เชลน่าคอสเมติกส์ห้องพักของรองผู้จัดการบริษัท
วาเลนไทน์ฟื้นขึ้นมา
ยิ่งภาชิระคิดมากเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกว่าเรื่องนี้มันผิดปกติมากขึ้นเท่านั้น เขามองดูสองพี่น้องตระกูลโสธรณาลัยแล้วถามว่า "วิวาห์เป็นคนบริหารเชลน่ามาโดยตลอด ต่อให้ลูกน้องใจกล้าขนาดไหนก็ไม่กล้าเอาสูตรของเธอมาเป็นของตัวเองหรือใช้สูตรของเธอมาเป็นความดีความชอบของตัวเองหรอก เลนไทน์ ราวัฒน์บอกฉันมาตามจริงกับฉันว่าใครเป็นคนขโมยสูตรของวิวาห์?เลนไทน์กัดฟันกรอด ไม่คิดว่าภาชิระจะสงสัย
ดวงตาของเธอเป็นประกาย มองไปที่จิราวัฒน์ด้วยความอัดอั้นตันใจ "พี่สาม ฉันแล้วว่าความจริงมันไม่สามารถปกปิดได้ ไม่ช้าก็เร็วก็จะถูกเปิดเผยออกมา พี่ก็ไม่ยอมฟัง...วิวาห์เป็นน้องสาวของเรา แม้ว่าจะมีความขัดแย้งกับพี่บ้าง ก็ไม่คิดเล็กคิดน้อยกับพี่จริงๆหรอก แต่ถ้าเป็นคนนอก จะใจดีได้อย่างไร ต่อไปพี่อย่าหุนหันพลันแล่นแบบนี้อีกนะ"
"ฉัน?!"
จิราวัฒน์ชี้ตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อ ความโกรธพุ่งขึ้นทันที "วาเลนไทน์ ยอดเยี่ยมดีนี่!"
เขาตะโกนอย่างโกรธเคือง "ต่อให้ฉันทำ แล้วมันจะทำไมล่ะ? หลายปีมานี้คุณปู่สามารถมองเห็นแต่วันวิวาห์ หลานอีกหลายคนก็ไม่สนใจ? ทุกคนต่างอาศัยอยู่ในเงาของวันวิวาห์ ฉันทนมานานมากพอแล้ว!"
พูดถึงอดีต จิราวัฒน์ก็โกรธมาก "หลังจากคุณปู่แบ่งบ้านให้พวกเราเป็นสามบ้าน ยังไงซะเธอก็เป็นผู้หญิงที่ต้องแต่งงานออกไปไม่ช้าก็เร็ว มีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับฉัน? ฉันแค่ไม่ทันระวังเลยถูกหลอกเปิดบริษัทสองที่ เธอก็วิ่งแจ้นไปฟ้องคุณปู่ ให้คุณปู่ถอดตำแหน่งทั้งหมดของฉัน! แค้นนี้ ฉันไม่ปล่อยไปง่ายๆแน่ ต้องล้างแค้นไม่ช้าก็เร็ว!"
ภาชิระขมวดคิ้ว
ตระกูลโสธรณาลัยมีลูกหลานมากมาย เขารู้อยู่แล้วว่าตระกูลโสธรณาลัยวุ่นวาย แต่เขาไม่คิดว่าจะวุ่นวายขนาดนี้
เขาตำหนิอย่างเย็นชา "เดิมทีเป็นเพราะนายประมาทเองแท้ๆ นายทำไม่ถูก แล้วยังไม่ให้คนอื่นพูดอีก จิราวัฒน์นายเป็นลูกผู้ชาย ทำไมใจถึงได้แคบขนาดนี้! ครั้งนี้ถ้าไม่ใช่เพราะนายขโมยมาผิด วิวาห์คงถูกจับเข้าคุกไปแล้ว นายคิดจะแก้แค้นเธอแบบนี้เหรอ?"
"เหอะ!"
จิราวัฒน์เหลือบมองวาเลนไทน์ "ภาชิระนายเป็นคู่หมั้นของใครกันแน่? ไม่ช่วยคู่หมั้นตัวเองแต่กลับช่วยคนนอก?"
"เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับเรื่องใครเป็นคู่หมั้นของฉัน? ฉันยึดถือความถูกต้องไม่ได้ต้องการช่วยคนผิดแม้จะเป็นญาติ! ก่อนหน้านี้ที่วิวาห์อยู่โรงพยาบาล เธอก็สัญญาแล้วว่าจะยกบริษัทให้กับเลนไทน์ แล้วทำไมพวกเธอถึงยังขโมยของของเธออีกล่ะ?"
ภาชิระพูดอย่างโกรธเคือง "ฉันโตมากับวิวาห์ ฉันรู้จักเธอดี เธอมักจะใส่ส่วนผสมที่เป็นความลับบางอย่างลงไปในสิ่งที่เธอพัฒนา และส่วนผสมเหล่านี้ไม่สามารถเจอได้ในสูตรเลย ต่อให้นายอยากขโมย ก็ยากที่จะขโมยมันมาได้ทั้งหมด ตอนนี้พวกเธอทำแบบนั้นไป เรื่องความเสียหายมหาศาลกลับไม่พูด ช่างน่าขันจริงๆ!"
วาเลนไทน์ตาแดง กัดริมฝีปากอย่างขมขื่น "ชิระ ฉันขอโทษ เป็นความผิดฉันเองที่ทำให้นายเป็นห่วง...นายวางใจได้ ฉันสัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกแน่นอน"
เธอกำหมัดแน่น
ครั้งหน้าเธอจะไม่มีวันปล่อยให้วันวิวาห์โชคดีเช่นนี้!
ภาชิระมองคู่หมั้นที่แสนอ่อนแอ ความโกรธในใจก็คลายลง
"ทำไมเลนไทน์ถึงเป็นลมได้ เกิดอะไรขึ้น?"
เทียนแขรีบผลักประตูเข้ามาอย่างร้อนใจ
พอเห็นวาเลนไทน์ก็รีบปรี่เข้าไปดึงเธอมามองอย่างละเอียด
ภาชิระก้าวไปข้างหน้า "คุณอาชูเกียรติ คุณน้าเทียนแข"
ชูเกียรติพยักหน้าถามอย่างเย็นชา "วันนี้เกิดบ้าอะไรขึ้น?"
ไม่มีใครตอบ เขาเรียกชื่อ "ราวัฒน์ แกตอบ"
ความโกรธในใจจิราวัฒน์ลดลงทันที
ยังไงซะเชลน่าเป็นทรัพย์สมบัติของทั้งบ้านรอง พอลูกพี่ลูกน้องบ้านใหญ่อย่างเขามาเข้าร่วม ก็โวยวายกลับบ้านบอกว่าเขามีเจตนาไม่ดี
ต่อให้ทะเลาะกันส่วนตัวยังไง แต่เรื่องนี้จะไปถึงหูคุณปู่ไม่ได้
จิราวัฒน์ยิ้มด้วยความหวาดผวา "อารองครับ เรื่องนี้มันยาว อารองไปถามเลนไทน์เถอะครับ ผมมีธุระ ขอตัวก่อนนะครับ"
เทียนแขนับนิ้วเสียงสั่น "พรีออร์เดอร์สาม...สามสิบล้าน? ต้องชดใช้...ชดใช้..."
"หนึ่งร้อยกว่าล้าน!" ภาชิระพูดอย่างเย็นชา
ชูเกียรติตะลึงและโกรธมาก เขาถอนหายใจแล้วสะบัดมือออกไป
"เพี๊ยะ!"
เสียงฝ่ามือกระทบกับหน้าอย่างเสียงดังฟังชัดจนทุกคนในห้องต้องสั่น
วาเลนไทน์ถูกตบจนหน้าหัน
เธอกุมหน้าด้วยความไม่อยากจะเชื่อ น้ำตาคลออยู่ที่เบ้าตา "คุณพ่อ..."
เทียนแขปวดใจมาก ตะโกนเสียงต่ำ "ชูเกียรติ เป็นบ้าอะไร เรื่องนี้จะโทษเลนไทน์ได้เหรอ? เธอแค่อยากช่วยสร้างยอดขายเท่านั้น!"
ยังไงเธอเป็นคู่หมั้นของเขา ภาชิระก็รีบพูดช่วย "คุณอาชูเกียรติครับ เรื่องมันได้เกิดขึ้นแล้ว คุณอาตบเลนไทน์ไปก็ชดเชยอะไรกลับมาไม่ได้ เรื่องนี้เป็นหน้าที่ของผม เลนไทน์เพิ่งเข้ามาทำงานในบริษัท ไม่มีประสบการณ์ เธอทั้งใจดีและน่ารักถึงได้เชื่อคำแนะนำของจิราวัฒน์ง่ายๆ"
เมื่อเห็นว่าสามียังคงโกรธอยู่ เทียนแขก็รีบผลักลูกสาวเข้าไปในอ้อมแขนของภาชิระ "วันนี้เลนไทน์ก็ตกใจมากแล้ว ชิระ เราไปส่งน้องแทนน้าที"
"ครับ"
ภาชิระพยักหน้า พาวาเลนไทน์ออกจากห้องพัก
เทียนแขรินชายื่นให้สามีใจเย็นลง "ทำไมคุณถึงวู่วามทำร้ายเลนไทน์ล่ะ? เห็นได้ชัดว่านี่เป็นแผนของวันวิวาห์ที่ล่อลวงเลนไทน์ให้ติดกับเพราะไม่พอใจพวกเรา เลนไทน์ไร้เดียงสาเกินไป เธอถูกลากมาเกี่ยวข้องด้วยโดยที่ไม่รู้เรื่องด้วยเลย เราไม่สามารถชดใช้อย่างไร้เหตุผลแบบนี้ได้ ถ้าเราจ่ายไป เราจะเทียบกับพี่ใหญ่พี่สามได้อย่างไร"
ชูเกียรติมีสีหน้าเคร่งขรึม "คุณคิดว่ายังไง?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ