เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 206

“………” ภีมพลพยายามสงบสติอารมณ์ เขาหันหลังจากไป

“เฮ้! มือของนายไม่ทำแผลสักหน่อยหรอ?”

เขาขึ้นรถ เหมือนไม่ได้ยินเสียง และขับรถจากไปอย่างรวดเร็ว……

เบญญาถอนหายใจ เธอก้มลงมองเลือดสดข้างหน้าเท้าเธอ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

หนีไปแม้แต่ลูกก็ไม่พาไป?

ภีมพลออกจากบ้านเบญญา แลมโบกินี่วิ่งไปตามถนน

ในหัวของเขามีภาพความทรงจำหลั่งไหลเข้ามา ทันใดนั้นก็มีภาพเหตุการณ์หนึ่งฉายขึ้นอย่างชัดเจน………

“เธอไม่รับไว้ ฉันจะรู้สึกไม่สบายใจ”

“ได้ ฉันจะรับไว้ ฉันจะเก็บมันไว้ บริษัทต้องการเมื่อไหร่นายก็ส่งอีเมลมาที่รมิตา ฉันจะได้โอนเงินให้นาย”

อีเมลของรมิตา

ภีมพลเหยียบเบรก จอดรถอยู่ข้างทาง

เขาหยิบโทรศัพท์ค้นหาอีเมลของรมิตา จากนั้นก็ส่งจดหมายไป………

“นภาเธออยู่ที่ไหน? ทำไมไปโดยไม่บอกลา? เธอกลับมาเถอะ ฉันและลูกต้องการเธอ”

“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ห้ะ? มีเรื่องอะไรพวกเรามาเผชิญหน้าพร้อมกันได้หรือเปล่า?”

“ขอโทษ เป็นฉันที่ปกป้องเธอไม่ได้”

“ได้โปรดกลับมาเถอะ ฉันไม่มีเธอไม่ได้……สัญญาแล้วจะอยู่ด้วยกัน!”

แต่ว่าข้อความพวกนี้ เหมือนโยนก้อนหินในมหาสมุทร ไม่ได้ทำให้เกิดคลื่นน้ำ

ภีมพลมือหนึ่งกำโทรศัพท์อย่างรอคอย อีกมือกำพวงมาลัยแน่น เขาเหยียบคันเร่งสุด ขับไปหมู่บ้านซันไลต์!

ไม่แน่อาจมีร่องรอยที่นั่น

ค่ำคืนมืด แลมโบกินี่จอดอยู่หน้าห้องไม้ไผ่

สาวินได้ยินเสียงรถจึงเปิดประตูออกมา นึกว่าอาจารย์กลับมา เขามาต้อนรับอย่างดีใจ กลับพบเพียงผู้ชายที่ท่าทางดูไม่ค่อยปกติลงจากรถ

“……” สาวินไม่กล้าสบตาเขาโดยตรง เขาเดินไปรอบๆรถ แน่ใจว่าไม่มีคนอื่น

“นภาอยู่นี้ไหม?” เสียงภีมพลต่ำ มองจ้องไปที่เขา

“ทำไมเธอต้องหนีไปด้วยล่ะ?” กรินทร์ถาม

“………”

เขาตอบไม่ได้ ได้แต่มองเขาด้วยสายตาซับซ้อน จากนั้นก็ขึ้นรถ

ภีมพลนึกถึงคนที่เกี่ยวข้องกับนภาทุกคน แต่ทุกคนต่างไม่รู้ที่อยู่ของเธอ

เธอเหมือนกับหลุดลอยหายไปจากกลุ่มคน จนถึงตอนนี้เขายังไม่แน่ใจว่าเธอหนีไปจากเมืองไนร์ก้าไหม

ท้ายที่สุดก็ขับรถเข้ามาที่บ้านของญาณี

แลมโบกินี่จอดอยู่ข้างรถเบนท์ลีย์สีแดง บรรยากาศรอบตัวภีมพลดูหนาวเย็น อารมณ์ก็ถึงขั้นอันตราย

เขาลงรถกดกริ่งบ้านของเธอ

ญาณีที่เพิ่งเลิกงานเปิดประตู มองดูภีมพลที่อยู่หน้าประตู เธอรู้สึกแปลกใจมา เขาไม่ได้มาที่นี่มากี่ปีแล้ว?

ไม่รอให้เธอได้ดีใจ ภีมพลกำไปที่คอเธอ! ดวงตาแดงก่ำ

ญาณีรู้สึกเหมือนแผ่นดินจะทลายลงมา เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะทำแบบนี้