“นี่มันเป็นไปไม่ได้!”ลูกน้องหวาดกลัว ในหัวของเขาพลันฉายภาพเมื่อคืนวานที่ตนมองผู้หญิงคนนั้นเขียนลายเซ็น
คนอื่นอีกหลายคนก็รู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ “พวกเราเห็นตอนเธอกำลังเซ็นชื่อ พอเธอเซ็นเสร็จแล้วยังหยิบสัญญาขึ้นมาตรวจสอบ เผื่อว่าเธอเซ็นตกหล่นด้วย”
“จริงอย่างแน่นอนครับ คุณชัย”คนที่เป็นหัวหน้าเผชิญสายตาโกรธเคืองของชัยเดช
“แล้วไหนลายเซ็น?”ในดวงตาที่ความเย็นยะเยือกกัดกินของเขานั้นสนใจเพียงแค่ผลลัพธ์“บอกฉันมาว่าลายเซ็นอยู่ที่ไหน?!”
ทุกคนต่างก็พากันนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ทั้งๆ ที่ญาณีเซ็นชื่อของตนเองชัดๆ และยังเซ็นด้วยปากกาเจลสีดำ ลายมือก็เป็นระเบียบเรียบร้อยมาก
เพียงเแต่เมื่อคืนนี้ตอนเซ็นสัญญาเธอดูเหมือนจะไม่ได้มีท่าทีต่อต้านและไม่ได้อ่านเงื่อนไขเหล่านี้อย่างละเอียด สิ่งนี้เป็นความผิดปกติเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
“คุณชัย คือ……”ผู้ใต้บังคับบัญชางงงวยเป็นอย่างมาก“สัญญาอยู่ในมือของผมตลอดไม่มีทางที่จะแอบสับเปลี่ยนได้แน่ แล้วพวกเราก็เห็นเธอเซ็นชื่อจริงๆ นะครับ”
“ผมเองก็เห็น ลายมือสวยดีด้วยนะครับ”
เมื่อได้ยินดังนั้น หว่างคิ้วของชัยเดชก็ขมวดแน่น หน้าอกของเขากระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรง เขาหยิบสัญญาและมองดูพื้นที่ว่างเปล่านั่นอย่างละเอียดอีกครั้ง
ทันใดนั้นเองผู้ใต้บังคับบัญชาอีกคนก็เอ่ยปากออกมาว่า “หรือว่าปากกาที่ใช้จะเป็นปากกาล่องหน?”
ทุกสายตาในห้องทำงานจับจ้องมาที่เขา ตัวชายหนุ่มเองก็ไม่แน่ใจ มันเป็นเพียงการคาดเดาเท่านั้น
“ปากกาล่องหนแบ่งออกเป็นสองแบบ แบบแรกจะหายไปหากสัมผัสความร้อน และแบบที่สองพอเวลาผ่านไปนานๆ เข้าก็จะลบหายไปเองครับ” ชายหนุ่มบอกกับพวกเขา “ลูกสาวของผมก็มีปากกาประหลาดแบบนี้เหมือนกันครับ”
ฟังจากที่เขาพูดทุกคนก็ดูเหมือนว่าจะพบกับสิ่งที่ไขปริศนาได้แล้ว
“ทุกๆ ครั้งที่เธอเขียนลายเซ็น เธอจะใช้ปากกาล่องหน หลังจากใช้งานเป็นเวลานาน ลายมือก็จะหายไปโดยอัตโนมัติหลังจากผ่านไปประมาณ 10 นาที และจะไม่มีร่องรอยใดๆ หลงเหลืออยู่เลย”
หลังจากได้ยินภายในห้องทำงานก็เกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะ
ชัดเจนมากว่าพวกเขาถูกญาณีหลอกให้ติดกับเข้าแล้ว!
ชัยเดชขว้างสัญญาลงบนโต๊ะด้วยความโกรธ!ความอำมหิตในดวงตาจาง ๆ นั้นราวกับจะทำลายล้างโลกให้แหลกสลาย เขาเอ่ยอย่างชัดถ้อยชัดคำ “ไป พาฉันไปหาเธอ!”
“ครับ”
หลังจากนั้นทุกคนก็ออกจากสำนักงาน โดยเลื่อนการจัดการประชุมผู้บริหารในตอนเช้าและขับรถออกไปหาญาณี
ในเวลานี้ ณ ทีเอ็ม กรุ๊ป
ไม่มีใครคนใดถูกบล็อก และตั้งค่าให้สามารถมองเห็นได้ทั้งหมด
เนื้อหาก็ไม่เกี่ยวกับงานของเขาเลย แค่ชีวิตปกติประจำวัน
เมื่อไล่ๆ ดูแล้ว นุชวราพบว่าเขาชอบเล่นบาสเกตบอล เพราะครึ่งหนึ่งของเนื้อหาเป็นภาพที่ถ่ายที่สนามบาส และวิวของพระอาทิตย์ที่เขาถ่ายออกมาอย่างมีศิลปะ
เวลา 20 นาทีเธอไล่ดูโมเมนต์ของเขาจนหมด เนื้อหาประมาณ 10 ปีไม่มีเนื้อหาเกี่ยวกับผู้หญิงเลยแม้แต่โพสต์เดียว
แค่โมเมนต์ของชายโสดคนหนึ่งนี่เอง
นุชวราเองก็ไม่เข้าใจ “ถ้าเขามีแฟน ทำไมไม่โพสต์ถึงเลย?ไม่มีแม้กระทั่งรูปอาหารเช้าสำหรับสองคน?”
ไม่มีเบาะแสที่สามารถพิสูจน์ว่าเขามีใครของเขาอยู่เลยแม้แต่น้อย
นุชวราก็ดีใจขึ้นมาเล็กๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก