Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 134

"ฉันไม่กลัว ฉันมีเหตุผลที่โกหก..เพราะฉันไม่อยากให้เธอคิดมาก จริงๆนะ"

กัปตันทำตาละห้อย แต่ฉันเดือดปุดๆ!!..เดือดแบบไม่เคยเดือดขนาดนี้มาก่อน..ฉันรู้ว่ากวางแค่ปั่น ฉันไม่หลงกลหรอก แต่ที่ฉันโมโห..คือฉันเคยถามเรื่องดอกไม้ไปแล้ว!!! แต่เขาเลือกโกหกฉัน!!

"แล้วเป็นไง ที่ไม่อยากให้คิดมาก..ตอนนี้มันมากกว่าคิดมากอีก! ไอ้คนนิสัยไม่ดี ไอ้ชั่ว! ไอ้เลว! โกหกกันได้ไง! ไอ้บ้าต้นไม้!"

"ใจเย็นๆไม่โมโห..มันไม่ดี เธอไม่ชอบที่ฉันโมโห เธอก็อย่าโมโหสิ T-T"

"พูดมาได้!!..ไม่ให้โมโห ?! ลองโดนแบบนี้ดูไหม? เชื่อเถอะ!..ว่ากัปตันด่าเจแปนไฟลุก เจแปนทำอะไรก็ผิดหมดใช่ไหมคะ? ทีตัวเองน่ะถูกๆ..ไอ้คนเห็นแก่ตัวเอ้ย"

เขารีบจับมือฉันไปหอม ก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นมองฉันตาละห้อย แต่ฉันไม่ใจอ่อนเลย..อารมณ์มันแบบโมโหมาก ไม่ตบหน้าเขาก็บุญเท่าไหร่แล้ว!

"ใจเย็นๆสิ.."

เพียะ!~ ซอรี่..ตบไปแล้ว ฉันมองมือที่ชาๆของตัวเองตกใจ ก่อนจะเหลือบมองแก้มขวาของกัปตันต้นไม้..ที่แดงเป็นรอยฝ่ามือ ฉันนึกไม่ถึง..ว่าฉันจะตบผู้ชายที่ตัวเองรักได้ลง

และฉันคิด..ว่าเขาคงระเบิดใส่ฉันแน่นอน

แต่ไม่!!..ทุกอย่างผิดคาด อยู่ๆกัปตันต้นไม้เขาก็จับมือที่ชาๆของฉัน..เอาไปกุม

"ต้องตบกันเลยเหรอ? ไม่เอาเจแปน คุยกันดีๆ..ไม่โกรธนะ ขอโทษจริงๆ" ฉันชักมือกลับแล้วขยับตัวลงจากเตียง ก่อนจะยืนเท้าสะเอวมองคนที่เคยหัวร้อนใส่ฉันมาตลอด เขากำลังทำหน้างอคอตกเหมือนปลาทู

"เจแปน..."

"โซล.."ฉันพูดเรียบๆมองเขานิ่งๆ แต่แฝงไปด้วยอารมณ์ จนเขารีบเงยหน้าขึ้น..และทวนถามตกใจ

"อะไร? โซลทำไม?O_o"

"ทำอะไร สำนึกอะไร จะทำเลวอะไร..ให้นึกถึงไอ้ตัวเล็กชื่อโซล ถ้าเจแปนผิดหวังหรือเสียใจ..ลูกก็เสียใจเหมือนกัน!"

กัปตันทำท่าจะลุกขึ้นมาหาฉัน แต่ฉันรีบชี้หน้าเขา..ให้หยุด และฟังอย่างเดียว

"หยุด! และฟัง! เจแปนจะกลับไปนอนคอนโด...เพราะไม่อยากตบกัปตันเป็นครั้งที่สอง สาม สี่ ไม่ต้องห่วงนะเรื่องโซล กัปตันได้เป็นพ่อเขาแน่นอน..แต่ผัวเจแปนน่ะ อันนี้..ไม่รู้!"

พูดจบฉันก็หยิบโทรศัพท์มือถือและหมุนตัวเดินออกไปจากห้อง ระหว่างเดินก็หันกลับไปชี้หน้าเขาเป็นระยะๆชี้และสั่งว่า 'ห้ามตามมาเด็ดขาด !!'

จนฉันเก็บกระเป๋าใส่เสื้อผ้าลวกๆ แต่ไม่ลืมทิ้งกางเกงในเสื้อใน ไว้ให้เขาใจสลายเล่น และโชคดีที่ลงมามันยังไม่มืด..แค่บ่ายสองบ่ายสามเอง เวลานี้มันเหมาะชะมัดที่จะไปนั่งดราม่าที่ไหนสักแห่ง ฉันเบื่ออารมณ์คนท้องที่ควบคุมไม่ได้ โมโหทีก็สุดขีด เสียใจทีก็สุดขีด! บ้าเอ้ย..บ้าๆ ฉันไม่เคยเหวี่ยงตัวเองขนาดนี้เลย

ตึ้ง~ My Pilot

My Pilot: แม่น้องโซล...

ถ้าด่าอีดอกมันจะหยาบไหม? อยากด่าคำนี้จริงๆนะ ฉันเปิดไลน์กัปตันอ่านเฉยๆ..แต่ไม่ตอบ หงุดหงิดจนมือไปเผลอโดนกับกล่องแชทกวางอีกครั้ง

คือที่ฉันพิมพ์ไป..หล่อนก็อ่านของฉันนะ ไม่ตอบกลับมาเหมือนกัน

ว่าแต่สวิงกิ้ง..มันคืออะไร? ฉันรีบเดินลากกระเป๋าไปโบกแท็กซี่ พอขึ้นมาปุ๊บ..ก็นึกถึงคำนี้ไม่หยุด สวิงกิ้ง สวิงกิ้ง บ้าจริงมันก้องในหูฉันแล้ว

ฉันจึงตัดสินใจจบปัญหาด้วยการ เสริชGoogle เสริชให้มันจบๆรู้แล้วรู้รอดไปเลย จนมันขึ้น xxคลิปสวิงสองหนึ่ง หนังโป๊โน่นนี่นั่นเต็มไปหมด

ให้ตายเถอะO_O !อุบาทว์ลามกมาก!..ที่กวางหมายถึงคือ ชายสองหญิงหนึ่งใช่ไหม.?!

ขณะที่ฉันทำหน้าเหยเกเหมือนคนจะอ้วก โทรศัพท์ในมือก็สั่นรัวๆขึ้นมา ฉันจะไม่สนใจเลยถ้าสายนี้เป็นสายของกัปตันต้นไม้ แต่ปฏิเสธไม่ได้..มันดันเป็นสายของคนที่ฉันอยากคุยด้วยที่สุดตอนนี้!!!

พี่ใบไม้!

P'BAIMAI is Calling ~

"พี่ใบไม้กัปตันโกหกเจแปนเรื่องดอกไม้ที่ให้กวางค่ะ!"

(ฉันรู้แล้ว ฉันกำลังจะฆ่ามัน)

O.O

______[BAIMAI -TALK ]_____

ฉันหันไปมองไคล์ที่นั่งคอตกบนเตียง ก่อนจะกัดฟันพูดกับปลายสายด้วยอารมณ์หงุดหงิดสุดๆ

โมโหร้าย..เหอะ! ฉันคิดว่ามันจะไม่เกิดกับคนท้องอย่างฉันแล้ว ถ้าอิไม้มันไม่หลุดโทรมาหาไคล์ และโวยวายว่า...

'ไอ้ไคล์กูซวยสัส เจแปนรู้แล้ว..ว่าเราให้ดอกไม้กวาง'

ระหว่างเดินไปกดลิฟต์..ฉันก็ต่อสายตรงโทรหาบุพการีไคล์ทันที มันอยากเป็นเด็กเลี้ยงแกะกับฉันก่อน...ฉันจะเรียกแม่มันมาตีถึงห้องเลย

Calling ~ Pa'Suay

(ไงลูกใบไม้ ป้ากำลังเลือกเครื่องเพชรไว้เป็นสินสอดหนูพอดีเลย ชอบลายไหนเป็นพิเศษไหม?)

ฉันเงียบไปสักพักและถอนหายใจออกมา ก่อนจะมารยาพูดกับปลายสายเสียงสั่น..

"ปะ..ป้าสวย ไคล์โกหกหนู เขาเอาดอกไม้ไปให้ผู้หญิงคนอื่น พอหนูถาม..เขาก็โกหก ฮึกๆ"

เท่านั้นแหละ!! เสียงหายใจฟึดฟัดก็ดังใส่โทรศัพท์รัวๆ ยังไม่ตอบมาก็รู้..ว่าป้าสวยโกรธมาก

(ตาไคล์ได้พ่อมันชัดๆ!! นิสัยนี้ยังไม่เลิกใช่ไหม?! ได้! ป้าจะฟาดให้หลังลาย ใบไม้..ห้องหนูมีไม้แขวนเสื้อไหมลูก สแตนบายรอ ป้าจะฟาดมันให้!)

"มีค่ะ มีทุกสี..เตรียมพร้อม"

(รอสมน้ำหน้าเลยนะลูก ไม่ต้องไปไหน..เดี๋ยวป้าไป)

"ค่ะป้าสวย ขับรถดีๆนะคะ ไม่ต้องรีบค่ะ"

(จ้ะลูกสะใภ้)

ฉันวางสายแล้วยิ้มให้ลิฟต์ที่เปิด ติ๊ง~ ก่อนจะเดินเข้าไปและกดไปที่ชั้นห้องตัวเอง จนเผลอยิ้มออกมาที่มุมปากอีกครั้ง

หึ ไม่พอ..ขอโทรหาแม่ตัวเองด้วยแล้วกัน ถ้าแกสองคนรอดน้ำมือเจ๊สวยกับเจ๊กิ่ง พวกแกไม่ใช่ผัวฉัน..กับเจแปน

Calling ~MOM

(ไงลูก)

"แม่อิไม้ลูกแม่ มันโกหกเจแปนอีกแล้ว แม่ดูดิ..มันทำได้ไงเอาดอกไม้ไปให้คนอืื่นแล้วโกหกเจแปน สงสารอ่ะ..ตอนนี้เจแปนร้องไห้หนักมาก กำลังท้องดะ..."

(ต้นไม้นี่จริงๆเลย!!! ตอนฉันผ่าคลอด..ก็ไม่ได้ตรงกับวันปล่อยผีนะ..แบบนี้ต้องโดนก้านมะยม!!!)