เมืองจิง
ศูนย์กลางที่รวมอำนาจเอาไว้
ไม่ได้พูดเกินจริง หากหิ้วคนบนถนนขึ้นมาหนึ่งคน
บางทีกองกำลังที่อยู่เบื้องหลังเขาอาจจะเหนือกว่าตระกูลชั้นหนึ่งของระดับมณฑล
พอเข้าใกล้การแข่งขันยอดหมอเทวดา ตัวแทนกองกำลังทั่วทั้งหวาซย่าต่างก็คิดแห่กันมาที่นี่
ซึ่งมันทำให้เมืองจิงคึกคักมากขึ้น
พอทะลุผ่านประตูเมืองที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของประวัติศาสตร์ ก็เป็นที่อยู่อาศัยของผู้มีอิทธิพลระดับสูงสุดของเมืองจิง เขตเมืองเก่า
นี่เป็นสถานที่แสนเงียบสงบซึ่งไม่เข้ากับเมืองจิง
ถนนหนทางที่สะอาดเรียบร้อยแทบจะมองไม่เห็นเงาผู้คน บางครั้งมีเพียงรถหรูราคาแพงสองสามคันผ่านไป
และในเรือนสี่ประสานหลังหนึ่งของเขตเมืองเก่า มีชายคนหนึ่งกำลังลิ้มรสชาชื่อดังในมืออย่างเอ้อระเหย
ด้านหน้าเขามีลูกน้องคนหนึ่งยืนเหงื่อแตกผลักอยู่
“ท่านหัวหน้า การสกัดกั้นล้มเหลวแล้ว”
“ทีมสกัดกั้นหนึ่งร้อยยี่สิบคนไม่มีใครรอดชีวิตเลย”
“พอกองกำลังสนับสนุนตามไปถึง พวกเขาก็จากไปแล้ว”
วางถ้วยชาลง แล้วหยอกล้อกับนกแก้วภายในกรงครู่หนึ่ง
หลังจากนั้นจึงกล่าวอย่างช้าๆ ว่า
“นี่เป็นสิ่งที่นายเรียกว่าไร้ข้อผิดพลาดเหรอ”
ถึงแม้ว่าน้ำเสียงจะราบเรียบ ฟังไม่ออกถึงอารมณ์ปั่นป่วนใดๆ
แต่ลูกน้องภายในลานบ้าน กลับตกใจกลัวจนคุกเข่าลงบนพื้น และออกแรงโคกหัวกับพื้นทันที
เขาขออภัยอย่างรีบร้อน
“ท่านหัวหน้า ท่านหัวหน้า ผมทำงานไม่เรียบร้อย ท่านหัวหน้าได้โปรดให้โอ…”
แต่ทว่าคำว่า ‘กาส’ ยังไม่ทันออกจากปาก ทุกอย่างก็หยุดลงอย่างกะทันหัน
มีเลือดไหลออกมาจากรูเล็กๆ ตรงบริเวณหว่างคิ้วของลูกน้องที่ทำการขออภัยคนนี้อย่างช้าๆ
ในสายตาที่หวาดกลัว ความมีชีวิตชีวากระจายหายไปในชั่วพริบตา
“เป็นคนไร้ประโยชน์แล้ว ยังส่งเสียงเอะอะโวยวายแบบนี้อีก!”
ปิดกล่องเข็มเงิน น้ำเสียงยังคงไร้ความปั่นป่วน
ขณะที่เขาหันกลับไปหยอกล้อกับนก ศพที่อยู่ข้างหลังก็ถูกลูกน้องคนอื่นๆ จัดการเรียบร้อยแล้ว
ภายในลานบ้าน กลับคืนสู่บรรยากาศแสนงดงามอีกครั้ง
ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
ส่วนอีกด้านหนึ่ง
แม้ว่าจะเหนื่อยล้าอย่างมาก แต่ไท่จื่อยังมองโลกในแง่ดีอยู่
ขณะที่หลินมั่วเข้ามาใกล้ เขาเอ่ยถามเบาๆ ว่า
“พี่ ผู้หญิงคนนี้บุ่มบ่ามมากเลย”
“พอลงจากรถ วิญญาณคนตายที่เธอฟันไปคงไม่ต่ำกว่าร้อยแล้ว”
“พี่บอกผมมาตรงๆ ไปทิ้งหนี้รักมาใช่ไหม”
หลินมั่วเหลือจนไม่อยากพูดแล้ว จึงทำได้เพียงกลอกตาอย่างหมดคำพูด
เจ้าหมอนี่ช่างไม่กลัวตายจริงๆ
หรือว่าลืมความน่ากลัวที่ถูกมีดจี้บนรถสินค้าไปซะแล้ว
มองดูท่าทางเลวทรามของอีกฝ่ายแวบหนึ่ง
หลินมั่วก็คาดเดาในใจว่าคงจะลืมไปแล้ว
พอเห็นว่าเขาไม่สนใจตนเอง ไท่จื่อยังคิดจะซักถามต่ออีก
แต่ทว่าพอเขาเงยหน้าขึ้น จู๋เยี่ยชิงซึ่งนำทางอยู่ข้างหน้า ก็กำลังมองตนเองด้วยใบหน้าอึมครึม
สายตาที่เต็มไปด้วยความดุร้ายนั้น ทำให้เขานึกถึงความน่ากลัวของการถูกความตายครอบงำขึ้นมาได้อีกครั้ง
เขาตบปากแล้วเงียบลงทันที
แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ ท่าทางดุร้ายอันหนาวเหน็บของจู๋เยี่ยชิงบนเนินเขาในเวลานี้ จริงๆ แล้วไม่ได้มุ่งเป้าไปยังเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ชักจะเบื่อกับ ERROR...
ERROR...
ดูไม่ได้อีกแล้ว...
ดูไม่ได้ ตอน 2379 ทั้งที่มีเหรียญ Error...
ทำไมดูไม่ได้...
ทำไมผมกดอ่านตอน 2211 ไม่ได้ครับ ขึ้นว่า Error เหรียญผมก็ยังเหลืออยู่ครับ Admin...
ราคาภาพตอนแรกบอก 2 ล้าน 5 แสน ต่อเหลือ 2 ล้าน ตอนท้ายบอก 2 แสน เพิ่มเป็น 6 แสน 555...
นิยายจีนร่วมสมัย อ่านก็ให้ได้สิ่งดีๆมากมาย...
นิยายที่มีแต่คนปัญญาอ่อน...
อัพหน่อยแอด ไม่อัพหลายวันแล้ววว...