Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 88

จับมือกันแล้ว..ผมควรทำตัวกับมันยังไง?!

"เอ่อ..ยาได้แล้วค่ะ" โชคดีที่คานะรีบเรียกแล้วส่งถุงยาสีขาวขุ่นให้ ก่อนน้องสาวตัวแสบจะรับเงินแล้วจิกตาคาดโทษใส่ผม

"ขอบคุณครับ เอ่อ..เมื่อกี้ผมได้ยินแว่วๆ ว่าเภสัชร้านนี้เป็นน้องสาวคุณไคล์?"

ผมมองหน้าคานะทันที อย่าริอาจเชียว! กลับไปซื้อกินเหมือนเดิมเถอะ

"ไม่ใช่ / ใช่ค่ะ" คานะะะ

"ฉันชื่อคานะค่ะ แล้วก็อยากอธิบายด้วย..ว่าที่ได้ยินเมื่อกี้คุณหมอเข้าใจผิด"

"เรื่องอะไรครับ ที่ผมเข้าใจผิด?" ผมยืนถอนหายใจฟืดหนึ่งยาวๆหวังเรียกร้องความสนใจ แต่ไม่มีใครหันมาสักคน!

"ไม่มีอะไรค่ะ ดีแล้วที่คุณหมอไม่ได้ยิน"

"อ๋อ เรื่องซื้อกินเหรอครับ อืมๆตามประสาคนโสด ผมเข้าใจ" แล้วไอ้หมอฮาวายนั่นก็รวบถุงยาสีขาวเดินยิ้มออกไป ทิ้งให้คานะอ้าปากค้างตาเขียวปั๊ดใส่ผม

"พี่ไคล์ ทำไมไม่บอกว่าลูกค้าเข้า!!"

"บอกยังไง พี่ก็เพิ่งเห็น..ไอ้นิสัยทำตาเล็กตาน้อยใส่ผู้ชายเลิกซะนะ ซื้อกินนั่นล่ะจะได้อยู่ดูแลพ่อแม่"

"พี่ไคล์! เรื่องอะไร?! พี่อยากมีเมีย คานะก็อยากมีผัว..นะ!"

"ขอโทษครับ ผมได้ยาแค่สองกล่องเอง" เมื่อไอ้หมอนั่นเข้ามาอีกแบบไม่ให้สุ่มให้เสียง คานะก็รีบถอยหลังจนชนตู้ยา ก่อนจะพยายามเอามือปิดหน้าและก้มหายาส่งให้ผู้ช่วยเภสัชกร

แล้วเจ้าตัว..ก็ฟุบลงไปนั่งที่พื้น

"ได้ยินอะไรไป นั่นแหละคือความจริง" ผมพูดเบาๆแกล้งน้องสาวจนไอ้หมอนั่นหันมายิ้ม จากนั้นเขาก็รับยาจากผู้ช่วยแล้วเดินออกไป

ทันทีที่ประตูปิด คานะก็ลุกขึ้นพรวดขึ้นมาจ้องหน้าผม!!

"พี่ไคล์!!!"

จบ อวสาน คานะไม่ช่วยผมคิด แถมโทรไปฟ้องพ่อกับแม่อีก เห็นทีผมต้องพึ่งตัวเองแล้วล่ะ...

___[BAIMAI-TALK]___

ออกจากห้องประชุม ฉันก็รีบกลับมาฟุบหลับในห้อง ทำงาน ฉันเหนื่อยและเพลียบั้นท้ายมาก กว่าจะได้อาบน้ำ กว่าจะได้กินข้าว เพลียช่วงล่างไปหมด

ก้อก ก้อก ก้อก... ฉันเอาคางเกยมือบนโต๊ะ แล้วหันไปมองนิดๆ ใครจะมาก็มาไม่สนใจ..กูมาทำงานได้ก็บุญแล้ว

"เชิญๆ"

"สวัสดีเพื่อน! อ้าว..เป็นอะไรอ่ะ โทรมจังเลย เมื่อคืนไคล์ไม่ยอมให้นอนเหรอ" กูไม่คิดเลยว่าทิชาจะเปลี่ยนมาเป็นคนพูดสองแง่สองง่ามแบบนี้ ผีตัวไหนเข้าสิงวะ

"ตั้งแต่ไปพบจิตแพทย์มา ดูเป็นคนลามกขึ้นนะ"

ฉันลุกพูดนิ่งๆพร้อมเปลี่ยนไปเอนหลังที่เก้าอี้ทำงาน

"บ้า! แค่ไปปรึกษาเรื่องพะ..พูดไม่รู้เรื่อง"

"แล้วพูดรู้เรื่องยัง ไม่ใช่ไปแย่งคู่หมั้นคนอื่นนะ-_-"

"แกเห็นฉันเป็นคนยังไง ต้องรอเขาไปเคลียร์ตัวเองก่อนป่ะ"

"แสดงว่ากำลังจะคบกับหมอธันวา"

"คบไม่! เอ้ย ไม่คบ ยังๆ แล้วแกล่ะ..คบกับไคล์รึยัง?" หน้าแดงถึงหูแล้วทิชาเอ้ย..ทิชาไม่เคยเนียนอะไรเลย โกหกทีจับติดง่ายชะมัด

"ยัง เอาเรื่องแกก่อน ทิชา..หมอธันวาเขารักคู่หมั้นเขาไหม ถ้าเขารักกันฉันว่าปล่อยไปเถอะ แย่งของคนอื่นบาปนะ-_-" ทิชาหุบยิ้มแล้วเอามือท้าวคางทันที

"ไม่รู้สิ ไม่ได้สนใจ..เลิกพูดถึงหมอธันวาเถอะ ฉันจะมาชวนแกน่ะ เย็นๆเราไปร่องเรือที่แม่น้ำเจ้าพระยากันไหม? ^^"

"อืมได้ทั้งนั้น โทรชวนอีก้านยัง?"

"โทรแล้วนางเข้าเวร..ไว้ค่อยซื้อของกินไปฝากก็ได้" แหม มึงอยากไปสิงที่โรงพยาบาลเจอผู้ชาย..ทำไมกูจะไม่รู้ ทิชามันร้ายว่ะ!

พอทิชาชวนฉันและตกลงเรื่องสถานที่ขึ้นเรือกัน ฉันก็ไลน์บอกไคล์ทันที แบบนี้ก็ดีเหมือนกันฉันจะมอมเหล้าทิชาแล้วสืบเรื่องหมอธันวาหน่อย

เมื่อฉันเคลียร์งานเสร็จ ทิชามันก็ไลน์มาบอกว่าให้แต่งตัวสวยๆ สั่งฉันกลับไปเปลี่ยนชุด จะแหวกหลังแหวกอะไรก็แหวกมาเถอะ ฉันรู้สึกตะหงิดใจนิดหน่อย และแอบหลอนด้วย กลัวว่ามันจะนัดบอร์ดกับผู้ชาย แต่ฉันก็กลับคอนโดไปแต่งตัวใหม่นะ ตามคอนเซปแหวกมันนั่นแหละ จนตอนนี้ฉันมารอมันที่ร้านแล้ว

"อะไร? มีอะไร"

"ผมอยากเป็นของป้าคนเดียวแล้วครับ.." ฉันยิ้มแล้วพยักหน้ารัว ได้ยินคำนั้นแทนที่จะเขิน น้ำตากลับเริ่มไหลลงมาอาบแก้ม แต่ฉันก็ไม่คิดจะปาดมัน..จนไคล์เขาดึงมือฉันไปจุมพิต..แล้วเงยหน้าขึ้นมาสบตาอีกครั้ง

"ใบไม้เป็นแฟนไคล์นะ.." รู้ทั้งรู้ว่าเขาจะพูดอะไร รู้ทุกอย่าง...แต่หัวใจมันหยุดไม่ได้ เหมือนใจมันหยุดเต้นไปครู่นึง จนตอนนี้ฉันรู้สึกแสบจมูกแสบคอ..และร้องไห้โฮออกมา

"ฮึกๆ ฮือๆ..เด็กบ้า! "

"ผมมันเด็กบ้า แล้วรักผมไหม?" เขายกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้ ..จนฉันรีบสูดหายใจเข้าลึกๆข่มเสียงสะอื้น

"ระ..รักสิ รักแล้วจะเป็นแฟนด้วย ฮือๆ" ไคล์โผกอดฉันทั้งที่ตัวเองยังนั่งคุกเข่า..จนเรือเริ่มขยับออกไปช้าๆล่องเรื่อยๆตามแม่น้ำเจ้าพระยา ฉันถึงดึงแขนเขายืนขึ้นและรีบสวมกอดแทน

ฉันซบลงอกกว้างๆหอมๆ ที่ตัวเองคลั่งไคล้มาตลอด จนสักพักเสียงพลุจุด ปัง ปัง..ดังขึ้น และมันก็ทำฉันรีบผละออกจากไคล์ทันที

พลุแตกกระจายเป็นดอกไม้ไฟดวงเล็กๆหลากสี ไม่ได้ยิ่งใหญ่สะเทือนไปทั้งกรุงเทพ..แต่มองจากเรือลำนี้มันมันสวยงามสุดๆ

"สวยจัง" ฉันยืนกอดอกชมดอกไม้ไฟสักพัก ก็มีสร้อยคอทองคำขาว..มาสวมเข้าที่คอ

"ป้าก็สวย แฟนไคล์สวยที่สุด" ฉันยิ้มกับสรรพนามที่เขาเรียก ก่อนจะก้มมองสร้อยที่เขากำลังใส่ให้ จนเห็นจี้ตัว K

จี้ประจำตัวเขานี่หน่า... K = KAI ฉันเคยแอบดูของต้นไม้นะ หลังจี้จะมีรูปเครื่องบินกับคำว่า GF PILOT เล็กๆ แล้วของไคล์ล่ะมีมั้ย...

ฉันใจเต้นตึกตักลุ้นหนักมาก ก่อนจะค่อยๆพลิกจี้ตัวK ดู...

มีจริงๆด้วย!! แต่ไม่ใช่ GF PILOT มีคำว่า BAIMAI สั้นๆ

ฉันจึงหันขวับไปมองเจ้าของสร้อยทันที ทั้งที่มือยังจับจี้ไว้

"จี้นี้...ทำตั้งแต่เมื่อไหร่?"

"ทำตั้งแต่สมัยเรียน พร้อมเพื่อนนักบินนั่นแหละ"

"คือ..มันมีชื่อฉันมาตลอดเลยเหรอ?" ฉันทวนถามอีกครั้ง

"ครับมีชื่อใบไม้มาตลอด...เพราะผมมีในใจแค่คนเดียว"