หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2195

ชั่วครู่ต่อมา เขารู้สึกว่าข้อมือที่ถูกยึดแน่นคลายออก

เขาฉวยโอกาสนี้ดึงสองมือกลับ

แต่เมื่อเขาเห็นมัน ก็มีความผิดหวังที่มุมปาก

ท่านอาจารย์กู่หัวใจแทบหยุดเต้น

สะเพร่า!

บัณฑิตหน้าขาวคนนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ

ซ่อนเบญจพิษในร่างกาย

แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลาคิดแล้ว

ท่านกู่ก็นั่งขัดสมาธิ รีบเร่งรักษาตนเองโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

ปิดผนึกจุดบนไหล่ของเขาทันที

แต่เขายังคงประเมินความรุนแรงของเบญจพิษต่ำไป

ในชั่วพริบตา ไอพิษก็เริ่มแพร่กระจายไปตามเส้นเลือด

กู่อมตะจั๊กจั่นบินเพิ่มพลังไม่หยุด

กู่ถอนพิษประเภทต่างๆ ในตัวได้ดูดซับพิษที่เหลืออย่างรวดเร็ว

ยิ่งกว่านั้นเขาได้ปิดผนึกจุดต่างๆ แต่ทำเช่นนี้หลายครั้ง ก็ยังไม่อาจหยุดยั้งเบญจพิษแพร่กระจาย

“ให้ตายเถอะ ประมาทแล้ว”

พ่นเลือดพิษสีดำออกมาเต็มปาก

ใบหน้าของท่านอาจารย์กู่ซีดเผือด

เขารู้ดีว่าถ้าไม่ได้รักษาทันท่วงที บางทีเขาอาจจะไม่รอด

ไม่ว่าเขาจะรักษาอย่างไร

ความรู้สึกเวียนหัวรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

บาดแผลที่ไหล่เจ็บปวดพอๆ กับการเผาไหม้

ผ่านไปสิบกว่าลมหายใจ ท่านอาจารย์กู่ก็ไม่อาจต้านทานได้อีกต่อไป ร่างกายก็ค่อยๆ ทรุดลง

เส้นเลือดที่แต่เดิมสีแดงกลายเป็นสีดำคล้ำ

ชนะการต่อสู้

บัณฑิตหน้าขาวเหยียดยิ้มของผู้ชนะ

ถูกเบญจพิษของตัวเองต่อให้ช่วยชีวิตได้ แต่ต่อไปก็ต้องพิการตายทั้งเป็น

บัณฑิตหน้าขาวพิงมุมกำแพง ค่อยๆ นั่งลง

นั่งลงแล้วรีบนั่งขัดสมาธิรักษาทันที

หนอนกู่ของคู่ต่อสู้มากมายขนาดนี้

ตนเองเดินด้วยเท้าข้างเดียวจึงไม่สะดวก

ถ้าเขาไม่ใช้กลยุทธ์ชีวิตแลกชีวิต สุดท้ายคงจะถูกหนอนกู่กลืนกินจนตาย

บัณฑิตหน้าขาวกำชัยแล้ว แม้ว่าราคาที่ต้องจ่ายจะสูงไปหน่อยก็ตาม

เซวียอู่เยี่ยค่อยฉีกยิ้ม

“ราชาแห่งทะเลตะวันออก ถือว่าฉันเซวียอู่เยี่ยไว้หน้าคุณมากพอแล้วใช่ไหม”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หนานกงจิงเลวี่ยก็แอบประหลาดใจและส่ายหน้า

มองย้อนกลับไปเรื่องทั้งหมด

แม้แต่ตัวเขาหนานกงจิงเลวี่ยยังรู้สึกว่าตนถูกอีกฝ่ายวางแผน

แน่นอนว่าเขาอยากรู้ความลับถ้ำไป๋อวิ๋นต้งของบัณฑิตหน้าขาวแทบแย่

ถึงได้คิดจะพูดคุยส่วนตัวโดยละเอียดกับจิ้งจองเซวียเหล่า

เพราะความคิดนี้ หนานกงจิงเลวี่ยพาตัวเองเข้าไปอยู่ในแผนที่เซวียอู่เยี่ยวางไว้

เมื่อทั้งสองปรากฏตัว

แม้ว่าจะมีความขัดแย้งระหว่างบัณฑิตหน้าขาวและท่านอาจารย์กู่ พวกเขาก็ไม่กล้าประมาท

แต่หลังจากที่ทั้งสองจากไป

ความขัดแย้งระหว่างทั้งสองฝ่ายเริ่มค่อยๆ ปะทุขึ้น

ที่นี่ก็เหมือนกับกฎของป่า ผู้แข็งแกร่งที่สุดคือผู้รอดชีวิต

เผชิญหน้ากับอาหารโอชะ

เมื่อหมาป่าพบว่ามีเสืออยู่ ก็ไม่กล้าประมาท

เสือจากไปแล้ว ระหว่างหมาป่าด้วยกันต่อสู้ดุเดือดเพื่อแย่งชิงเหยื่อ