เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 531

หวังว่าจะพบบางสิ่งในไม่นาน เขาต้องช่วยนภาตามหาพ่อแม่ของเธอให้เจอ และทำให้ชีวิตของเธอเติมเต็มมากขึ้น

เวลาเที่ยงคืน

ชัยเดชอยู่ในวิลล่าหลังใหญ่ของตัวเอง เพิ่งอาบน้ำและสวมชุดคลุมผ้าไหม ตอนนี้เขาไม่รู้สึกง่วงเลย

พ่อบ้านชงชาบำรุงสุขภาพให้เขา เขาขมวดคิ้ว เดินเตร็ดเตร่อยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่น

ภีมพลบริจาคเงินจริง 1.5 พันล้าน ผู้ชายคนนี้ ยิ่งอยู่ยิ่งไม่สนใจเรื่องเงินแล้ว

ข่าววันนี้ทำให้ความเอื้ออาทรและความรักของภีมพลอยู่ในอันดับที่สองในการค้นหาที่ร้อนแรง ทุกคนยกย่องและชื่นชมเขา

สิ่งนี้ทำให้ชัยเดชรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง ยังหนุ่มยังแน่น เป็นผู้นำพาบริษัทขึ้นเป็นอันดับ 1 ใน เมืองไนร์ก้า

ในเวลานี้โทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น

เขาหยิบมันออกมาและชำเลืองดู เพราะมันเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย ดังนั้นเขาจึงกดตัดสายไป

สักพักโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

มันดึกขนาดนี้แล้ว ดูเหมือนอีกฝ่ายจะมีเรื่องและต้องการคุยกับเขา

เสียงเรียกเข้าดังกระหึ่มเป็นพิเศษในคืนที่เงียบงัน มันลึกลับและมีความเร่งรีบอยู่

เขาเลื่อนปุ่มรับสาย "ฮัลโหล" เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "คุณไม่ดูเวลาเลยเหรอ? ดึกขนาดนี้ยังโทรมาอีก?"

“คุณชัย นี่ฉันเองค่ะ” เสียงของผู้หญิงดังขึ้น

“คุณเป็นใคร?” ชัยเดชฟังไม่ออกว่าเสียงใคร เขายังคงมีใบหน้าที่เย็นชา “มีอะไรก็รีบพูดมา”

“ฉันคือญาณีค่ะ”

"......" ชายวัยกลางคนอึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วทางโทรศัพท์ล่ะ? มีความเงียบเป็นเวลานาน

ประมาณ 30 วินาทีต่อมา เขายังไม่ได้สติกลับมาทั้งหมด ญาณีก็พูดด้วยน้ำเสียงที่สงบว่า "ฉันขอโทษถ้ารบกวนเวลาพักผ่อนของคุณชัย ค่อยคุยกันพรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ"

“ไม่ ไม่ ไม่!” ชัยเดชได้สติกลับมาครบถ้วนทันที!

เขามีลางสังหรณ์ที่แข็งแกร่งว่า ญาณีกำลังจะยอมจำนนต่อเขา!

“คุณอยู่ที่ไหน?” ชัยเดชถามอย่างตื่นเต้น

เขาพูดขึ้นว่ส "เมื่อกี้ญาณีโทรมาหาฉันเอง และบอกว่าเธอจะเข้าร่วมบริษัทของเรา ฉันคิดว่าเธอต้องเกลียดภีมพลแทบตายแน่ ๆ แค่เราให้ความอบอุ่นกับเธอเพียงพอ เราก็สามารถใช้คน ๆ นี้ได้อย่างสมบูรณ์ "

“ครับ คุณชัย!”

คืนนี้ ชัยเดชตื่นเต้นมากจนนอนไม่หลับทั้งคืน แม้แต่มุมปากของเขาก็ยังยกขึ้นเมื่อเขานอนหลับ และเขาหวังว่าจะถึงวันพรุ่งนี้เร็ว ๆ

ในอพาร์ตเมนต์ตอนดึก

ญาณีนั่งอยู่คนเดียวบนโซฟา โดยมีโทรศัพท์มือถือ บุหรี่หนึ่งซอง และไวน์หนึ่งขวดวางอยู่บนโต๊ะกาแฟ

ไวน์หมดไปครึ่งขวดแล้ว เธอถูกห่อหุ้มด้วยความมึนเมาเล็กน้อย เธอหยิบบุหรี่ที่จุดแล้วสูบ และหลังจากนั้นไม่นานก็เป่าควันเป็นวงกลมออกมา

ดวงตาของเธอเหม่อลย และใบหน้าของเธอเย็นชามาก

คิดถึงการทำงานหนักและความทุ่มเทตลอดยี่สิบสามสิบปีของตัวเอง แต่ไม่ได้รับผลตอบแทนใด ๆ

เธอรู้สึกเจ็บปวดในใจ และมีเพียงจุดประสงค์เดียวสำหรับชีวิตที่เหลือของเธอ——

ก็คือ การทำให้ภีมพลเสียใจ!