เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 158

เอาไว้เล่น?

นักดาบสยบใต้หล้าเป็นปรมาจารย์ของนักใช้ดาบทั้งหลาย เป็นบุคคลสำคัญของประเทศซากุระ และเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งในกองทัพ ไม่มีใครกล้าปฏิเสธ คนอย่างนี้กลับโดนฆ่าตายแล้วเหรอ

และยังมอบหยกขาวที่เขาหวงสุดชีวิต ให้ลูกน้องเอาไว้เล่น

ทาคุยะมิยาโมโตะถอยหลังสองก้าว เลือดไหลไม่หยุด สีหน้าของเขามีแต่ความเหลือเชื่อ:"เป็นไปได้ยังไง นักดาบสยบใต้หล้าตายได้ยังไง ตายได้ยังไง เขาเป็นคนไร้เทียมทาน……ไร้เทียมทาน……เดี๋ยวนะอีสเตอร์แลนด์ อีสเตอร์แลนด์เหรอ!"

ทันใดนั้นก็มีเสียงกรีดร้องทันที

เขานึกถึงคำว่าอีสเตอร์แลนด์จากคำพูดขององครักษ์หมาป่าคนนั้น

"อีสเตอร์แลนด์? เจ้านายของฉัน คุณคือเทพเจ้าแห่งอีสเตอร์แลนด์ เป็นเทพสงครามเบอร์หนึ่งของประเทศต้าหัว คนที่ฆ่าล้างทหารของแปดประเทศมากกว่าหลายล้านคน และเมื่อหลายวันก่อน คุณคือปีศาจที่ฆ่าล้างทหารสามแสนคนของจักรวรรดิโรมันคุณมันเป็นปีศาจ"

ทาคุยะมิยาโมโตะกรีดร้องออกมาทันที สายตาที่มองฉินเฟิง มีแต่ความเหลือเชื่อ

และในเวลานี้ เขาก็นึกอะไรบางอย่างออก:"คุณคือเทพสงครามเบอร์หนึ่งของประเทศต้าหัว ถ้างั้นหน้ากากของคุณ คือหน้ากากของยอดฝีมืออันดับหนึ่งของประกาศมืดที่ชื่อปาซาง โอ้……พระเจ้า!"

จนถึงตอนนี้ เขาพึ่งเข้าใจว่าฐานะที่แท้จริงของMR.Xคือใคร

เทพสงครามเบอร์หนึ่งของประเทศต้าหัว

เทพเจ้าแห่งอีสเตอร์แลนด์

คนที่ฆ่ายอดฝีมืออันดับหนึ่งของประกาศมืด เหมือนเชือดสุนัข

เป็นบุคคลสำคัญและแข็งแกร่งที่สุดในประเทศ

เมื่อสิบปีก่อน ประเทศต้าหัวนั้นไม่มีชื่อเสียงบนโลกเลย ตามชายแดนก็ถูกก่อกวนและโดนรุกล้ำอยู่ตลอดเวลา แต่หลังจากนั้น ก็มีคนบ้าคนหนึ่ง และเป็นไอ้บ้าที่ไม่รักชีวิต ใช้เวลาเจ็ดปี สามารถปราบชายแดนของประเทศต้าหัวให้กลับมาสงบสุขอีกครั้ง

เมื่อห้าปีก่อน ประเทศซากุระส่งทหารทั้งหมดสองแสนนาย

ผู้บัญชาการทหารของอีสเตอร์แลนด์ก็คือฉินเฟิง เขานำทหารของประเทศต้าหัวเข้าไปต่อสู้ทหารของประเทศซากุระอย่างไม่คิดชีวิต ทำให้ทหารของประเทศซากุระตายไปจำนวนมาก เลือดที่ไหลออกมากลายเป็นทะเล

การสู้รบในครั้งนั้นทำให้เขาจำได้อย่างชัดเจน

ตั้งแต่นั้นมาประเทศต้าหัวก็มีชื่อเสียง และกลายเป็นประเทศมหาอำนาจ สู้รบจนทำให้ประเทศข้างๆที่ชอบเข้ามาก่อกวนและรุกล้ำดินแดนกลัวจนหัวหด โดยเฉพาะประเทศซากุระด้วย

หนึ่งเดือนก่อนหน้านี้ เขาได้สู้รบและฆ่าทหารของจักรวรรดิโรมันไปสามแสนกว่าคน ทำให้ชื่อเสียงเทพสงครามเบอร์หนึ่งของประเทศต้าหัว เป็นที่รู้จักของคนทั่วโลก ทำให้ทุกคนเกิดความหวาดกลัว

แต่เขาคิดไม่ถึงจริงๆ เขามาที่นี่ มาที่เมืองเล็กๆอย่างเมืองเจียงเฉิง แต่กลับเจอเทพสงครามเบอร์หนึ่งของประเทศต้าหัว คนๆนี้น่าจะอยู่ที่ชายแดนไม่ใช่เหรอ

"หนี"

ในเวลานี้ ไม่ว่าจะเป็นวิถีนักรบ หรือกรีดท้องฆ่าตัวตาย เขาก็ไม่สนใจทั้งนั้น เมื่อเผชิญหน้ากับปีศาจ เขาคิดจะหนีอย่างเดียว แต่เขาวิ่งหนีได้เพียงแค่ก้าวเดียว เขาก็รู้สึกเวียนหัวและล้มลงไปกับพื้นทันที

"ทหารภายใต้บัญชาการของฉัน บอกว่าคุณต้องตาย ถ้างั้นคุณก็ต้องตายจริงๆ"ฉินเฟิงพูดออกมาเบาๆ

บาดแผลที่โดนแทง อันที่จริงได้ตัดเส้นเลือดหัวใจของทาคุยะมิยาโมโตะแล้ว

ก่อนหน้านี้ที่เขายังไม่ตาย เป็นเพราะหมาป่าหางโตให้ทาคุยะมิยาโมโตะได้มีโอกาสได้พูดเรื่องสำคัญก่อนตายเท่านั้น แต่น่าเสียดาย คนๆนี้ไม่รักษาโอกาสนั้นไว้

เมื่อถึงตอนนี้ทาคุยะมิยาโมโตะที่มาจากประเทศซากุระและเป็นยอดฝีมือของประกาศมืด ได้เสียชีวิตแล้ว

"ถึงเวลาของพวกคุณแล้ว"

ฉินเฟิงยืนอยู่และมือไขว้หลัง มองไปที่หลี่เจิ้งหยาง

และในเวลานี้ หลี่เจิ้งหยางรู้สึกตื่นตระหนกตกใจมากๆ เขาไม่ได้นิ่งสงบเหมือนเมื่อสักครู่อีกแล้ว เพราะทาคุยะมิยาโมโตะที่สามารถปกป้องตระกูลของเขาได้ถูกทหารเล็กๆคนหนึ่งฆ่าตายไปแล้ว

และพวกเขาก็รู้ฐานะที่แท้จริงของฉินเฟิงแล้ว

เทพสงครามเบอร์หนึ่งของประเทศต้าหัว เป็นคนที่ทรงอำนาจที่สุด และมีทหารอยู่ใต้บัญชาสามแสนคน

และคนๆนี้ไม่ใช่ตระกูลเล็กๆอย่างตระกูลหลี่ของเมืองเจียงเฉิงจะสามารถล่วงเกินผิดใจได้ ถึงแม้เอาทุกคนในเมืองเจียงเฉิงมารวมกัน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเทพสงครามเบอร์หนึ่งของประเทศต้าหัวอยู่แล้ว

"คุณ……ฆ่าฉันไม่ได้……ฉันไม่ได้ทำผิดกฎหมาย……คุณฆ่าฉันไม่ได้……"หลี่เจิ้งหยางพูดด้วยน้ำเสียงแหบ

กล้าไปฆ่าลูกและภรรยาของเทพสงคราม เป็นเรื่องที่ฆ่าตัวตายชัดๆ

"ทำไมพวกคุณลืมง่ายจัง?"

ฉินเฟิงยืนมือออกมาและกดไปที่หน้ากากตัวเอง และปลดมันลงมา และเผยให้เห็นใบหน้าที่มีความโหดเหี้ยมเล็กน้อย:"คืนนี้ พวกคุณบงการคนขับ ไปชนภรรยาของฉันให้ตาย ส่งมือปืนไปฆ่าลูกสาวของฉัน พวกคุณพูดสิ ความแค้นแบบนี้ มันเพียงพอที่ฉันจะฆ่าล้างตระกูลของพวกคุณไหม"

"ฉินเฟิง!"

หลี่เจิ้งหยางกับอิ่นป่ายอึ้งไปเลย สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่พวกเขาจะตาย ได้ฝั่งเข้าไปใจจิตใจของพวกเขา พวกเขาคิดไม่ถึงจริงๆ คนที่ทรงอำนาจที่สุด และเป็นเทพสงครามเบอร์หนึ่งของประเทศต้าหัว ก็คือฉินเฟิงที่เป็นลูกเขยของตระกูลอิ่น

และเป็นไอ้เศษสวะไร้น้ำยาที่มีชื่อเสียงในเมืองเจียงเฉิงอีกด้วย

เขาคือฉินเฟิงที่เป็นลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลอิ่น ทำงานบ้านทุกวัน ไม่เคยบ่นสักคำ โดนดุโดนว่าก็ไม่เคยพูดสักคำ แต่เขากลับเป็นเทพสงครามเบอร์หนึ่งของประเทศต้าหัว

โดยเฉพาะอิ่นป่าย เขาเคยด่าฉินเฟิงมาแล้วหลายครั้ง ด่าฉินเฟิงคือไอ้เศษสวะไร้น้ำยา เป็นยาจกขอทาน แต่ใครก็ไม่คาดคิด ว่าฐานะที่แท้จริงของเขาใหญ่กว่าทุกคนในเมืองเจียงเฉิงอีก

"เป็นไปไม่ได้!"

อิ่นป่ายไม่อยากจะเชื่อ มองเรื่องนี้ด้วยสีหน้าที่ตกตะลึงและหวาดกลัว:"ทำไม ไอ้เศษสวะไร้น้ำยาอย่างคุณ ถึงเป็นเทพสงครามเบอร์หนึ่งของประเทศหัว ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้!"

น้ำเสียงของเขาเริ่มแหบแห้ง

ถึงแม้เขาจะไม่อยากเชื่อ แต่เขาก็ได้คำตอบจากศพของทาคุยะมิยาโมโตะ คนๆนี้คือเทพสงครามเบอร์หนึ่งของประเทศต้าหัวจริงๆ และเขาก็เข้าใจดี ทำไมอิ่นซินทำเรื่องอะไรก็ราบรื่นไปหมด เมื่อเจอปัญหา ก็จะมีคนค่อยช่วยเธอตลอด

ในที่สุดเขาก็เข้าใจ

ไม่ใช่เพราะอิ่นซินดวงดี และก็ไม่ใช่เพราะตู้ต้วนเทียน

มีเสียงตุ๊บดังขึ้น

อิ่นป่ายล้มลงกับพื้น สีหน้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง พูดด้วยความขมขื่น:"คุณปิดปังเรื่องทั้งหมด คุณต้องการอะไรกันแน่?"