หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 217

หลินมั่วจ่ายยาจำนวนหนึ่งให้ซ่งจื่อหลาน และกำชับเธอถึงวิธีการต้มยา

หลังจากซ่งจื่อหลานเก็บใบสั่งยาด้วยความระมัดระวังเรียบร้อยแล้ว ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณหลิน ด้วยฝีมือในการรักษาของคุณ การอยู่ในโรงพยาบาลเล็กๆ นั่นไม่สมกับความสามารถเลยจริงๆ”

“ไม่งั้นคุณมาที่โรงพยาบาลประจำเมืองไหมล่ะคะ อยู่ที่นี่คุณถึงจะสามารถช่วยคนได้เยอะขึ้น”

หลินมั่วยิ้มบางๆ และส่ายหัว “ในตอนนี้ยังไม่ต้องการครับ”

“ผมไม่ชอบทำตัวเด่นเกินไป บางเรื่องมีแค่ตัวเองรู้ก็พอแล้วครับ”

จู่ๆ ซ่งจื่อหลานก็รู้สึกถึงบางอย่าง นี่หลินมั่วกำลังบอกเป็นนัยๆ กับเธอสินะ

“เข้าใจแล้วค่ะ”

“คุณหลิน คุณวางใจได้เต็มที่เลยค่ะ เรื่องฝีมือการรักษาที่ปราดเปรื่องของคุณ ฉันจะไม่ให้คนอื่นรู้เป็นอันขาด!”

หลินมั่วยิ้มบางๆ และพยักหน้า

ศักยภาพของเขาในตอนนี้ยังไม่เพียงพอ ในขณะนี้จึงไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของตัวเองได้ เพื่อที่จะได้ไม่ถูกศัตรูหาเจอ

และนี่ก็คือเหตุผลที่เขาไม่กล้าแสดงตัวตนต่อหน้าสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ย

แม้แต่ใครคือศัตรูของตระกูลตอนนี้เขาก็ไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ถ้าเกิดเปิดเผยตัวตนไป ไม่แน่ว่าวันไหนสักวันเขาอาจจะถูกคนจับตาดูก็ได้!

จู่ๆ ซ่งจื่อหลานก็นึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ จึงถามไปว่า “จริงสิ คุณหลินคะ การประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์หกมณฑลที่จะถึงในอีกไม่กี่วัน คุณจะเข้าร่วมไหมคะ”

หลินมั่วแปลกใจ ทำไมถึงเป็นเรื่องการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์นี่อีกแล้ว

เฉินเซิ่งหยวนเคยพูดถึงเรื่องนี้ให้เขาฟังก่อนหน้านี้ แต่ถึงยังไงเฉินเซิ่งหยวนก็เป็นคนในวงการทางการแพทย์

ไม่คิดเลยว่าซ่งจื่อหลานก็รู้เรื่องนี้ด้วย

ผู้คนในมณฑลก่วงยังให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากเลยงั้นเหรอ

หลินมั่วส่ายหัว “ตอนนี้ผมยังไม่ได้วางแผนเลยครับ”

ซ่งจื่อหลานอดแปลกใจไม่ได้ “คุณหลิน ด้วยฝีมือในการรักษาของคุณ ถ้าคุณไม่เข้าร่วมก็จะเป็นความสูญเสียของพวกเรามณฑลก่วงเลยนะคะ!”

“อีกอย่าง อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อก็อยู่ในอุตสาหกรรมทางการแพทย์ ไม่สามารถหลีกเลี่ยงสมาคมเภสัชกรรมมณฑลก่วงได้อยู่แล้ว ถ้าพวกคุณไม่เข้าร่วม ถึงตอนนั้นอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อจะต้องสูญเสียอย่างเลี่ยงไม่ได้!”

ซ่งจื่อหลานปิดปากหัวเราะเบาๆ “คุณพูดถูกค่ะ พวกเขาก็คือโจร!”

“แต่ใครทำให้พวกเขามีอำนาจมากขนาดนี้กันล่ะ เบื้องหลังสมาคมเภสัชกรรมมณฑลก่วง คือตระกูลฮั่วที่เป็นหนึ่งในตระกูลหลักทั้งสิบของมณฑลก่วง”

“ตระกูลฮั่วเป็นตระกูลเภสัชกรรมที่เก่าแก่และร่ำรวย ควบคุมอุตสาหกรรมยาหกสิบเปอร์เซ็นต์ในมณฑลก่วง ถ้าตระกูลฮั่วคิดจะมุ่งเป้าไปที่คุณ และถ้าคุณอยู่ในอุตสาหกรรมยามณฑลก่วง ก็อย่าคิดว่าจะได้ทำกิจการต่อไปเลย!”

หลินมั่วพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ "ตระกูลฮั่วนี่ใช้อำนาจเที่ยวระรานไปทั่วจริงๆ!"

ซ่งจื่อหลานพูดเบาๆ ว่า "มีอำนาจมากขนาดนั้น ใครจะไม่ใช้บ้างล่ะคะ”

“ตระกูลหลักทั้งสิบในเมืองก่วงหยางเมื่อก่อนก็เคยใช้อำนาจเที่ยวระรานไปทั่วเหมือนกันค่ะ แต่ถูกหนานป้าเทียนกดจนไม่สามารถเงยหน้าขึ้นมาได้ ดังนั้นพวกเขาก็เลยทำตัวดีขึ้นแล้ว ตระกูลหลักทั้งสิบในมณฑลก่วงน่าเกรงขามมากกว่าตระกูลหลักทั้งสิบในเมืองก่วงหยางค่ะ! หลังจากที่คุณเจอก็จะรู้เอง!”

“แต่ว่าคุณหลินคะ ฉันยังแนะนำให้คุณเข้าร่วมการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์หกมณฑลนี้นะคะเพราะการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์ทุกๆ ปีต่างก็มีเครื่องยาสมุนไพรหายากจำนวนมากปรากฏอยู่ที่สถานที่จัดงาน”

“ฉันก็อยากไปเดินสักครั้งเหมือนกัน ไม่แน่ว่าฉันอาจจะได้เจอหลิงซินเฉ่าก็ได้!”

หลินมั่วตาเป็นประกาย ถ้าเป็นแบบนี้งั้นเขาก็คงต้องไปสักครั้งจริงๆ เขายังต้องตามหาบัวหิมะพันปีอยู่ 

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา