เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ นิยาย บท 78

“อื้อ....”

วันวิวาห์ถูกจูบอย่างไม่ทันตั้งตัว

กวินทร์ : “!!!”

ชิบหายแล้ว!

บอกว่าอารมณ์ไม่ดี?!

บอกว่าเมาแล้ว?!

พี่พลจะต้องเจตนาอย่างแน่นอน!

เขาเห็นว่าเขาขัดตา แย่จริงๆ!

กวินทร์กรอกตามองบนอย่างไม่ได้พูดอะไรออกมา แล้วรีบไสหัวออกไป ไปเฝ้าประตูด้วยความหดหู่

ชายหนุ่มเอาแต่ใจ บีบบังคับวันวิวาห์แทบขาดอากาศหายใจ ฝ่ามือใหญ่ที่เรียวยาวสอดเข้าไปใต้เสื้อผ้าของเธอ แล้วนวดลงตรงช่วงเอวเนียนนุ่มของเธอ

วันวิวาห์สะดุ้งอย่างแรง ได้สติขึ้นมา

“อื้ออื้อ......”

เธอดิ้น พยายามจะผลักร่างของชายหนุ่มออกอย่างสุดชีวิต กลิ้งคลานลงมาจากโซฟา แล้วเอ่ยพูดขึ้นน้ำเสียงที่แหบพร่า : “ที่นี่ไม่ได้นะคะ”

แขนยาวของจอมพลยื่นมา แล้วดึงตัวเธอกลับมาอีกครั้ง แล้วกดลงให้อยู่ใต้ร่าง : “วางใจได้ ปลอดภัยอยู่แล้ว”

ปลอดภัย....!

วันวิวาห์อยากจะด่าถึงแม่

แต่ชายหนุ่มที่กำลังเมาอยู่นั้นไม่ฟังเหตุผลเลย

เธอจึงทำได้เพียงเกลี้ยกล่อมด้วยเสียงที่อ่อนโยน : “กลับบ้านดีไหมคะ? ฉันเตรียมเซอร์ไพรส์เอาไว้ให้คุณด้วยนะ”

ชายหนุ่มไม่ขยับ

วันวิวาห์กัดฟัน ทำได้เพียงพูดถึงชุดชั้นในที่โมโมะส่งให้ครั้งที่แล้ว : “ฉันเตรียมชุดชั้นในเซ็กซี่เอาไว้.....เดิมทีคิดว่าจะใส่ให้คุณดูตอนครั้งแรกของเรา.....”

พูดต่อไปไม่ได้แล้ว

อายจะตายอยู่แล้ว!

ดวงตาเย็นชาของจอมพลมีรอยยิ้มแวบขึ้นมา เสียงแหบพร่าและทุ้มต่ำจากอาการเมาดังขึ้น : “ตอนที่คุณไม่ใส่เสื้อผ้าดูดีที่สุด”

“……..”

วันวิวาห์รู้สึกอายมาก แทบอยากจะตีผู้ชายคนนี้ให้ตายไปเสียตรงนี้เลย

เตรียมกำลังจะเกลี้ยกล่อมเขาต่อนั้น ภาพตรงหน้าก็มืดลง ชายหนุ่มจูบเธออีกครั้ง

เขาไม่ให้เวลาเธอได้มีปฏิกิริยาตอบสนองเลยแม้แต่นิดเดียว สอดลิ้นเข้าไปอย่างเอาแต่ใจ ชวนให้เธอเล่นด้วย แล้วจู่ๆก็ปล่อยไปอีกครั้ง

วันวิวาห์เหมือนกลับปลาที่อยู่บนหาดทรายแล้วได้กลับลงไปในน้ำอีกครั้ง นอกจากพยายามหอบพักหายใจแล้วยังคงทิ้งการหายใจไว้ด้วย

นิ้วเรียวยาวลูบไล้ลงบนใบหน้าของวันวิวาห์ จอมพลเอาผมยุ่งๆที่อยู่ตรงข้างแก้มทัดไปยังหลังหูให้เธอ

“วันวิวาห์ ยังดีที่มีคุณ พวกเขาไม่ใช่คิดจะวางแผนกับผมก็หลอกใช้ผม มุ่งเป้าหมายมาที่ผม หรือเข้าใกล้ผมเพราะมีจุดประสงค์อื่น มีเพียงคุณที่ไม่ใช่......”

“!!!”

เธอใช่!

วันวิวาห์หลบตาไปอย่างขาดความมั่นใจ แล้วเอ่ยขึ้นเบาๆ : “นอกจากฉันแล้วก็ยังมีคุณชายกวินทร์ไงคะ เขาเป็นเพื่อนคุณ ใช่แล้ว และยังมีวีระอีก ผู้ช่วยที่ซื่อสัตย์ของคุณ พวกเขาจริงใจกับคุณนะ มีจิตใจที่ซื่อสัตย์และจงรักภักดีด้วย”

จอมพลหัวเราะเยาะออกมาอย่างคลุมเครือ : “ถ้าหากผมไม่ใช่จอมพล พวกเขาเองก็ไม่ใช่กวินทร์กับวีระอย่างในตอนนี้หรอก”

แล้ววันวิวาห์ก็ไม่สามารถพูดต่อได้

สีหน้าท่าทางของชายหนุ่มเปลี่ยนไปดูอบอุ่นขึ้น เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน : “แต่คุณไม่เหมือนกัน ตอนที่คุณสารภาพรักกับผม คุณไม่ได้รู้เลยว่าผมเป็นใคร.....”

ในใจของวันวิวาห์มีเสียงเตือนดังขึ้น

แย่แล้วๆ

ถ้าหากจอมพลรู้ถึงจุดประสงค์ที่ตัวเองเข้าใกล้เขา คาดว่าจะเอาเธอตายแน่ๆ!

ดังนั้นเรื่องนี้จะให้เขารู้ไม่ได้เป็นอันขาด!

ตัดสินใจแล้วนั้น เธอก็รีบเอ่ยพูดขึ้นมาอย่างมุ่งมั่น : “ต่อให้คุณไม่ใช่จอมพล ก็เป็นเมืองนราวัณ...ไม่สิ เป็นผู้ชายที่หล่อที่สุด มีเสน่ห์ที่สุดในโลกนี้เลย! ยืนอยู่ตรงไหนก็ล้วนแต่มีแสงเปล่งประกายออกมาแบบนั้น เพียงแค่ปรากฏตัวขึ้น ก็จะเป็นจุดศูนย์กลางของโลก การเคลื่อนไหวในทุกสายตา นอกจากคุณแล้วก็ไม่มีคนอื่นอีก และแน่นอนว่าฉันเองก็เหมือนกันค่ะ!”

จอมพลถูกเอาอกเอาใจจนสำเร็จ เขาคว่ำหน้าลงตรงหน้าอกของเธอแล้วส่งเสียงหัวเราะออกมา : “เพราะฉะนั้น วันวิวาห์ ถ้าหากแม่ผมขู่คุณ คุณอย่ากลัวนะ”

วันวิวาห์รู้สึกอึ้งไปเล็กน้อย

เขาอารมณ์ไม่ดี ก็เป็นเพราะเรื่องนี้อย่างนั้นเหรอ?!

ลมหายใจที่ร้อนผ่าวของชายหนุ่มส่งผ่านเสื้อผ้าบางๆ ร้อนเสียจนร่างกายของเธอสั่นเทาอย่างไม่สามารถควบคุมได้

วันวิวาห์ดึงสติกลับมา แล้วพยักหน้าลงอย่างจริงจัง : “อืม ฉันไม่กลัวค่ะ แต่จอมพล ถ้าหากคุณเป็นคนพูดถึงเรื่องหย่าก่อน ฉันจะไม่เกี่ยวข้องพัวพันอีก ชีวิตการแต่งงานของเรา....ไม่ใช่ว่าคนอื่นพูดแล้วเราจะต้องฟัง”

เธอพูดก็ไม่นับเช่นกัน!

วันวิวาห์เช็ดไปพลางน้ำลายไหลไปด้วย : “จุ๊ๆ ถอดเสื้อผ้าออกก็มีเนื้อมีหนังเหมือนกันนะเนี่ย ตอนใส่เสื้อผ้าดูผอมอย่างเห็นได้ชัด ที่พูดนี่ก็คือคุณเลย....”

เพิ่งจะสิ้นเสียงนั้น ชายหนุ่มก็ลืมตาขึ้นมา

ทั้งสองคนมองสบตากัน

“คุณกำลังล่วงเกินผม?”

เสียงของเขายังคงแหบพร่าจากอาการมึนเมาอยู่

วันวิวาห์ : “.........”

ใบหน้าเล็กๆของเธอแดงระเรื่อ : “ฉันกำลังช่วยคุณเช็ด....อ๊ะ.....”

ยังไม่สิ้นเสียง จู่ๆชายหนุ่มก็ยื่นมือออกมาแล้วดึงเธอล้มลงมาบนเตียง

พลิกตัวมาแล้วคร่อมเธอเอาไว้ให้อยู่ใต้ร่าง

วันวิวาห์ : “จอมพล คุณปล่อยนะ!”

เสียงของชายหนุ่มยังคงมีความมึนเมาอยู่ ยังไม่ได้สร่างดีนัก : “ให้สิทธิพิเศษคุณ ลูบได้ตามสบายเลย”

วันวิวาห์หงุดหงิด

ใครต้องการจะลูบไล้?!

ใครอยากจะลูบไล้กัน?!

ถึงแม้เธอจะชอบมาก แต่.......

ขณะที่เธอกำลังพาลโกรธนั้น ศีรษะของชายหนุ่มก็ก้มลงมา หน้ากระทบกับหน้าของเธอ

วันวิวาห์ถูกกระแทกลงมาจนต้องกลั้นหายใจ และกำลังจะอารมณ์เสียขึ้นมานั้น ก็ได้ยินเสียงกรนของชายหนุ่มดังขึ้นมา

วันวิวาห์ : “…….”

เธอดิ้น แต่ไม่ขยับเลย

น้ำหนักทั้งร่างกายของชายหนุ่มกดทับลงบนร่างของเธอ ผลักไม่ออกด้วยเช่นกัน

อา บอกแล้วว่าบางครั้งผู้ชายก็เหมือนเด็ก เธอคิดไม่ถึงเลยว่าจอมพลที่ดูคงกระพันแข็งแกร่งอย่างเขาจะมีด้านที่เหมือนเด็กแบบนี้ด้วยเหมือนกัน

แต่.....การที่เขาพึ่งพาอาศัยเธอแบบนี้ ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นใจมาก

วันวิวาห์ลูบริมฝีปากและจมูกที่ถูกกระแทกจนรู้สึกเจ็บ สุดท้ายแล้วผล็อยหลับอยู่ในอ้อมกอดเขาไปด้วย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ