เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 807

ไป๋ปิงปิงไม่ได้ตอบคำถามของหยางเฟิง

แต่พูดขอบคุณแล้วคำหนึ่ง

หยางเฟิงรู้เพราะอะไรไป๋ปิงปิงพูดขอบคุณกับตัวเองคำหนึ่ง

เพราะเมื่อสามปีก่อน

ถ้าหากไม่ใช่หยางเฟิงยื่นมือมาช่วย

เกรงว่าไป๋ปิงปิงในตอนนี้ก็ไม่สามารถกลายเป็นดาราหญิงอันดับหนึ่งของต้าเซี่ยได้

อาจจะหายไปกลายเป็นคนธรรมดาอย่างคนปกติ

อาจจะเหมือนกับศิลปินหญิงส่วนมากที่ดิ้นรนอย่างลำบากในวงการบันเทิง รอวันที่จะโพล่ออกมา

“ที่จริงคุณก็ไม่ต้องพูดขอบคุณกับผม คุณมีความสำเร็จของวันนี้ต่างก็เป็นความขยันของตัวเอง ผมเพียงแค่ให้โอกาสคุณครั้งหนึ่งเท่านั้น” หยางเฟิงพูดจาง ๆ

ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง

ไป๋ปิงปิงยิ้มไม่แสดงท่าทางใด ๆ

ฝึกฝนอย่างลำบากในวงการบันเทิงหลายปีอย่างนั้น

หล่อนไม่ใช่เด็กอ่อนหัดในตอนแรกนานแล้ว

หล่อนชัดเจนมาก

ถ้าหากไม่มีโอกาส

คนหนึ่งถึงแม้จะขยันอีกก็คือเปลืองแรงไปเปล่า ๆ

บนโลกนี้คนที่ขยันมีมากมาย

แต่คนที่สำเร็จจะมีกี่คนอีก？

“ไม่ว่ายังไงคำขอบคุณนี้ ฉันได้ช้าไปแล้วสามปี……”

ไม่ได้รอไป๋ปิงปิงพูดจบ

หยางเฟิงสะบัดมือพูดแล้ว“ไม่ต้อง ที่จริงก่อนหน้านี้โทรศัพท์นั่นที่คุณโทรหาผม ได้เพียงพอกับการลบล้างบุญคุณที่ผมมีต่อคุณเมื่อสามปีก่อนแล้ว！”

ที่แท้ก่อนหน้านี้ไป๋ปิงปิงได้โทรศัพท์หาหยางเฟิงสายหนึ่ง

บอกเขาคนที่อยู่เบื้องหลังที่ทำให้เฟิงชิงหวูแปดเปื้อนคือไป๋กวง

ถึงแม้สำหรับพลังของหยางเฟิงเดิมทีก็ไม่ต้องการข่าวลับของไป๋ปิงปิง

แต่ไม่ว่ายังไง

ครั้นแล้วยิ้มเล็กน้อยพูดว่า“ใช่แล้ว วันนี้ฉันนัดคุณออกมามีเรื่องจริง ๆ ！”

“ฉันหวังว่าคุณจะสามารถปล่อยไป๋กวงได้！ ปล่อยตระกูลไป๋！”

ไป๋ปิงปิงมองท่าทางของหยางเฟิงอยู่เต็มไปด้วยความจริงใจแล้ว

“ให้เหตุผลแก่ผม！”

หยางเฟิงไม่ได้สนใจสีหน้าของไป๋ปิงปิง พูดด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก

ไป๋ปิงปิงสูดลมหายใจลึกแล้วพูด“ไป๋กวงได้ถูกพ่อของฉันห้ามออกไปข้างนอกแล้วและก็ได้ถูกถอนตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ของไป๋ซื่อมีเดียแล้ว ตอนนี้เขาได้ถือว่าเสียชื่อเสียงในจงโจวแล้ว ได้รับการลงโทษที่เขาควรจะได้รับแล้ว”

“พ่อของฉันได้เอาตำแหน่งผู้จัดการใหญ่ของไป๋ซื่อมีเดียมอบให้ฉันแล้ว คุณวางใจดีแล้วรอฉันกลับไปที่บริษัทจะออกคำสั่งเป็นเวลาแรก ถอนยกเลิกความแปดเปื้อนต่อเฟิงชิงหวูเวลาเดียวกันยังคืนความบริสุทธิ์ให้แก่เฟิงชิงหวู”

หยางเฟิงไม่ได้พูดเพียงแต่มองไป๋ปิงปิงอยู่เงียบ ๆ

มองเห็นหยางเฟิงไม่พูด

ไป๋ปิงปิงรับรู้ความรู้สึกของแรงกดดันมหาศาลที่ไม่เคยมีมาก่อน

เหงื่อเย็นหยดหนึ่งลื่นตกลงมาจากหน้าผากของหล่อน

ในขณะที่ไป๋ปิงปิงใกล้ที่จะทนต่อไม่ไหวนั้น