เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1127
สามารถที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้หรือไม่นั้นยังจะเป็นปัญหาอีกหรอ？
ตึก！
ตึก！
ตึก！
……
ในตอนที่สีหน้าของหลี่เหิงนั้นกำลังหมดหวัง ก่อนที่จะได้มีเสียงของฝีเท้าหนึ่งดังขึ้น
เห็นเพียงสาวกสำนักหงนับพับคนนั้น ได้เปิดแหวกทางให้เขาหนึ่งทาง
ก่อนที่จะมีร่างสูงที่ทรงพลังดูแข็งแกร่งนั้น ได้ค่อยๆเดินเข้ามา
“คารวะคุณหยาง！”
“คารวะคุณหยาง！”
“คารวะคุณหยาง！”
ตุ๊บ！
ตุ๊บ！
ตุ๊บ！
……
ไม่มีการลังเลใดๆ
สาวกสำนักหงนับพันนั้นได้ก้มคุกเข่าลง
ในเวลาเดียวกัน ก่อนที่จะเงยหน้ามองไปที่หยางเฟิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความร้อนแรง！
หลังจากที่ผ่านเรื่องมามากมาย
สาวกของสำนักหงทั้งหมดนั้น ต่างก็ได้มองหยางเฟิงเหมือนกับได้มองเทพเจ้าไปแล้ว
เพียงแค่สถานที่นั้นมีหยางเฟิงอยู่ จะไม่มีใครหน้าไหนทั้งนั้นที่จะมาขัดขวางจังหวะการเดินของเขา
“หยางเฟิง！”
เมื่อมองเห็นหยางเฟิง ทันใดนั้นหลี่เหิงนั้นก็เกลียดจนกัดฟัน
“เจ้ามันไอบ้า เป็นเพราะมึงกูถึงได้ตกมาอยู่ในสภาพนี้！”
“มึงรอไว้เถอะ ตระกูลหลี่นั้นจะไม่ปล่อยมึงไว้แน่ ……”
ไม่รอให้หลี่เหิงนั้นได้เอ่ยจบ
ก่อนที่ทันใดนั้นจะได้มีเงาหนึ่งได้พุ่งเข้ามาที่ตรงหน้าเขา
ไม่รอให้หลี่เหิงนั้นรู้สึกตัว
ก่อนที่จะมีหมัดนับสิบนั้นที่เหมือนราวกับฝนตกนั้นได้ตกเข้าไปบนหน้าของเขา
พลั๊ว！
พลั๊ว！
พลั๊ว！
……
หยางเฟิงไม่ได้เอ่ยสักคำ ก่อนที่จะชกไปที่ปากของหลี่เหิงอย่างแรง
ได้ใส่หมัดไปสิบกว่าหมัด ปากของหลี่เหิงนั้นได้เต็มไปด้วยเลือดสด
“หยางเฟิง มึงนั้นอยากคิดที่จะทำอะไรกันแน่？”
หลี่เหิงเอ่ยตะโกนออกมาอย่างร้อนรน“กูนั้นเป็นคนของตระกูลหลี่ หากมึงนั้นทำอะไรกูยังไง？พ่อของกูนั้นจะต้องไม่ปล่อยมึงไว้แน่ ……”
ตุ๊บ！
หยางเฟิงนั้นไม่อยากที่จะฟังเขาเอ่ยพร่ำ ก่อนที่จะใช้ตีนถีบเขาไปหนึ่งที
ตุ๊บ！
ตุ๊บ！
ตุ๊บ！
เสียงตุ๊บ！
ขาทั้งสองข้างของหลี่เหิงนั้นก็ได้อ่อนลง ก่อนที่จะลงไปคุกเข่าอยู่ที่พื้น
สีหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยความอ้อนวอน“พี่ชาย พี่หยางเฟิง！ข้าผิดไปแล้ว เพียงแค่พี่ไม่ฆ่าข้า ทักหมดนั้นยังคุยกันได้นะพี่！”
เมื่อต้องเผชิญกับความตาย
คุณชายหลี่ของตระกูลหลี่นั้นคืออะไร
ทั้งหมดนั้นมันก็แค่เรื่องหมาๆ！
ไม่คุ้มแม้แต่น้อยที่จะเอ่ย！
หลี่เหิงนั้นเลือกที่จะยอมรับความน้อยใจ
เลือกทางที่เหมือนกับหมาตัวหนึ่ง คุกเข่าต่อหน้าหยางเฟิง และกระดิกหางเหมือนขอทาน
เมื่อมองเห็นหลี่เหิงที่เป็นเช่นนี้ เฉินตง เสือขาวและคนอื่นๆสีหน้าของพวกเขานั้นก็ได้ปรากฏถึงการดูถูก
“เจ้าวางใจเถอะ ข้าจะไม่ฆ่าเจ้าหรอก！”
“หากฆ่าคนแบบเจ้าไป มันจะสกปรกมือข้าเปล่าๆ！”
เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฟิงเรียบๆ
“ขอบคุณ！ขอบคุณพี่ชาย！”
เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฟิง หลี่เหิงนั้นก็ได้เหมือนพ้นทา และสีหน้าของเขานั้นก็ตื่นเต้นจนเหงื่อออกก่อนที่จะผ่อนคลายลง
แต่ว่าไม่รอให้หลี่เหิงนั้นได้ดีใจนานเกินไป
“แต่ว่าก็อยากที่จะยกโทษความผิดให้ ผิดแล้วก็ยากที่จะหลักหนีโทษ！”
หยางเฟิงหันหน้าแล้วไปเอ่ยกับเสือขาว “เสือขาว ให้เจ้าจัดการล่ะกัน สั่งของเขาทีสิ！”
“รับทราบครับ！”
เสือขาวยิ้มออกมา
หลังจากนั้นค่อยๆเดินทีละก้าวเข้าไปหาหลี่เหิง
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...