Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 138

"พูดขำๆหรือพูดจริง มึงดูซีรี่ย์หักมุมเยอะไปนะ-_-"

"เรื่องแบบนี้..อะไรก็ไม่แน่นอนว่ะ " ผมไม่สนใจสองคนนั้น เอาแต่เพ่งมองหาความผิดปกติในเป้สีชมพู จนอยู่ๆ...แฟนกวางแม่งหันขวับมามองผม แล้วเดินอุ้มลูกดุ่มๆมาหยุดตรงหน้าพวกเรา

ผม ไอ้เชน ไอ้ไม้ มองหน้ามัน และมันก็มองหน้าพวกผมทีละคนๆ ก่อนจะถามว่า...

"ใช่คนที่ส่งเมล์มารึป่าว?-_-"

"ใช่" ผมตอบเรียบๆแล้วจ้องมัน จนผู้ชายคนนั้นมองไปที่ลูกสาวตัวเองแวบนึง

"อย่าเปิดคลิปเด็ดขาดเพราะมีเด็กอยู่ และผมขอถามสองคำถามก่อนสนทนา.." ไอ้ไม้กอดอกพยักหน้าทันที โดยที่ไม่ปรึกษาเชี่ยอะไรผมเลย

"ถามมา"

"หนึ่งในนี้..มีใครเลยนอนกับกวางไหม?" ผม ไอ้เชน ไอ้ไม้ส่ายหน้ารัว

"งั้นคำถามสอง... ที่จะมาคุยวันนี้ จะเจรจาให้จบด้วยดี หรือข่มขู่เรียกเงิน?" ผมถอนหายใจเบาๆ พยายามไม่สนใจเด็กผู้หญิงตัวเล็ก..ที่เอาแต่ยื่นขนมป้อนผม

"จบด้วยดี เพราะ..ที่เรื่องมันวุ่นวายและกวางเป็นแบบนี้ เพราะกวางทำตัวเอง "

ผู้ชายคนนั้นพยักหน้า มองซ้ายทีขวาทีเหมือนลังเลอะไรสักอย่าง

"งั้นเลือกร้าน นั่งคุยกัน..."

ครับ!.แล้วเราก็จบที่ร้านก๋วยจั๊บ แม่งเอ้ย...ทำไมมันไม่มีความขลังหรือความจริงจังอะไรเลยวะ นี่กูซีเรียสนะ ไอ้ไม้แม่งก็แดกอยู่นั่นแหละ ไอ้เชนแม่งก็นั่งเงียบ!! ผมจึงเป็นคนเล่าเรื่องทุกอย่างตั้งแต่ต้นจนจบ ตั้งแต่รษาโดนไล่ออกยันกวางจีบผม และล่าสุดด้วย!!..ที่กวางส่งรูปดอกไม้นั่นมาปั่นให้ผมทะเลาะกับแฟน

"นิสัยนี้ล่ะที่แก้ไม่หาย กวางกับพี่รษาไม่เคยโทษตัวเอง ที่ตกงานกันทั้งคู่ก็เพราะตัวเองทั้งนั้น ล่าสุดก่อนเลิกกัน...กวางบอกตกงานไม่มีเงิน ขอให้ผมเลี้ยงลูกและรับผิดชอบลูกคนเดียว"

?!?

"แต่งงานกับกวางรึยัง?" ไอ้ไม้ถาม แต่ตามองไปที่เด็กผู้หญิงที่หลับในอ้อมแขนนั่น

"ยังไม่แต่ง..แค่อยู่กินกัน บอกตรงๆนะคลิปพวกนั้น พวกคุณจะปล่อยก็ได้ แต่ที่ยอมมา..ผมแค่อยากรู้ว่ากวางไปสร้างเรื่องอะไรไว้ มันจะได้ย้ำเตือนผม..ว่าผู้หญิงคนนั้นเลวไม่รู้สำนึก"

"ก็นั่นแหละ รษาโดนไล่ออกจนเกิดความแค้นและหมั่นไส้ เคลียร์เท่าไหร่ไม่จบสักทีว่ะ..พอตัวเองตกที่นั่งลำบากก็พาลโทษคนอื่นอีก เออถามหน่อยดิวะ..เรื่องเป็นเมียน้อยมันยังไง.."

ไอ้ไม้ถามตรงๆไม่อ้อมค้อม แต่ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้รู้สึกโกรธหรือไม่พอใจอะไรนะ มือเขายังตบก้นลูกอยู่เลย

"เรื่องนี้โคตรจุก..จุกมาก ได้ยินมานานที่กวางเป็นเมียน้อยคนในสายการบิน รู้สึกจะเป็นพวกคณะกรรมการอะไรสักอย่าง แต่ผู้ชายอีกสองคน..เป็นนักการเมืองระดับล่างๆ..ที่เขาให้เงินใช้ทุกอาทิตย์ แต่กวางเอาไปซื้อของแบรนด์เนม"

"คณะกรรมการในสายการบินเหรอ?" ไอ้ไม้ขมวดคิ้วถามสงสัย

"อืมใช่ เมียผู้ชายคนนั้น..มาหาผมที่ทำงาน ชี้หน้าด่าผมเสียๆหายๆจนผมอายทำอะไรไม่ถูก ซึ่งผมแม่งสงสารลูกว่ะที่มีแม่แบบนี้..และวันนั้นก็เป็นวันที่มีคลิปส่งมาพอดี มันเลยระเบิดจนตบกวางไป ที่จริงอยากยิงให้ตายด้วยซ้ำ แต่นึกถึงหน้าลูกแล้วทำไม่ลง "

ผม ไอ้ไม้ ไอ้เชนมองหน้ากันอีก ยิงใครตายก็ยิง...แต่อย่ายิงพวกกูก็พอ

"อยู่กับกวางมานาน พอจะรู้ไหม? ว่าจุดอ่อนกวางคืออะไร?" ผมถามจริงจัง ภายใต้เสียงซดน้ำซุปก๋วยจั๊บไอ้ไม้

"บ้าแบรนด์เนมก็ต้องหน้าตาทางสังคม ถ้ากวางไม่หยุดก่อกวน ก็ลองขู่ปล่อยคลิปดูสิ...ขู่ซึ่งๆหน้าให้รู้ว่าใครถือไพ่เหนือกว่า"

ผมไม่อยากเชื่อเลย..ว่าเขาจะเสนออะไรแบบนี้ เราทุกคนมองหน้ากันทันที มอง..แต่ไม่พูดอะไร เพราะยังไม่แน่ใจ ว่าที่ผู้ชายคนนี้พูด..พูดจริงเหรออำเล่น จึงได้แต่นั่งฟังเงียบๆไม่ออกความเห็น

ผมพยักหน้ายืนยันตามไอ้ไม้ จริงๆแล้วไม่ใช่ผมคนเดียวหรอก..ไอ้ต้าร์อะไรนั่นก็พยักหน้าด้วย

"ก็จริง..พวกคุณชื่ออะไรบ้างนะ? ผมจะได้จำไว้"

"ผมไคล์"

"ผมเชน"

"ต้นไม้.."

"อืมยินดีที่ได้รู้จัก งั้นวันนี้ผมขอตัวนะ..ถึงเวลานอนติงติงแล้ว=_=" เราสามคนพยักหน้าแล้วลุกขึ้นยืนพร้อมกัน มองไอ้ต้าร์อะไรนั่นลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล เพราะกระเป๋าเป้สีชมพูที่สะพาย...มันกำลังไหลหลุดออกจากไหล่เขา

"ส่งเด็กมาก่อนดิ จะได้เก็บของ" ผมจึงอาสาอุ้มเด็กผู้หญิงคนนั้นแทน ซึ่งมันก็ส่งให้อุ้มปกติไม่ได้ถืออะไร ระหว่างที่ไอ้ต้าร์นั่นก้มเก็บของหากุญแจในเป้ ผมก็ก้มมองเด็กในอ้อมแขนตัวเอง มอง..ตา จมูก ปาก มองเรื่อยๆจนเผลอยิ้มออกมา

ถ้าโบอิ้งเป็นผู้หญิง..ก็ดีสิ ผมมองเด็กคนนี้นานแค่ไหนไม่รู้ ก่อนที่ร่างเล็ก..จะขยับนิดหน่อยเมื่อผมค่อยๆส่งเธอคืน

"ขอบใจ"

พูดจบไอ้ตาร์ก็อุ้มน้องติงติงเดินออกไป ผมกับไอ้ไม้ไอ้เชนจึงลุกขึ้นเปลี่ยนที่คุยกัน เพราะแม่งเจ้าของร้านเริ่มมองหน้ากูแล้ว นั่งสี่คนแดกคนเดียว..และคนก็ยืนรอกันเป็นแถว

"มึงว่ามันจะมีแผนอะไรตลบหลังเราไหมวะ?" ระหว่างที่เดินซื้อของกลับ อยู่ๆไอ้ไม้ก็หันมาถามผมกับไอ้เชน ซึ่งตอนนี้มันซื้อของกินไปง้อเมียเต็มไม้เต็มมือ ส่วนผม..ผมซื้อแค่น้ำผลไม้สกัดเย็นไปให้โบอิ้ง

"กูว่าไม่ว่ะ.." ผมตอบแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเมมเบอร์ไอ้ต้าร์ไว้ ก่อนที่ไอ้เชนที่เงียบมาตลอดมันจะเสริมขึ้นว่า

"หาแผนสำรองไหมวะ? เขาคบกันผูกพันจนมีลูกแล้ว ไว้ใจได้จริงเหรอ?=_="

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน