ภัทรพลหันมามองเห็นนลินีหล่นลงไปนอนข้างเตียง
“น้ำหวาน”
ภัทรพลละมือจากกลุ่มชุดชั้นในในลิ้นชักที่กำลังจะหยิบให้เธอ แล้วรีบเดินมาพยุงคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างเตียง
“เป็นอะไร จะเอาอะไรทำไมไม่เรียกพี่”
ภัทรพลเหลือบมองโต๊ะข้างเตียงที่เอียงกระเท่เร่ อยู่ข้างหญิงสาว
“น้ำหวานหนาวค่ะ เลยจะปรับอุณหภูมิ”
ภัทรพลหยิบรีโมทแอร์ที่หล่นอยู่ไม่ไกล มาปรับอุณหภูมิให้ แล้วตัดสินใจอุ้มเธอขึ้นวางบนเตียง สัมผัสเนียนนุ่มหอมกรุ่นที่ได้รับทำให้ภัทรพลต้องสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อสงบใจ
วางเธอบนเตียงเสร็จ ก็รีบหมุนตัวกลับไปหยิบเสื้อผ้าพร้อมผ้าเช็ดตัวที่หล่นอยู่ข้างตู้ หยิบชุดชั้นในสีขาวออกมาสองชิ้น แล้วเดินกลับมาที่เตียง เห็นนลินีเช็ดน้ำตาที่ไหลลงข้างแก้มก็รู้ว่าหญิงสาวน้อยใจ ภัทรพลผ่อนลมหายใจอย่างอึดอัด ตัดสินใจนั่งลงข้างเตียง
“มาเดี๋ยวพี่ช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้”
ภัทรพลล้วงมือเข้าไปในเสื้อนอนของเธอแล้วใช้ผ้าเช็ดตัวมาผูกเป็นปมที่อก แล้วค่อยถอดเสื้อตัวนอกออก ดึงผ้าห่มมาคลุมที่หน้าขาเพื่อไม่ให้ดูโป๊มันคงดูตลกมากที่คนที่สัมผัสแนบชิดกันมาทุกส่วนแล้วกลับมาทำอะไรแบบนี้ แต่เขาไม่อยากล่วงเกินเธอไปมากกว่านี้ เพราะตัดสินใจแล้วว่าจะจบความสัมพันธ์ครั้งนี้ลง และรู้ตัวเองดีว่าระดับแอลกฮอล์ที่อยู่ในกระแสเลือดในตอนนี้แม้จะเพียงน้อยนิดแต่ก็ไม่ควรเสี่ยงแถมยังอยู่ในสถานการณ์อันล่อแหลมบนเตียงนุ่มๆ ในห้องสองต่อสอง ควรจะระวังอย่างที่สุด ขณะที่ภัทรพลถอดเสื้อออกจากตัวนลินีผ้าเช็ดตัวที่พันรอบอกเธอไว้อย่างหลวมๆ ก็หล่นลงมากองที่เอว สองเต้าขาวอล่างฉ่างปรากฎต่อหน้าเขา เหลือบมองยอดถันเป็นป้านสีชมพูระเรื่อที่เขารู้ดีว่ามันให้รสชาติหวานล้ำเพียงใดยามที่กลืนกินไว้ในปาก ก็ต้องกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก จึงรีบเอื้อมมือไปหยิบผ้าเช็ดตัวเพื่อที่จะได้นำมาพันไว้ดังเดิม แต่ยังไม่ได้ทันจะได้ทำอะไรเสียงเปิดประตูห้องก็ดังขึ้น เขาหันไปมอง
“น้ำหวานทำอะไร”
“คุณพ่อคุณแม่”
“ครับ ผมตั้งใจว่า...”
“คุณจะรักใคร่ชอบพอกันกับลูกสาวผม ผมไม่ห้าม เพราะน้ำหวานก็เรียนจบแล้ว แต่ถ้าจะมาชิงสุก ก่อนห่ามแบบนี้เหมือนไม่ไว้หน้ากัน ลูกสาวผมมีพ่อมีแม่ คุณจะมาทำเล่นๆ แบบนี้ไม่ได้ พี่สุรวิทย์พี่ชายผมเขาไม่พอใจมากนะกับเรื่องวันนั้นที่มีภาพของคุณออกจากคอนโดลูกสาวผมในเวลาดึกดื่น ผมคงไม่ถามหรอกนะว่าคุณมาทำอะไร ผมผ่านช่วงเวลาแบบนี้มาก่อน แต่ผมอยากจะให้คุณทำให้ถูกต้อง ถ้ายังไม่แต่งก็หมั้นหมายกันให้เรียบร้อยสะก่อนจะได้ไม่มีเรื่องเสียหาย”
“เออ ท่านครับคือว่าผม..”
“คุณคะ มาดูลูกหน่อยค่ะ น้ำหวานไข้สูงมากลูกชัก”
เสียงเปิดประตูห้องนอนแล้วตะโกนเรียกด้วยความตกใจของหญิงที่ท่าทางใจเย็นอยู่เสมอ เรียกให้สองหนุ่มต่างวัย ผุดลุกขึ้นพร้อมกันอย่างรวดเร็ว ภัทรพลเห็นภาพนางเอกสาวเกร็งตัวและกระตุก ตัวสั่นเป็นระยะไม่รู้สึกตัว เขารีบจับเธอตะแคงตัวเพื่อป้องกันการอุดตันของระบบทางเดินหายใจ เอื้อมมือไปหยิบรีโมทมากดปิดแอร์ ใช้ผ้าชุบน้ำที่วางอยู่ข้างเตียงมาลูบไปตามลำคอและใบหน้า สลับกับบีบนวดไปตามแขนขา จนอาการชักคลายลง
“รบกวนท่านแจ้งห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลที่น้ำหวานรักษาตัวให้ทีครับ ว่าน้ำหวานชักเขาจะได้เตรียมตัวเผื่อต้องตามแพทย์เวร ปกติน้ำหวานรักษาที่โรงพยาบาลอะไรครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียครับ ผัวขอโทษ
สงสารน้ำหวาน สงสารหนูนา ไอ้พีทคือผู้ชายเลวๆ ที่เห็นได้ทั่วไปเลยอะ...