก่ตัวจนไม่รู้จะใช้จ่ายกับอะไร น้องๆก็มีธุรกิจของตัวเองหมดทุกคน ไม่มีใครมาใช้เงินในส่วนของเขาแล้ว ถ้าเธอไม่ใช้ด้วยอีกคน เขาคงไม่ต้องหาเพิ่มแล้ว เพราะเท่าที่มี ใช้ฟุ่มเฟือยแค่ไหนก็คงไม่หมด

“ขอบคุณค่ะ ต่อไปไอซ์ไม่เกรงใจแล้วนะ”

อารยาวางมือจากไอแพด หันหน้ามาหอมแก้มสามีที่นั่งซ้อนหลังอยู่ ต่อไปนี้แหละค่ะ เสี่ยเตรียมใจไว้ได้เลย จะใช้ให้คุ้มเลยค่ะ เสี่ยขา

อัครราชมองสายตาวับวามก่อนจะส่ายหน้า รู้เลยหายนะกำลังจะมาเยือนกระเป๋าตังของตัวเอง แต่ถ้าเป็นเธอเขาให้ใช้อย่างเต็มที่ ด้วยรู้นิสัยของอารยาดีพอสมควร ถึงเธอจะทำเป็นพูดไปอย่างนั้น แต่เธอก็ไม่กล้าทำขนาดนั้นหรอก