หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว นิยาย บท 5

“นี่...”หลิงเฟิงตกตะลึง ลำบากใจเล็กน้อย

“เร็วเข้า! ได้ยินมั้ย! ไม่อย่างนั้นฉันจะไล่นายออกทันที! "

เย่อวี่หลิวเร่งย้ำด้วยเสียงต่ำ

ถึงขั้นจงใจขยับเข้าใกล้หลิงเฟิง ผิวขาวดุจหิมะ ส่วนเว้าโค้งของร่างกายอันสวยงามนั้นแวววาวต่อหน้าเขา!

หลิงเฟิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกัดฟัน เอื้อมมือออกไป และบีบส่วนที่อ่อนไหวของอีกฝ่ายแน่นอย่างกล้าหาญ!

ใบหน้าที่งามของเย่อวี่หลิวเปลี่ยนไป กายหอมสั่นเบาๆ มองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นโดยไม่รู้ตัว

แค่ให้นายสัมผัสมันแบบสบายๆ แต่กลับกลายทำเกินไปมาก มันดันเป็นจุดที่อ่อนไหวที่สุดของตัวเองด้วยสิ!

เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอดกลั้นเสียงกรีดร้องและแสร้งทำเป็นพูดนิ่งๆ

“เห็นหรือยัง? พวกเรารักกันจริง พ่อ ลุงสอง พวกคุณล้มเลิกความคิดนี้ซะเถอะค่ะ!”

“ไร้สาระ! เย่อวี่หลิว ฉันไม่สนใจว่าแกกับขยะชั้นต่ำจะมีความสัมพันธ์ยังไง แกต้องแต่งงานกับนายน้อยหู่เหมิน!”

เย่เจิ้งหมิงโกรธมาก ก้าวไปข้างหน้าและตบเย่อวี่หลิวทันที!

แก้มของเย่อวี่หลิวแดงและบวมหลังจากถูกตบ และเธอก็เซถอยกลับไปสามก้าวทันที

“นี่คือลุงสั่งสอนแก ให้รู้ว่าลำดับชั้นคืออะไร และอย่ายกหางสูงเกินไป! "

เย่เจิ้งหมิงตะคอกอย่างเย็นชา

“อย่าคิดว่าไปด้านนอกหาขยะชั้นต่ำมาแล้วจะทำให้ฉันหรือตระกูลเย่รู้สึกรังเกียจจนยอมถอดใจ! ขยะก็คือขยะ ขนไก่ไม่สามารถบินขึ้นไปบนฟ้าได้!”

โดยไม่มีใครรู้ว่าในวินาทีต่อมา ฝ่ายตรงข้ามก็ถูกตบอย่างแรง!

เย่เจิ้งหมิงกระเด็นห่างออกไปกว่าสิบเมตรและกระแทกเสาหินอ่อน ทำให้หัวของเขาเลือดออกทันที!

“ปู่หมิง!” สมาชิกตระกูลเย่ตกใจกลัวจนหน้าถอดสีทันทีและรีบรุดไปข้างหน้า

หลิงเฟิงชักมือกลับแล้วหันไปมองเย่อวี่หลิว "ประธานเย่ คุณโอเคใช่ไหม?"

เย่อวี่หลิวตกตะลึง: "นาย... ทำไมถึงแรงเยอะขนาดนี้?"

หลิงเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า “เป็นทหารอยู่หลายปี เมื่อเห็นคุณถูกตบ ก็เลยลืมตัวเผลอสวนกลับไป”

“ใครก็ได้ มาจับเจ้าคนถ่อยนี้ที สับมันเป็นชิ้นๆ แล้วเอาไปให้หมากิน!”

เย่เจิ้งกั๋วเห็นแบบนั้นก็โกรธจัดดั่งสายฟ้า ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ!

ทันใดนั้น ชายร่างกำยำเจ็ดแปดคนก็รีบวิ่งมาจากด้านนอกทั้งหมดเป็นนักเลงที่ตระกูลเย่เลี้ยงไว้

เย่อวี่หลิวตื่นตระหนกและรีบยืนขวางอยู่ตรงหน้าหลิงเฟิง และพูดว่า:

“พ่อคะ! พ่อจะทำตัวไร้เหตุผลแบบนี้ไม่ได้นะ เป็นลุงรองตบฉันก่อน หลิงเฟิงเพียงแค่อยากปกป้องฉัน!”

หลิงเฟิงซึ่งอยู่ข้างหลังเธอ เมื่อเห็นว่าเย่อวี่หลิวเริ่มออกมาปกป้องเขาก็รู้สึกซึ้งใจเล็กน้อย แล้วเดินออกไปอย่างช้าๆก่อนจะพูดว่า

“ไม่เป็นไร ประธานเย่ ไก่ดินสุนัขดินเผา มันง่ายสำหรับผมที่จะจัดการกับมัน! "

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน