เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2315

ตอนที่​ 2315 : กฎ​แห่ง​คำสาป​

สิ่งที่​เกิดขึ้น​นี้​ดึงดูด​ความสนใจ​ของ​เจี้ยนเฉิน​จาก​การ​ทำความเข้าใจ​กฎ​แห่ง​คำสาป​ เขา​ลืมตา​ขึ้น​และ​มอง​ไป​ที่​เฮย​ห​ยา​ที่อยู่​ใกล้​ ๆ ก่อน​จะยิ้ม​ออกมา​อย่าง​พอใจ​

ในที่สุด​เฮย​ห​ยา​ก็​ทะลวง​ผ่าน​โซ่ตรวน​ของ​ราชา​เทพ​ขึ้นไป​ยัง​ขอบเขต​บรรพกาล​ได้​ ตอนนี้​เขา​คือ​ยอด​ฝีมือ​ขอบเขต​บรรพกาล​

“นาย​ท่าน​ ! ” ไม่นาน​พลังงาน​รอบตัว​เฮย​ห​ยา​ก็​สงบ​ลง​ เขา​ลุกขึ้น​ยืน​และ​คำนับ​ให้​กับ​เจี้ยนเฉิน​ด้วย​ความดีใจ​ที่​ไม่อาจจะ​ปกปิด​ได้​

“แกน​สีทอง​ของ​กฎ​ก่อตัว​หรือยัง​ ? ” เจี้ยนเฉิน​มอง​ไป​ที่​เฮย​ห​ยา​ด้วย​ความสนใจ​

เฮย​ห​ยา​พยักหน้า​ เขา​มอง​ไป​ที่​หยก​ชะตา​ด้านล่าง​ เขา​และ​พูด​ขึ้น​มาอย่าง​ดีใจ​ “มัน​ควรจะ​ใช้เวลา​สักพัก​เพื่อ​ที่​แกน​สีทอง​ของ​กฎ​จะอัด​แน่น​ขึ้น​มาตอนที่​ข้า​ทะลวง​ผ่าน​ขึ้นไป​ขอบเขต​บรรพกาล​ แต่​ไม่ใช่แค่​หยก​นี่​จะช่วย​ลด​เวลา​ใน​การ​ทะลวง​ผ่าน​อย่าง​มาก​ แต่​ยัง​ช่วย​ทำให้​แกน​สีทอง​ของ​กฎ​ก่อตัว​เร็ว​ขึ้นไป​ด้วย​ มัน​ช่วย​ให้​ข้า​ปรับระดับ​การบ่ม​เพาะ​ใน​ขั้น​อสงไขย​ได้​ใน​เวลา​อัน​สั้น​”

“นาย​ท่าน​ ข้า​เป็นยอด​ฝีมือ​ขอบเขต​บรรพกาล​อย่าง​เป็นทางการ​แล้ว​ ข้า​สามารถ​ช่วย​ท่าน​ได้​แล้ว​” เฮย​ห​ยา​ทั้ง​ดีใจ​และ​ตื่นเต้น​ เขา​รู้สึก​ซาบซึ้ง​ใน​บุญคุณ​ที่​เจี้ยนเฉิน​มอบให้​

เขา​รู้​ว่า​หาก​ไม่ใช่เพราะ​สมบัติ​สวรรค์​ที่​ฟังดู​เกิน​จริง​ซึ่งเจี้ยนเฉิน​มอบให้​มา เวลา​ที่​เขา​ต้อง​ใช้จนกว่า​จะขึ้น​มาถึงขอบเขต​บรรพกาล​ได้​คง​ต้อง​นาน​ออก​ไป​อีก​ เขา​อาจจะ​ไม่ได้​มีโอกาส​ขึ้นไป​ถึงขอบเขต​บรรพกาล​ด้วยซ้ำ​ ขอบเขต​บรรพกาล​เคย​เป็น​ขอบเขต​ที่​เฮย​ห​ยา​ได้​แต่​ถวิลหา​ มัน​คือ​ความฝัน​ใน​ชีวิต​ของ​เขา​

ตอนนี้​ความฝัน​ของ​เขา​เป็นจริง​แล้ว​

“ดี​ เจ้าไม่ทำให้​ข้า​ผิดหวัง​” เจี้ยนเฉิน​พยักหน้า​อย่าง​พอใจ​

ตอนนั้น​เฮย​หยาม​อง​ไป​ที่​หยก​ชะตา​ด้านล่าง​เขา​ เขา​ถามขึ้น​มาด้วย​สีหน้า​แปลกใจ​ซึ่งไม่อาจจะ​ปกปิด​ได้​ “นาย​ท่าน​ ข้า​ขอ​ถามได้​หรือไม่​ว่า​มัน​คือ​อะไร​ ? ข้า​รู้สึก​ว่า​ไม่ใช่แค่​เวลา​ใน​การอัด​แน่น​แกน​สีทอง​ของ​กฎ​สั้น​ลง​ตอน​ที่นั่ง​อยู่​บน​นี้​ แต่​การ​ทำความเข้าใจ​กฎ​ของ​โลก​ก็​ง่าย​กว่า​เดิม​หลาย​เท่าตัว​”

หยก​ชะตา​คือ​สมบัติ​ระดับ​สูงสุด​ มัน​ทั้ง​หา​ยาก​และ​ล้ำค่า​ มัน​เป็น​ของ​ที่​แม้แต่​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ก็​ยัง​ไม่มีใน​ครอบครอง​ เป็นธรรมดา​ที่​เฮย​ห​ยา​จะไม่รู้จัก​มัน​

“มัน​จะดีกว่า​ที่​เจ้าจะไม่รู้​” เจี้ยนเฉิน​เหมือน​กังวล​ เขา​ไม่ได้​เปิดเผย​เรื่อง​หยก​ชะตา​ให้​กับ​เฮย​ห​ยา​ ซึ่งทำให้​เฮย​ห​ยา​ เข้าใจ​ว่า​หยก​ใต้​ตัว​เขา​นั้น​พิเศษ​ ดังนั้น​เขา​จึงไม่กล้า​จะถามต่อ​

หลังจากนั้น​เจี้ยนเฉิน​ก็ได้​บอก​เรื่อง​บางอย่าง​ให้​เฮย​ห​ยา​ฟัง ก่อน​จะทำการ​ทำความเข้าใจ​กฎ​แห่ง​คำสาป​ต่อ​

ครั้งนี้​ เจี้ยนเฉิน​ได้​นั่ง​อยู่​บน​หยก​ชะตา​ ภายใต้​ความช่วยเหลือ​ของ​แท่น​นี้​ ความเข้าใจ​กฎ​แห่ง​คำสาป​ก็​เร็ว​ขึ้น​กว่า​เดิม​หลายเท่า​ ความลึกลับ​ของ​คำสาป​หลาย​ส่วน​ที่​ยาก​จะเข้าใจ​ได้​กลับ​ชัดเจน​ขึ้น​ยิ่งกว่า​เดิม​

ไม่นาน​ เจี้ยนเฉิน​ก็​ลืมตา​ขึ้น​มา

“ข้า​ทะลวง​ผ่าน​ขึ้นไป​ขั้น​ราชา​เทพ​ใน​ส่วน​กฎ​แห่ง​คำสาป​สำเร็จ​แล้ว​ ตอนนี้​ข้า​อยู่​ใน​ขั้น​ราชา​เทพ​ช่วงต้น​ 4 จาก​ 7 กฎ​ ตอนนี้​อยู่​ใน​ระดับ​ราชา​เทพ​แล้ว​ เหลือ​แค่​กฎ​แห่ง​การ​สร้างสรรค์​, กฎ​แห่ง​ไฟและ​กฎ​แห่ง​การ​กัดกร่อน​เท่านั้น​..”

“กฎ​แห่ง​คำสาป​นั้น​แข็งแกร่ง​จริง ๆ​ ด้วย​กฎ​แห่ง​คำสาป​นี้​ ข้า​แค่​ต้องการ​เส้น​ผม​จาก​เป้าหมาย​หรือ​บางอย่าง​ที่​พวก​นั้น​พก​ติดตัว​ จากนั้น​ข้า​ก็​สามารถ​ใช้มัน​เป็น​ตัวกลาง​เพื่อ​ใช้พลัง​ของ​คำสาป​กับ​พวก​นั้น​ แม้ว่า​จะอยู่​ไกล​กัน​ก็ตาม​และ​ฆ่าพวก​นั้น​ได้​โดย​ไม่ทิ้งร่องรอย​ใด​ ๆ ไว้​…”

“หาก​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​เป้าหมาย​ต่าง​จาก​ข้า​อย่าง​มาก​ ข้า​ก็​ไม่จำเป็นต้อง​ใช้ของ​สื่อกลาง​เลย​แม้แต่น้อย​ ข้า​แค่​ต้อง​คิดถึง​พวก​นั้น​และ​ข้า​ก็​สามารถ​ใช้คำสาป​กับ​พวก​นั้น​ได้​ แม้ว่า​จะอยู่​ไกล​กัน​ก็ตาม​ “

แต่​ความรู้สึก​นี้​คงอยู่​แค่​พริบตา​ก่อนที่​ภูมิประเทศ​รอบตัว​เขา​จะชัดเจน​ขึ้น​มา เขา​มาถึงป่า​อัน​งดงาม​ มัน​มีพระจันทร์​และ​ดาว​ มีเพียง​ดวงดาว​ห้อย​อยู่​บน​ท้องฟ้า​คอย​เปล่งแสง​ของ​ตัวเอง​ออกมา​เหนือ​หัว​ของ​เขา​

เจี้ยนเฉิน​รู้​ว่า​เขา​ได้​กลับ​มายัง​โลก​ดวงจันทร์​และ​ดวงดาว​แล้ว​เมื่อ​เห็น​ดวงจันทร์​และ​ดวงดาว​ด้านบน​หัว​

โลก​ดวงจันทร์​และ​ดวงดาว​จริงๆ​แล้ว​คือ​โลก​มหา​พิสุทธิ์​ที่​จิตวิญญาณ​วัตถุ​พูดถึง​ !

โลก​นี้​คือ​อาณาเขต​ของ​เจ้านาย​ของ​จิตวิญญาณ​วัตถุ​ เซียน​มหา​พิสุทธิ์​ที่​มีตัวตน​เมื่อ​ 2 ยุค​ก่อน​ แต่​ด้วย​เวลา​ที่​ผ่านพ้น​มานาน​ โลก​นี้​ก็​ไม่ได้​รุ่งเรือง​แบบ​ใน​อดีต​

“คำสาป​ของ​เซียน​ผสาน​เต๋า​แทรกซึม​อยู่​ใน​โลก​มหา​พิสุทธิ์​ ไม่ใช่แค่​การ​มีอยู่​ของ​คำสาป​นี้​จะทำให้​โลก​นี้​อ่อนแอ​ลง​ แต่​สัตว์​อสูร​ที่นี่​ก็​ยัง​ได้รับ​ผลกระทบ​ไป​ด้วย​” เจี้ยนเฉิน​คิด​ เขา​หลับตา​ลง​ตรวจสอบ​รอบตัว​ แม้ว่า​เขา​จะไม่อาจจะ​พบ​คำสาป​ที่​เซียน​ผสาน​เต๋า​ทิ้ง​เอาไว้​ใน​อดีต​ด้วย​ระดับ​การบ่ม​เพาะ​ของ​เขา​ใน​ตอนนี้​ แต่​เขา​ก็​เข้าใจ​กฎ​แห่ง​คำสาป​อยู่​บ้าง​ เป็นธรรมดา​ที่​เขา​จะพอ​รับรู้​บางอย่าง​ได้​แม้ว่า​จะพร่ามัว​ก็ตาม​

“เหตุผล​ว่า​ทำไม​สัตว์​อสูร​ที่นี่​ถึงได้รับ​การปกป้อง​โดย​โลก​และ​แสดง​พลัง​เหนือกว่า​ระดับ​การบ่ม​เพาะ​ของ​มัน​ออกมา​ได้​ อาจจะ​เป็น​เพราะ​เซียน​มหา​พิสุทธิ์​ แม้ว่า​เซียน​มหา​พิสุทธิ์​จะตาย​ไป​แล้ว​ แต่​เขา​ก็​ยังคง​เป็นยอด​ฝีมือ​ที่​ซึ่งเป็น​เหมือนกับ​กฎ​ ก่อนที่​เขา​จะตาย​ไป​ พลัง​ของ​เขา​ได้​ส่งผล​ต่อ​ที่นี่​ตั้ง​กฎ​บางอย่าง​ขึ้น​มา”

“เหตุผล​ว่า​ทำไม​ความ​ฉลาด​ของ​สัตว์​อสูร​มีจำกัด​ อาจจะ​เกี่ยวข้อง​กับ​คำสาป​ของ​เซียน​ผสาน​เต๋า​ …”

เจี้ยนเฉิน​เหมือน​จะเข้าใจ​ความจริง​เบื้องหลัง​เรื่อง​นี้​ โลก​ดวงจันทร์​และ​ดวงดาว​นี้​ไม่ได้​ดู​ลึกลับ​สำหรับ​เขา​อีกต่อไป​

“หาก​ข้า​รวบรวม​แก่น​เลือด​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ได้​ 10 หยด​เพื่อ​ที่​จิตวิญญาณ​วัตถุ​จะปลด​ตัวเอง​จาก​คำสาป​ได้​ ข้า​ก็​จะเป็น​เจ้านาย​ของ​เขา​ หาก​เป็น​แบบ​นั้น​ มัน​ไม่ได้​หมายความว่า​ข้า​จะเป็นเจ้าของ​โลก​นี้​ด้วย​รึ​ ? ” เจี้ยนเฉิน​พึมพำ​ด้วย​สีหน้า​จริงจัง​ เขา​ทำการ​ตรวจสอบ​รอบตัว​พร้อมกับ​สีหน้าที่​ดู​ประหลาด​ขึ้น​มา