ตอนที่ 2665 : ซากโลก
อุโมงค์มิตินั้นใหญ่อย่างมาก ประตูส่องแสงหลากสีตั้งอยู่ภายนอก มันดูเหมือนทางเดินยาวอยู่ด้านในแต่มันไม่ได้มีทางเดินยาวด้านใน ด้านในคือมิติและเวลาที่บิดเบี้ยว พลังงานอัน รุนแรงได้ปั่นป่วนไปทั่ว อุโมงค์มิตินี้ดูเหมือนกับทะเลที่เชี่ยวกราดโดยไม่มีท่าทีว่าจะสงบเลยแม้แต่น้อย
ยิ่งกว่านั้นพลังงานนี้ก็ปั่นป่วนซะจนไม่อาจจะดูดซับได้ นอกจากกฎมิติและกฎของเลาแล้วมันไม่ได้มีกฎอื่น ๆ อยู่เลย
ดังนั้นไม่ว่าผู้บ่มเพาะจะแข็งแกร่งเพียงใด มันก็มีแค่ผู้ที่เข้าใจกฎมิติหรือกฎเวลาเท่านั้นที่จะใช้พลังกฎของตัวเองในอุโมงค์นี้ได้ แม้แต่อัครสูงสุดก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น ใครก ก็ตามในอุโมงค์นี้ได้แต่ใช้พลังของการบ่มเพาะของตนเท่านั้น
หลังจากที่เด็กไร้หัวใจได้เข้ามาในอุโมงค์ เขาก็ไม่ได้ใช้พลังของกฎอีก พลังจากการบ่มเพาะของเขาปะทุออกมาจากร่างก่อตัวเป็นโล่แสงรอบตัวเขา เจี้ยนเฉินเองก็ได้รับการปกป้อง เช่นกัน
ผลก็คืออุโมงค์มิติที่ควรจะอันตรายต่อยอดฝีมือขอบเขตตั้งต้นและยานอวกาศที่พวกเขาต้องระวังกันอย่างมากนั้น กลับทำอะไรต่อการบ่มเพาะของเด็กไร้หัวใจไม่ได้ มันกลายเป็นทางเด ดินให้พวกเขาเดินทางกันได้อย่างง่ายดาย
พวกเขาเคลื่อนที่กันได้อย่างรวดเร็ว พวกเขาเดินทางกันราวกับดาวหาง พวกเขาแซงหน้ายานอวกาศที่เดินทางกันอย่างระวังตัวในอุโมงค์พร้อมกับทำลายกระแสพลังงานทั้งหมดที่นั่น
“ช่างเป็นผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งและรวดเร็ว เขาเป็นใครกัน….”
“แม้แต่อัครสูงสุดช่วงกลางก็ไม่กล้าจะเดินทางเช่นนี้ เขาเป็นใครกันแน่ ? ระดับการบ่มเพาะของเขาน่ากลัวจริง ๆ….”
…
เสียงบ่นและถอนหายใจดังขึ้นมาจากยานอวกาศที่เด็กไร้หัวใจแซงผ่านมา ยอดฝีมือทั้งหลายที่เห็นเขาต่างก็พากันตกตะลึง
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะรับรู้ถึงการไหลของเวลาในอุโมงค์มิติ ดังนั้นไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เจี้ยนเฉินและเด็กไร้หัวใจก็โผล่ออกมาในเขตมิติมืดสนิท
มิติที่นี่รกร้าง มันไม่มีแสงดาวเลยแม้แต่น้อย มันมีแค่อุโมงค์หลากสีอยู่ที่นั่นรวมถึงยานอวกาศมากมายที่จอดอยู่ใกล้ ๆ
มันเหมือนกับที่โลกเซียน มันไม่มีอะไรอยู่เลยสุดลูกหูลูกตา
แต่เจี้ยนเฉินรับรู้ถึงความต่างได้อย่างชัดเจน ความต่างที่ชัดเจนที่สุดคือพลังงานและกฎของโลก
พลังงานของโลกในมิติที่นี่ต่างจากโลกเซียนอย่างชัดเจน คนที่มาจากโลกเซียนอาจจะดูดซับพลังงานโลกของที่นี่เพื่อทำการบ่มเพาะไม่ได้ แม้ว่าจะทำได้แต่ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่เส สี่ยง
สำหรับกฎของโลกแล้ว พวกมันราวกับกลายเป็นซาก กฎทั้งสามพันต่างก็ไม่สมบูรณ์ แม้แต่กฎก็ยังทำให้รู้สึกเหมือนคนถือมีดแทงใส่พวกเขา
สรุปคือมันเป็นไปไม่ได้ที่จะก้าวหน้าเมื่อบ่มเพาะภายใต้เงื่อนไขเช่นนี้
กฎที่ไม่สมบูรณ์นี้ทำให้ยากที่ผู้บ่มเพาะของโลกนี้จะทำความเข้าใจได้เป็นหลายสิบเท่ารึอาจจะร้อยเท่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...