เมียเสี่ย นิยาย บท 31

“สวัสดีค่ะ”

ปัญณิสาขยับตัวนิดหน่อย เพราะรู้สึกเขินที่ถูกจ้องมองด้วยสายตาแปลกๆ จากผู้ชายที่นั่งอยู่โซฟาเพียงลำพัง ไม่ได้ตั้งใจแต่งแบบนี้มาให้เขามองซะหน่อย ทำไมจ้องเธอตาเขม็งเหมือนไม่เคยเห็นงั้นแหละ หรือเธอดูไม่เหมาะกับชุดแบบนี้

“ครับ” ปณิธานขานรับ เพราะเสี่ยแค่พยักหน้าตอบเธอ แล้วสนใจเพียงแค่คนที่เสี่ยอยากสนใจเท่านั้น คำทักทายของเธอจึงเก้อไป

“เสียมารยาทค่ะ เพื่อนไอซ์อุตส่าห์ทัก”

“ขอโทษนะ เราหาที่เงียบๆดีกว่าไหม”

อัครราชไม่สนใจ เขาอยากอยู่กับเธอตามลำพัง อยากรู้ว่าทำไมชอบนักหนา การออกมาที่แบบนี้ เธอมาบ่อยนะ แต่ก็ไม่เคยกลับดึก แต่หลังๆมานี่เริ่มแปลก ขอกลับดึกบ่อยๆ ไม่รู้ที่นี่มีอะไรดี

“ถ้าแอบหนีไปอยู่กันสองคน เขาจะเรียกมาดื่มกับเพื่อนไหมล่ะคะ” อารยาส่ายหน้าปฎิเสธ ไปกับเสี่ยมีหวังโดนดุ ทั้งเรื่องชุดเรื่องดื่มเหล้า นั่งอยู่นี่มีโอกาสโดนดุน้อยกว่า

“ปล่อยให้สองคนนั้นอยู่กันตามลำพังเถอะ” อัครราชกระซิบเบาๆ เป่าลมรดใบหูเธอไปด้วย เขาชอบแกล้งเธอนะ ปฏิกิริยาน่ารักดี

“ไอซ์! เดี๋ยวปรายไปดูลูกค้าโต๊ะนั้นแป๊บนะ เหมือนจะมีปัญหา” ปัญณิสาลุกขึ้นยืนทันที เดินดุ่มไปที่โต๊ะเจ้าปัญหา ที่ลูกค้ากำลังมีท่าทีโวยวายใส่พนักงานของเธออยู่

ปณิธานมองตามอย่างสนใจ เขานึกว่าเธอเป็นทอมซะอีก ท่าทางดูห้าวๆ แข็งๆ ตั้งแต่แรกเจอ วันนั้นที่ตามไปขอโทษโดนเธอด่ายกใหญ่ เลยเผลอตอบกลับไปด้วยคำพูดที่ค่อนข้างจะดูถูกเรื่องเพศสภาพของเธอ วันนี้รู้สึกผิดเลยที่เห็นเธอในชุดสุดเซ็กซี่ เขามีเรื่องให้ต้องขอโทษเธออีกแล้ว เธอไม่ใช่ทอม แต่เป็นผู้หญิงที่ถูกสภาพแวดล้อมทำให้ดูเป็นแบบนั้น

“เสี่ยคงอยากอยู่กับคุณไอซ์ตามลำพัง”

“ก็ใช่นะสิ”

“งั้นผมขอตัว”

“รีบๆไปเลย”

อัครราชมองน้องชายต่างแม่ที่เดินออกไปหลังร้านพลางถอนหายใจ เดินไปทางไหนของมัน แต่ไม่นานก็เข้าใจ เมื่อเห็นเพื่อนของเธอเดินตามไปในทิศทางเดียวกัน

“เหมือนสองคนนั้นจะมีอะไรบางอย่างที่เราไม่รู้นะคะ” อารยาขยับตัวออกจากหน้าอกกว้างเพื่อหยิบแก้วเหล้า แต่แก้วในมือกลับถูกเสี่ยคว้าไปดื่มจนหมด

“ชงใหม่สิ”

ปกติเขาไม่ค่อยดื่ม จะดื่มเฉพาะเวลาที่ไปงานเลี้ยงหรือวันที่เครียดมากๆเท่านั้น เมื่อก่อนดื่มหนักจนตับเกือบพัง หลังๆจึงเพลาๆลง ดื่มตามโอกาสต่างๆเท่านั้น แต่วันนี้กลับอยากดื่ม ไม่ใช่เพราะเครียดหรืออะไร แต่ดื่มให้ตัวเองฮึกเหิมสักหน่อย เพราะแอบคิดเรื่องไม่มีกับคนเป็นเมีย

อารยามองแก้วเหล้าที่จรดริมฝีปากหนาพลางกลืนน้ำลาย แก้วที่เสี่ยยกคือแก้วที่ห้าแล้ว ส่วนเธอยังไม่ได้ดื่มอีกเลย ทุกครั้งที่ยกแก้วขึ้น เสี่ยจะฉกมันไปดื่มเสมอ จนเธอต้องกลืนน้ำลายแบบนี้

“เสี่ยอะ จะแย่งทำไม”

เพราะมุมนี้ค่อนข้างเป็นส่วนตัว แสงไฟก็สลัวนิดหน่อย เขาเลยไม่ค่อยกังวลมากเท่าไหร่ ลูบไล้ฝ่ามือเข้ากับท่อนขาเรียวสวยใกล้จุดอ่อนไหวกลางกายสาวของภรรยา

ร่างเล็กถูกอุ้มขึ้นมาเกยบนตักในท่าหันหน้าเข้าหากันเพื่อรับจูบจากเขา ลิ้นร้อนลากไล้ผ่านกลีบปากสีแดงสดอย่างหยอกเย้า หลอกล่อเธอด้วยประสบการณ์ที่มากกว่าให้เธอตอบสนอง ลิ้นเล็กที่เขาเคยครอบครอง ยื่นออกมาด้านนอกให้เขากวาดชิม

มือเล็กเขี่ยตุ่มไตเล็กๆใต้ร่มผ้า แม้จะไม่เคยมีประสบการณ์ แต่ก็คิดว่าทำแบบนี้แล้วเสี่ยคงจะเสียวเหมือนกัน ลิ้นเล็กขยับไปมาตามความต้องการที่ถูกชักนำ รสเหล้าของเสี่ยทำให้เธอหัวหมุน วาบวาม และร้อนรุ่ม

“กลับบ้านกันเถอะ ฉันไม่อยากทำเธอขายหน้าตรงนี้” น้ำเสียงนุ่มทุ้มแหบพร่าลงนิดหน่อย เพราะต้องข่มอารมณ์ความต้องการไว้ ไม่เคยดื่มเหล้าแล้วรู้สึกมีอารมณ์ขนาดนี้มาก่อนเลย

“กลับทั้งๆที่มันเป็นแบบนี้เหรอคะ” เอวเล็กที่โดนแท่งเนื้อใหญ่โตดุนดันขยับไปมา กระโปรงชุดเดรสร่นขึ้นสูงเหนือบั้นท้าย ตอนนี้สิ่งที่กั้นเธอกับเสี่ยอยู่จึงมีแค่กางเกงในตัวจิ๋วกับกางเกงผ้าเนื้อดีของเสี่ยเท่านั้น

“ตรงนี้ก็ได้นะ ฉันไม่เกี่ยง แต่เธอต้องเก็บเสียงครางดีๆหน่อย” ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มยั่ว เขาไม่ทำหรอกตรงนี้ แต่อยากแกล้งเธอเล่น แต่เหมือนเขาคิดผิด ใบหน้าสวยหวานดูสับสน เหมือนคนกำลังคิดหนัก ว่าทำตรงนี้ดีหรือเปล่า

“เสี่ยเอาจริงเหรอคะ”

“บ้าแล้ว! กลับเถอะ ใครจะไปทำตรงนี้จริงๆ เธอนี้ก็คิดจริงไปได้”

อารยาถอนหายใจอย่างโล่งอก ก็ไม่รู้อะ แข็งขนาดนั้นก็นึกว่าเสี่ยจะทนไม่ไหว กว่าจะกลับถึงบ้านมันใช้เวลาเกือบชั่วโมง กลัวว่าเสี่ยจะไม่ยอมทนกับอะไรแบบนั้นนะสิ

อัครราชขอเวลาปรับร่างกายนิดหน่อย เมื่ออารมณ์เริ่มนิ่งก็พาเธอเดินออกจากร้าน ไม่มีอารมณ์ทักทายคนที่เข้ามาคุยด้วย จึงทำหน้านิ่งๆเหวี่ยงๆตลอดทาง แต่กว่าจะมาถึงรถได้ก็ใช้เวลานานพอสมควร