เสน่หามาเฟีย นิยาย บท 7

เมื่อดาด้าพูดจบก็ไม่ยอมเดินตรงไปหาเอ็ดเวิร์ด หญิงสาวยังมองจ้องไปที่ดวงตาของหนุ่มหล่ออย่างไม่ลดละ ส่งสายตาท้าทายไปหาเขา แล้วก็หันหลังสะบัดหน้าเดินหนีทันที

ส่วนเอ็ดเวิร์ด เมื่อเห็นว่าดาด้าไม่สนใจตัวเอง ก็เกิดความโมโหเป็นอย่างมาก เดินปรี่ออกไปอย่างเร็วเพื่อให้ทันกับสาวน้อยที่กำลังเดินหนีเค้าอยู่

พรึบ !!! บบบบบบบบบบบบบ

หญิงสาวโดนคว้าข้อมืออย่างแรง พร้อมกระชากตัวของเธอให้ลอยไปกระทะกับอกแรงของเอ็ดเวิร์ด

ดาด้าหันกลับไป ตามแรงเหวี่ยง

อุ้ย !!!! ยยยยยย

"ไอ้มาเฟียหน้าโหด ปล่อย"

"ไม่ปล่อย"

"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ถ้าไม่ปล่อยฉันจะกรี๊ดให้สุดเสียงเลย"

"ออกไปคุยกับฉันก่อน"

"ไม่ไป"

"เธอต้องไปเพราะฉันสั่ง"

"คุณไม่ใช่เจ้านายไม่ใช่เจ้าชีวิตของฉัน คุณสั่งฉันไม่จำเป็นต้องทำตาม"

"จะไปหรือไม่ไป"

"ไอเซย์โน !!!! อยูโนววววววว... " ดาด้าตอบออกมาด้วยความท้าทาย แถมยังส่งสายตาอาฆาตแค้นให้กลับเอ็ดเวิร์ด

" เธอไม่ไปดีดีใช่ไหม ??? ได้ โรเบิร์ตมานี่หน่อยสิ

" ครับเจ้านาย !!!!

" อุ้มแม่คนนี้ขึ้นรถไปหน่อย"

เมื่อได้ยินเสียงของเอ็ดเวิร์ด สั่งงานแบบนี้กับลูกน้องดาด้าถึงกับตาโต

เอ็ดเวิร์ด พูดพลางส่งสายตาอาฆาตผ่านทางกระจกมองหลังเพื่อสบตากับดาด้า ดาด้าที่นั่งอยู่ทางเบาะหลัง ยังไม่มีท่าทางที่จะขยับทำตามที่เอ็ดเวิร์ดบอกเธอ เธอยังคงนั่งกอด-อกอยู่ทางด้านเบาะหลัง

" ถ้าเธอยังไม่ขยับมานั่งด้านหน้า ฉันจะเป็นคนไปหาเธอเองฉันจะปล้ำเธอในรถตอนนี้เลย อยากลองดูไหม ????

เอ็ดเวิร์ด พูดผ่านกระจกมองหลังแล้วส่งสายตาพิฆาตไปให้กับดาด้า หญิงสาวหน้าชาวูบ เมื่อหญิงสาวได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกกลัวว่าชายหนุ่มจะทำแบบนี้อย่างที่พูดจริงๆ จึงยอมขยับลงจากรถแล้วมานั่งลงด้านหน้าทันที

เมื่อดาด้ามานั่งที่เบาะหน้าคู่กับเขาแล้ว เอ็ดเวิร์ด กระชากรถออกไปอย่างแรงทันทีจนคนที่เข้ามานั่งด้านหน้าใหม่หน้าหงายไปทางด้านหลังทันที

"ขับรถไม่เป็นรึไงคะ ใบขับขี่สอบมาหรือว่าไปซื้อมา"

" ฉันไม่มีใบขับขี่และไม่จำเป็นต้องมี"

"เช๊อะ !!! ลืมไปว่าคุณเป็นมาเฟียใหญ่ที่ประเทศอิตาลีจะทำอะไรก็ได้เนอะ ไม่จำเป็นต้องถูกต้องตามกฏหมายทุกอย่าง"

"อีกอย่างหนึ่งที่ผมทำได้นะ ฆ่าคนแล้วผมก็ไม่ติดคุกด้วย ก่อนที่ผมจะฆ่านะถ้าเป็นผู้ชายผมจะค่อยค่อยตัดทีละนิ้วทีละนิ้ว่ แล้วก็ค่อยค่อยตัดแขน ค่อยค่อยตัดขา แล้วก็ค่อยค่อยตัดหูทีละข้าง แล้วค่อยตัดคอแล้วก็ฆ่าห่านศพไปเลยทีเดียว แต่ก่อนจะฆ่าถ้าเป็นผู้หญิงผมจะข่มขืนก่อน ถ้าผู้หญิงคนนั้นสวยจะเป็นคนลงมือเอง แต่ถ้าไม่สวยผมก็จะให้ พวกไอ้โรเบิร์ตลูกน้องของผมเป็นคนจัดการ อย่างคุณคงไม่ถึงมือผมหรอกหน้าตารูปร่าง สัดส่วนไม่ได้ ไม่มีอะไรที่เร้าใจผมเลยคงต้องเป็นพวกไอ้โรเบิร์ตสนใจไหมล่ะ 10 กว่าคนมีความสุขก่อนตายนะคุณ "

เอ็ดเวิร์ด พูดด้วยสายตาที่เย็นชา น้ำเสียงเย็นราวกับน้ำแข็ง ใบหน้าขยับแต่ไม่มีรอยยิ้ม พูดแบบเยือกเย็นที่สุด จนคนฟังถึงกับขนลุกกันเลยทีเดียว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่หามาเฟีย