เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 79
“พีทมานานแล้วเหรอลูก”
เสียงทักทายจากคนที่เพิ่งมาถึงเปิดเข้ามาในส่วนของห้องคนไข้ ภัทรพลละมือออกจากมือของนลินีแล้วขยับออกห่างเธอเล็กน้อย แล้วยกมือไหว้บิดาของเธอ
“สวัสดีครับคุณพ่อ”
“เมื่อวานเลขาหน้าห้องเขาบอกว่า พีทไปรอพบพ่อ มีอะไรหรือเปล่าลูก ทำไมไม่โทรมาล่ะ ขอให้หน้าห้องโทรให้ก็ได้”
“ผมเกรงใจครับเห็นคุณพ่อไปศาลเลยเกรงจะไม่สะดวก คิดว่าวันนี้ยังไงก็คงได้เจอกันเลยรอก่อนครับ”
เขานึกถึงความตั้งใจแรกที่ไปรอพบบิดาของนลินี แต่ตอนนี้คงไม่ต้องทำตามความตั้งใจนั้นแล้ว ศศินาเลือกทางเดินให้เขาแล้ว
“ว่าไงลูกมีอะไรจะคุยกับพ่อว่ามาสิ”
“ขอโทษนะครับ ผมมาดูคนไข้”
มรว.นพ.อัครเดช อัครทรัพย์แพทย์เจ้าของไข้ที่มาพร้อมกับพยาบาล กล่าวขออนุญาตจากญาติคนไข้
“อ้าวคุณหมอเชิญครับเชิญตามสบาย ไปพีทไปคุยกันข้างนอกลูก”
ร่างสูงใหญ่ของ นายแพทย์เจ้าของไข้ค้อมตัวให้ผู้สูงวัยเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปทำหน้าที่ ภัทรพลเดินตามรองอัยการสุรนนท์ ออกไปด้านนอกในส่วนของห้องรับแขกที่แยกโซนกับห้องคนไข้
“คุณคะวันนี้นีจะกลับกับคุณเลยนะคะ พอดีพีทเขาอาสาเฝ้าลูก”
นีรนุชบอกแก่ผู้เป็นสามี ชายสูงวัยสบตาที่แฝงความนัยของภรรยา ก็รู้ว่าหนุ่มสาวอยากอยู่ดูแลกันและภรรยาของเขาก็อนุญาตแล้ว เลยตอบว่า
“ดีเลยคุณผมนอนคนเดียวไม่ค่อยหลับ คิดถึงคุณ” บิดาของนลินีอ้อนภรรยา
“คุณคะอายตาพีทบ้าง แก่แล้วยังจะมาหวานโชว์อีก”
“โอ๊ยคุณความหวานไม่เลือกวัยหรอก มันเป็นการทำให้ความรักยาวนานขึ้น จำไว้นะพีท ดูพ่อเป็นตัวอย่างเคยหวานกับแม่น้ำหวานเขายังไงก็หวานอยู่แบบนั้น พ่อรักแม่เขาคนเดียวไม่เคยมองใครเลย”
ภัทรพลมองดูภาพอบอุ่นของคู่รักสูงวัยก็ชื่นชม นี่คือสิ่งที่เขาต้องการ ชีวิตคู่ที่อบอุ่นคนสองคนรักและดูแลกันไปจนแก่เฒ่า เวลาได้อยู่ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความรักแบบนี้มันทำให้เขามีความสุข เขาคิดว่าจะลองเปิดใจให้น้ำหวาน และจะพยายามลืมศศินาให้ได้ แม้ใจลึกๆ ของเขาจะโหยหาเธอเพียงใดก็ตาม
'ได้สินาพีทจะดูแลครอบครัวใหม่ของพีทให้ดี ตามที่นาต้องการ’
“พีทว่าไงลูก ที่ไปรอพบพ่อมีอะไรจะคุยกับพ่อนะ”
“ผมอยากจะพาคุณพ่อผมไปพบคุณพ่อกับคุณแม่เรื่อง..” สองสามีภรรยาสูงวัยรอฟัง
‘ขอให้พีทเดินต่อไปข้างหน้าใช้ชีวิตทุกวันให้มีความสุข ดูแลครอบครัวใหม่ของพีทให้ดี’
ข้อความในจดหมายของศศินาเข้ามาในความคิดของเขา ซึ่งเขาไม่แน่ใจว่า เขาต้องการทำตามคำขอของศศินาอย่างซื่อสัตย์หรือเขากำลังประชดเธอกันแน่
“เรื่องอะไรเหรอลูก”
เห็นชายหนุ่มเงียบไป ผู้เป็นภรรยาเลยเป็นฝ่ายเอ่ยปากถาม แทนสามี
“ก็แหมคุณ ตอนนั้นคุณก็มีคนมาตามจีบตั้งหลายคน ผมก็กลัวพลาดก็ต้องเข้าทางผู้ใหญ่ก่อนสิ ถ้าผมไม่ทำแบบนั้น น้ำหวานจะได้มาเกิดหรือเปล่าล่ะคุณ คุณอาจจะแต่งกับคนอื่นไปแล้วก็ได้ นี่พีทพ่อจะบอกให้นะ สมัยแม่เขาสาวๆ เขาสวยมากเลยนะ คนจีบเขาเยอะมากสวยไม่แพ้น้ำหวานตอนนี้เลย ถ้าพ่อช้าก็คงไม่ได้แต่ง พ่อเข้าใจ พ่อเข้าใจ แต่ยังไงก็เข้าไปขอกับเจ้าตัวเขาก่อนดีกว่า ถ้าน้ำหวานเขาโอเค พ่อกับแม่ไม่มีปัญหา”
ชายสูงวัยตบไหล่หนาของชายหนุ่มอย่างเข้าใจ แล้วดันหลังภัทรพลให้เข้าไปในห้องคนไข้
“จะบอกเองไหมพีท”
ชายมากวัยถามคนที่อ่อนวัยกว่า เมื่อเขามาอยู่ในห้องคนไข้แล้ว
“อะไรเหรอคะคุณพ่อ พี่พีทจะบอกอะไรน้ำหวานคะ”
ภัทรพลมองหน้านลินีที่นอนอยู่บนเตียง อยากจะเอ่ยออกไปก็ใจหายว่าเขากับศศินาคงต้องจบกันจริงๆ ฝั่งบิดาของนางเอกสาวเห็นว่าที่ลูกเขยท่าทางอ้ำอึ้งก็คิดว่าเขิน เลยช่วยตอบแทน
“พีทเขาจะให้คุณพ่อเขามาทาบทามขอหมั้นลูกกับพ่อ แม่เขาเลยให้มาถามหนูก่อนว่าหนูจะว่ายังไง แม่เขาบ่นว่าพีททำเหมือนพ่อตอนเป็นหนุ่มไม่มีผิด”
ท่านรองสุรนนท์หัวเราะอย่างขบขันที่ว่าที่ลูกเขยช่างเหมือนตนเองนัก ฝ่ายดาราสาวเมื่อได้ยินก็เกิดความดีใจ ว่าชายหนุ่มมีความจริงใจกับเธอแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรออกไปได้แต่ยิ้มอย่างเอียงอาย
“น้ำหวานจะว่ายังไงลูกยินดีจะหมั้นกับพี่เขาไหม”
มารดาของหญิงสาวเห็นลูกสาวเอียงอายก็เอ็นดู เหมือนเธอตอนสาวๆ ไม่มีผิด
ทางภัทรพลก็ได้แต่ภาวนาว่าขอให้นลินีตอบปฏิเสธ หรือขอยืดระยะเวลาออกไปก่อนอย่าเพิ่งตอบรับ โดยที่เจ้าตัวเองก็ไม่เข้าใจตนเองว่าคาดหวังแบบนั้นทำไม
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียครับ ผัวขอโทษ
สงสารน้ำหวาน สงสารหนูนา ไอ้พีทคือผู้ชายเลวๆ ที่เห็นได้ทั่วไปเลยอะ...