เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1050

　　หยางเฟิงจงใจใช้วิธียั่วยุ

เป้าหมายก็เพื่อปลุกปั่นความขัดแย้งภายในสำนักหง！

เมื่อร้อยปีก่อนสำนักหงเป็นพรรคอันดับหนึ่งแห่งต้าเซี่ย

ปัจจุบันยังมีอิทธิพลใหญ่สุดในเกาะดาว ต้องมาโดนสบประมาทอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่？

นี่เป็นการขี่หัวขี้เยี่ยวรดพวกเขาเลยก็กว่าได้！

“ผู้นำตระกูล สิบเจ้าแก๊งใหญ่ขอพบครับ！”

พ่อบ้านลังเลสักพักจึงเดินเข้ามาแจ้ง

“ให้พวกเขาเข้ามา！”

เย่หรงสูดลมหายใจเข้าลึก

เขารู้ว่าถ้าเขาหลบหน้าไม่พบ สิบเจ้าแก๊งใหญ่ยิ่งต้องไม่พอใจเขาแน่

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นก็คงต้องพบแล้วล่ะ

สารเลวหยางเฟิงผู้นี้ เรียกว่าเอาเขาเผาอยู่บนไฟก็ว่าได้！

ไม่นานเท่าไหร่

สิบเจ้าแก๊งใหญ่ก็เดินเข้ามา

“ผู้อาวุโสใหญ่ เจ้าสารเลวหยางเฟิงจะข่มเหงกันเกินไปแล้ว ถึงกับลั่นวาจาว่าจะกำจัดสำนักหงของเราให้สิ้นซาก！”

“นั่นสิ！ผู้อาวุโสใหญ่ ถ้าพวกเราฆ่าหยางเฟิงไม่ได้ แล้วความน่าเกรงขามของสำนักหงเราจะอยู่ไหน

“ขอให้ผู้อาวุโสใหญ่ออกโรง บุกไปฆ่าหยางเฟิงโดยเร็วด้วย！”

……

หลังจากสิบเจ้าแก๊งใหญ่เข้ามาก็เอะอะเสียงดังทันที

ตอนที่พวกเขาได้ยินว่าหยางเฟิงจะมากำจัดสำนักหงที่เกาะดาว ก็โมโหจนปอดแทบจะระเบิดแล้ว

เป็นถึงสำนักหงถูกคนสบประมาทเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่？

แล้วยังกล้าบอกว่าจะกำจัดสำนักหงให้สิ้นซาก？

ถ้าไม่ตอบโต้บ้าง อย่างนั้นคนในใต้ฟ้านี้คงคิดว่าสำนักหงข่มเหงกันง่าย ๆ！

ดังนั้นทุกคนจึงมาหาเย่หรงอย่างพร้อมเพรียงกันโดยไม่นัดหมาย

ยังไงเย่หรงก็เป็นผู้อาวุโสใหญ่แห่งสำนักหง

ตอนนี้ทั้งสำนักหงเขาเป็นผู้ตัดสินทุกอย่าง

“พวกนายพูดกันพอแล้วยัง？”

เย่หรงกวาดตามองทุกคนด้วยสายตาที่เย็นชา

สิบเจ้าแก๊งใหญ่ก้มหน้าลงในฉับพลัน ไม่กล้าพูดมากอีก

“ต้องฆ่าหยางเฟิงอยู่แล้ว ไม่ฆ่าเขา สำนักหงของเราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน？”

ในที่สุดพวกเขาก็อดระเบิดโมโหไว้ไม่ได้

“สารเลว！ผู้อาวุโสใหญ่เตรียมตัวเป็นเต่าหดหัวแล้วเหรอไง？”

“เป็นถึงผู้อาวุโสแห่งสำนักหง ตอนนี้ศัตรูภายนอกมาเยือน กลับประกาศปิดตัว ช่างเป็นการขายหน้าพวกเราสำนักหงจริง！”

“ในเมื่ออาวุโสใหญ่ไม่กล้าสู้กับหยางเฟิง อย่างนั้นก็มีแต่พวกเราที่ต้องไปฆ่าหยางเฟิงแล้ว！”

ให้น้องเล็กมุ่งหน้าไปฆ่า

ส่วนตัวเองเป็นพี่ใหญ่หลับอยู่ข้างหลัง

คำพูดแบบนี้ เย่หรงก็กล้าพูดออกมาได้

เรื่องนี้ทำให้สิบเจ้าแก๊งใหญ่ผิดหวังในตัวเขายิ่งนัก！

สีหน้าสิบเจ้าแก๊งใหญ่ดูไม่ได้อย่างที่สุด

พวกเขามองหน้ากันสักพัก พูดคุยกันไม่นานก็แยกย้ายกันไป

นาทีนี้เอง บารมีของเย่หรงได้หล่นลงไปที่ก้นเหวแล้ว

พอเห็นสิบเจ้าแก๊งใหญ่กลับไป

เย่หรงที่อยู่ฉากกำลังข้างหลัง สีหน้าก็คร่ำเครียดยิ่งขึ้น

เขาก็ไม่อยากเป็นอย่างนี้

แต่หลังจากการสู้รบกับหยางเฟิงเมื่อคราวก่อน