ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 545

แม้ลั่วชิงเหยียนจะถูกกักบริเวณแล้ว แต่ความรู้ความสามารถในด้านต่างๆก็ไม่ได้รับผลกระทบ หยุนชางและลั่วชิงเหยียนมักจะอ่านหนังสือ เล่นหมากรุก ชมดอกไม้ แต่ก็ไม่เคยหยุดพัฒนาการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ

"หม่อมฉันมี 3 แต้ม เดินอีกหนึ่งก้าวก็จะกลายเป็น 4 แต้ม ท่านอ๋องทรงระวังไว้นะเพคะ" หยุนชางจับหมากตัวสีขาว พลางหรี่ตาพูดกับลั่วชิงเหยียน

ลั่วชิงเหยียนเลิกคิ้ว "แต่ข้ามีงูสองหัว พระชายาต่างหากที่ต้องระวังตัว"

หยุนชางอึ้งเล็กน้อย แล้วมองไปยังกระดานหมาก ลั่วชิงเหยียนได้งูสองหัวมาแล้ว นางขมวดคิ้ว "ท่านอ๋องช่างร้ายกาจนัก แต่ว่า ใครจะแพ้ใครจะชนะ ยังตัดสินไม่ได้ เล่นต่อเถอะเพคะ"

ลั่วชิงเหยียนยิ้มแล้วพูดว่า "ในวันพรุ่งนี้จะมีการคัดเลือกสตรีเพื่อ​เข้า​วังรอบที่ 2 แล้ว พระชายาเตรียมพร้อมหรือยัง?"

สายตาของหยุนชางจับจ้องไปที่กระดานหมาก นางวางหมากตัวต่อไป "หม่อมฉันก็มีงูสองหัวเช่นเดียวกันเพคะ" พูดจบ นางก็เปลี่ยนหัวข้อการสนทนา "หม่อมฉันคิดหาวิธีที่จะทำให้ซูหรูอิงตกรอบได้แล้วเพคะ"

"หืม?" ลั่วชิงเหยียนมองหน้าหยุนชาง "อย่างไร?"

"ไม่เพียงแต่ซูหรูอิง ยังมีหญิงงามที่รู้จักกับฮองเฮาและซู่เฟย หม่อมฉันจะไม่ยอมให้พวกนางเข้ารอบ 2 นี้ได้เป็นแน่ แต่ส่วนวิธีนั้น ขอปิดเป็นความลับชั่วคราวก่อนนะเพคะ" หยุนชางยิ้ม

ลั่วชิงเหยียนเลิกคิ้ว และไม่ถามอะไรต่ออีก เขาลงหมากไปอีกตัว "เช่นนั้นข้าจะรอดูก็แล้วกัน"

ในวันคัดเลือกสตรีเพื่อ​เข้า​วังรอบที่ 2 หยุนชางยังคงใช้ชีวิตตามปกติ ตื่นนอนแต่เช้าเพื่อไปฝึกวิทยายุทธ อ่านหนังสือและเขียนหนังสือหลังเสวยมื้อเช้าเสร็จ นอนกลางวันภาคบ่าย แล้วออกไปเดินเล่นภายในบริเวณบ้าน เมื่อกลับมา เฉี่ยนอินก็ได้คอยท่าอยู่แล้ว "ท่านอ๋อง พระชายาเพคะ รายชื่อสตรีผู้ผ่านการคัดเลือกเพื่อ​เข้า​วังรอบที่ 2 ออกมาแล้วเพคะ"

หยุนชางพยักหน้าแล้วรับมา นางคลี่ออกแล้วดูรายชื่อกับลั่วชิงเหยียน แววตาแห่งความสะใจเด่นชัดขึ้นมากเรื่อยๆ "เป็นอย่างไรล่ะเพคะท่านอ๋อง?"

ลั่วชิงเหยียนตาเป็นประกาย เขายกนิ้วโป้งขึ้นมาให้หยุนชางดู แล้วยิ้มออกมา "พระชายานี่เก่งจริงๆ ตอนนี้จะบอกข้ามาได้หรือยังว่าเจ้าใช้วิธีใดจึงสามารถเขี่ยซูหรูอิงออกไปได้?"

"อืม เรื่องนี้จะพูดอย่างโจ่งแจ้งคงไม่ดี ให้เฉี่ยนอินเป็นคนบอกท่านก็แล้วกันนะเพคะ"

เมื่อเฉี่ยนอินได้ฟัง นางก็พูดเบาๆว่า "การคัดเลือกในรอบนี้ นางข้าหลวงจะทำการตรวจสอบร่างกายของบรรดาหญิงสาวเพื่อดูว่ามีตำหนิหรือไม่ หญิงสาวที่เป็นคนของฮองเฮาและซู่เฟยเหนียงเหนียงต่างมีคนคอยดูแลอยู่แล้ว จะลอบทำให้ผิวพรรณของพวกนางปรากฏตำหนิจึงไม่ใช่เรื่องง่าย และแม้จะทำได้จริง ฮองเฮาก็ต้องทรงเรียกสอบสวนหาตัวคนก่อเหตุมาจนได้ แบบนั้นจึงอันตรายเกินไปเพคะ พวกเราจึงได้วางแผนลับเอาไว้เพคะ......"

เฉี่ยนอินพูดจบก็หัวเราะออกมา "ในการคัดเลือกสตรีเพื่อ​เข้า​วังรอบที่ 2 หญิงสาวจะต้องถอดเสื้อผ้าภายในห้องที่จัดเตรียมไว้ แล้วเข้ารับการตรวจสอบ พวกเราได้ใส่ยาลงไปในน้ำชาที่อยู่ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของพวกนาง ไม่ใช่ยาพิษ ไม่สามารถใช้เข็มเงินในการพิสูจน์พิษได้ แต่เมื่อดื่มเข้าไปแล้ว จะทำให้ร่างกายมีกลิ่นไม่พึงประสงค์ หญิงสาวเหล่านี้จะต้องเข้าไปปรนนิบัติฮ่องเต้ หากมีกลิ่นตัวก็จะไม่ผ่านคุณสมบัติพื้นฐานแน่นอน นางข้าหลวงที่มาทำการตรวจสอบมีจำนวน 4-5 คน เป็นคนของฮองเฮาคงจะไม่ถึง 2-3 คน ดังนั้นพวกนางจึงถูกคัดออกเพคะ"

ลั่วชิงเหยียนยิ้มออกมา เขาแตะปลายจมูกของหยุนชางแล้วพูดว่า "แสบนัก ช่างคิดวิธีเช่นนี้ขึ้นมาได้ ยานั่นผู้ใดเป็นคนทำ?"

"ก็พระชายาน่ะสิเพคะ" เฉี่ยนอินรีบตอบ "และเพื่อไม่ให้ฮองเฮาทรงสังเกตเห็นความผิดปกติ ยาที่ใส่ให้หญิงสาวแต่ละคนจะไม่เหมือนกัน จุดส่งกลิ่นเหม็นแต่ละคนก็จะแตกต่างกันไป บางคนเป็นใต้รักแร้ บางคนเป็นเท้า บางคนเป็นปากเพคะ......"

หยุนชางขวยเขิน นางก้มหน้าแล้วพูดว่า "ก็หม่อมฉันไม่รู้จะใช้วิธีไหนนี่เพคะ ก็เลยใช้วิธีเหล่านี้ แต่ท่านทอดพระเนตรรายชื่อเหล่านี้ดูสิเพคะ ผลลัพธ์ของมันมหัศจรรย์จริงๆ"

ลั่วชิงเหยียนยิ้มและพยักหน้า "แต่ก็อย่าเพิ่งรีบนิ่งนอนใจไป ผู้ที่ผ่านการคัดเลือกในรอบนี้ในวันนี้จะได้เข้ารับการฝึกอบรมจากนางข้าหลวง หลังจากนี้ครึ่งเดือน ฮ่องเต้และฮองเฮาจะเป็นผู้คัดเลือกด้วยพระองค์เอง ภายในระยะเวลาครึ่งเดือนนี้ หากฮองเฮาทรงต้องการจะลงมือ ก็คงเป็นโอกาสเหมาะของนางแล้ว"

"เพคะ หม่อมฉันทราบแล้ว" หยุนชางเองก็เห็นด้วย "หม่อมฉันได้สั่งให้พวกนางระวังตัวเป็นพิเศษแล้วเพคะ ห้ามให้ผู้ใดมาแต่งผมให้ และหม่อมฉันยังให้คนไปคอยดูแลพวกนางอีกด้วย โดยเฉพาะหลินโยวหราน เกรงว่านางจะเป็นเป้าหมายหลักที่ฮองเฮาทรงอยากจะเล่นงานเพคะ"

ผู้ที่กำลังคุกเข่าอยู่ถึงกับตัวสั่นงันงก แต่ก็พยายามประคองตัวเองให้คุกเข่านิ่งๆต่อไป นางเอ่ยขึ้นมาว่า "ทรงอภัยด้วยเพคะ ฮองเฮา หม่อมฉันช่างโง่เขลานัก......"

"โง่เขลา?" ฮองเฮาทรงทวนคำพูด "ตอนการคัดเลือกรอบ 2 ซูหรูอิงก็ตกรอบไปอย่างไม่น่าเชื่อ ข้าให้เจ้าไปเป็นผู้คัดเลือกพวกนางและให้เจ้าคอยสอดส่องดูแล แต่นี่เจ้าก็ยังหาสาเหตุไม่ได้ จะให้ข้าเก็บเจ้าไว้เพื่ออะไรอีก? สู้เลี้ยงสุนัขเสียยังดีกว่า สุนัขมันยังเฝ้าบ้านได้ ส่วนเจ้า แม้แต่ธุระเล็กๆยังจัดการได้ไม่ดีเลย"

ผู้ที่แต่งกายคล้ายนางข้าหลวงที่กำลังคุกเข่าอยู่รีบเอ่ยวิงวอนขึ้นมาอีกครั้ง "ทรงอภัยด้วยเพคะ ฮองเฮา ทรงอภัยด้วยเพคะ"

ฮองเฮาทอดพระเนตรเห็นท่าทางของนางเช่นนั้นแล้วก็บันดาลโทสะ นางคว้าเอาถ้วยน้ำชาที่อยู่ใกล้มือมาได้แล้วปาไปยังศีรษะของนางข้าหลวงผู้นั้น ถ้วยน้ำชาไปกระทบกับหน้าผากของนางเข้าอย่างจัง ถ้วยน้ำชาตกลงมาบนพื้นแล้วกลิ้งไปมาอยู่หลายรอบ "ไสหัวไปเดี๋ยวนี้!"

นางข้าหลวงตัวสั่นเทา นางโขกศีรษะลงบนพื้น 2 ครั้ง แล้วรีบทูลลาออกไปในทันที

นางกำนัลที่อยู่ในเหตุการณ์เมื่อเห็นดังนั้นแล้ว ก็เรียกนางกำนัลอีกคนเข้ามาเก็บถ้วยน้ำชาและทำความสะอาดคราบที่หกเลอะเทอะ ตัวเองก็รีบเข้าไปนวดไหล่ให้กับฮองเฮา "อย่าทรงพระพิโรธไปเลยเพคะ คุณหนูซูหรูอิงรูปโฉมงดงามโดดเด่น และยังเป็นที่รู้จักในเมืองจิ่น เมื่อพระองค์ทรงพักผ่อนแล้วก็เรียกนางเข้ามาหารือ ทำเช่นนี้บ่อยๆ จนกระทั่งฮ่องเต้ได้ทอดพระเนตรนาง นางจะต้องเป็นที่ต้องตาต้องใจฮ่องเต้แน่นอนเพคะ"

ฮองเฮานวดขมับ เมื่อนางกำนัลผู้นั้นเห็นแล้ว ก็รีบช่วยนางนวดขมับทันที

ฮองเฮาทรงถอนหายใจออกมา "ข้าอยากให้ซูหรูอิงได้แต่งงานกับรุ่ยอ๋อง แต่คงมีคนปล่อยข่าวออกไปก่อน รุ่ยอ๋องรู้เรื่องแล้ว เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่หอหลงเฟิ่งในวันนั้นเห็นได้ชัดว่ามีเจตนามาถึงข้า ในเมื่อไม่อาจแต่งงานกับรุ่ยอ๋องได้ ก็ให้เข้าวังมาเป็นผู้ช่วยข้าก็ยังดี แต่ทุกวันนี้ฮ่องเต้ทรงเอาแต่เสด็จไปประทับอยู่ที่ตำหนักเซียงจู๋ ในวังก็กำลังจะมีคนหน้าใหม่เพิ่มเข้ามาอีก เคยได้ยินแต่คนใหม่หน้าตายิ้มแย้ม ใครเลยจะใส่ใจความชอกช้ำของคนที่อยู่มาก่อนหน้า มานับดูแล้ว ฮ่องเต้ไม่ได้เสด็จมาบรรทมที่ตำหนักเว่ยยางมาเป็นเวลากว่า 20 วันแล้ว หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไปคงจะไม่ได้การเสียแล้ว น่าเสียดายที่ซูหรูอิงไม่ผ่านการคัดเลือก ในวังหลังแห่งนี้ ข้ารู้สึกโดดเดี่ยวเหลือเกิน"

นางกำนัลผู้นั้นรีบตอบทันทีว่า "หากทรงมีพระประสงค์เช่นนั้น รอให้คนใหม่เข้ามาในวังก่อน แล้วค่อยคัดเลือกมาเป็นคนของพระองค์ ถึงแม้จะไม่ทรงรู้สึกสนิทใจดังเช่นคุณหนูซูหรูอิง แต่หากหาจุดอ่อนของคนใหม่คนนี้ได้ ก็จะคุมนางเอาไว้ในกำมือได้ไม่ยากเลยเพคะ"

ฮองเฮาทรงถอนหายใจออกมาอีกครั้ง นางตรัสว่า "แบบนี้ก็ได้เหมือนกัน ว่างๆเจ้าก็ลองไปดูลาดเลาที่ตำหนักอวี้ซิ่ว ดูว่าใครพอจะหน่วยก้านดี จะต้องเลือกมาให้ดีกว่าหลินโยวหรานให้ได้ ส่งคนไปสืบประวัติของนางด้วย เลือกคนที่มีประวัติดีๆ แล้วรวบรวมรายชื่อมาให้ข้า"