หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 205

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้าพลางตอบกลับ “ขอไว้แล้ว จะต้องขอไว้สิ”

“ทรัพย์สินของประธานหวังมีมากกว่าพันล้าน นับว่าเหมาะสมกับบ้านเราจริงๆ”

“ลูกชายของประธานหวังเองก็จบมาจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ มีตำแหน่งเป็นรองประธานบริษัท ไม่ช้าก็เร็ว จะต้องได้รับช่วงต่อแน่ๆ”

“ว่าไปแล้ว ดีกว่าชุยอี้ฟานคนนั้นเยอะเลย”

“สภาพครอบครัวของเรา เหมาะสมกับลูกเขยแบบนี้จริงๆ!”

ฟังฮุ่ยพูดอย่างมีความสุข “คุณก็คิดแบบนี้เหมือนกันเหรอคะ ฉันก็ด้วย”

“เออใช่ ได้ยินมาว่าบ้านของประธานหวังอยู่ที่สวนวั่งเจียง”

“พระเจ้า นั่นเป็นย่านที่อยู่อาศัยที่ไฮโซที่สุดในเมืองก่วงหยางเชียวนะ”

“เมื่อก่อนคุณปู่เคยเข้าไปอยู่ครั้ง คุยโม้ไปหลายปีเลย”

“อีกหน่อย พวกเราจะได้เข้าออกจากสวนวั่งเจียงบ่อยๆ หรือคะ คุณว่า คนตระกูลสวี่พวกนั้นจะโมโหตายไหม!”

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้าอย่างมีความสุข

เมื่อทั้งสองเข้าไปล็อบบี้ ก็สังเกตเห็นจำนวนคนที่ดูบางตาไป

เมื่อสักครู่พวกเขามัวแต่ยืนชมทิวทัศน์อยู่ด้านหลังจึงไม่รู้ว่าที่นี่เกิดอะไรขึ้นบ้าง

หลังจากโทรศัพท์หาสวี่ปั้นซย่า จึงได้รู้ว่าพวกเขาอยู่ในห้องวีไอพีแล้ว

ทั้งสองรู้สึกมึนงง ห้องวีไอพีของงานเลี้ยงอวิ๋นติ่ง มีแต่คนใหญ่คนโตของก่วงหยางเท่านั้นถึงจะเข้าไปได้

แต่พวกเขามาร่วมงานเลี้ยงนี้ครั้งแรก จะมีสิทธิ์เข้าไปในห้องวีไอพีได้อย่างไร

อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเข้าไปถึงและได้เห็นคุณยายจ้าว พวกเขาก็เข้าใจทุกอย่างทันที

“อำนาจของยัยแก่คนนี้ไม่น้อยเลยนะ!” ฟังฮุ่ยถอนหายใจด้วยเสียงแผ่วเบา

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้ารับ “ยังดีที่หล่อนรับปั้นซย่าเป็นลูกสาวบุญธรรม”

“ประเดี๋ยวพูดจาอะไรก็สุภาพหน่อย ต่อไปหล่อนจะเป็นผู้มีเกียรติของตระกูลสวี่เรา เข้าใจไหม”

ฟังฮุ่ยหัวเราะเบาๆ “วางใจได้ ฉันไม่ใช่คนโง่สักหน่อย”

เมื่อเดินไปถึงโต๊ะ ฟังฮุ่ยก็รีบเข้าไปทักทายคุณยายจ้าวด้วยท่าทีที่เป็นมิตรทันที ซึ่งแตกต่างความเฉยเมยก่อนหน้านี้ราวกับเป็นคนละคน

สวี่ปั้นซย่าที่ยืนอยู่ข้างๆ ปั้นสีหน้าไม่ถูก

หลังจากพูดคุยกันหนึ่ง จู่ๆ หลี่จงหลาน บุรุษผู้ร่ำรวยเป็นอันดับเจ็ดของเมืองก่วงหยางก็เอ่ยขึ้น “คุณยายจ้าว ทำไมไม่เห็นคุณสวมกำไลหยกที่เป็นมรดกตกทอดของตระกูลล่ะ”

ทุกคนต่างหันไปมอง พวกเขาต่างก็รู้ที่มาของกำไลหยกของคุณยายจ้าว

คุณยายจ้าวหัวเราะ “กำไลตกทอดของตระกูล ฉันต้องส่งต่อให้ลูกสาวสิ”

“ก่อนหน้านี้ฉันไม่มีลูกสาว ก็เลยต้องใส่ไว้กับตัว”

“ตอนนี้มีลูกสาวแล้ว แน่นอนว่าต้องยกให้ลูกสาวของฉันสิ!”

ขณะที่พูด คุณยายจ้าวก็มองสวี่ปั้นซย่าด้วยสายตาที่อ่อนโยน

ใบหน้าของสวี่ปั้นซย่าแดงเรื่อ กำไลหยกของคุณยายจ้าวมีความหมายมาก

แต่ เธอกลับไม่สามารถรักษากำไลหยกไว้ได้ เธอรู้สึกกระดากใจ

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยรู้สึกกระอักกระอ่วนขึ้นมาเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก

กะอีแค่กำไลหยก ต่อให้ราคาแพง จะแพงถึงไหนกันเชียว

ทำไมคนพวกนี้ถึงต้องเอะอะโวยวายกันด้วย