หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 221

คนของพันธมิตรเภสัชกรรมทิ้งคำพูดเจ้าเล่ห์ไว้ที่นี่ แล้วเดินออกไปด้วยความโมโห

สวี่ปั้นซย่าอยากจะเข้าไปหยุดเขา แต่หลินมั่วก็ห้ามเอาไว้

“ปล่อยให้พวกเขาไปเถอะ”

สีหน้าของสวี่ปั้นซย่าเต็มไปด้วยความกังวลใจ “หลินมั่วนั่นมันพันธมิตรเภสัชกรรมเลยนะ”

“องค์กรเภสัชกรรมหลายแห่งในมณฑลก่วงล้วนแต่เป็นสมาชิกของพวกเขา หากพวกเขาคว่ำบาตรเราล่ะมันจะวุ่นวายมากนะ”

พูดจาดีๆ กับพวกเขาไว้แม้ว่าเราจะไม่เข้าร่วมเป็นพันธมิตรเภสัชกรรมก็อย่าทำให้คนอื่นขุ่นเคืองเลย

หลินมั่วส่ายหัว “ไม่มีประโยชน์แล้วล่ะ”

พันธมิตรเภสัชกรรมพวกนี้ เห็นอยู่ชัดๆอยู่ว่าพวกเขาต้องการมาเอาผลประโยชน์จากเรา

“คุณไปหาพวกเขาพวกเขาก็จะยิ่งคิดว่าเราอ่อนแอและรังแกง่าย และพวกเขาจะทำตัวไร้ยางอายยิ่งขึ้นไปอีก!”

สวี่ปั้นซย่าร้อนรนใจ งั้น…เราจะทำยังไงกันดีล่ะ

หลินมั่วยิ้มเบาๆ “คุณไม่ต้องห่วง ผมจะหาวิธีเอง”

“ไปทำธุระให้เสร็จก่อนเถอะ”

สวี่ปั้นซย่ามองไปที่หลินมั่ว ในใจของเธอก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น

ถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าหลินมั่วมีแผนการอะไรแต่เธอก็ยังมั่นใจในตัวเขา

“อ้อ แล้วอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อแห่งใหม่สร้างไปถึงไหนแล้วล่ะ”

เป็นเพราะบริษัทได้เซ็นสัญญากิจการมากมาย พื้นที่โรงงานเดิมเลยไม่สามารถตอบสนองความต้องการในการผลิตได้อีกต่อไป

เป็นเพราะอย่างงั้นอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเลยซื้อที่ดินและวางแผนที่จะสร้างโรงงานใหม่และขยายบริษัท

สวี่ปั้นซย่ายิ้มตอบ “ทุกอย่างราบรื่นดีค่ะ”

“เริ่มก่อสร้างกันแล้วล่ะค่ะ”

ไม่ถึงครึ่งปีบริษัทของเราก็จะสร้างเสร็จแล้วพร้อมใช้งานอย่างเต็มที่ค่ะ

หลินมั่วพยักหน้า เขายังวางแผนที่จะให้เหลาหู่ไปดูแลโครงการใหม่

ตอนนี้คนจากพันธมิตรเภสัชกรรมมาแล้ว ให้พวกเขาออกหน้าและอยู่ข้างเขา แบบนี้ก็จะได้รับผลประโยชน์กันถ้วนหน้า

มีหนึ่งในเถ้าแก่พูดเบาๆว่า “คุณฮั่วครับแต่ตอนนี้อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อร่ำรวยและมีอำนาจมากนะครับ ผมเกรงว่าพวกเราจะสู้พวกเขาไม่ได้น่ะสิครับ”

ไม่งั้นคุณก็ต้องเริ่มจากเข้าร่วมเป็นพันธมิตรเภสัชกรรม

พูดตรงๆก็คือองค์กรเภสัชกรรมทั้งหมดในมณฑลก่วงต้องไปต่อต้านอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ

ด้วยวิธีนี้มันจะเป็นสาเหตุที่ต้องทำให้เราเด็ดกิจการอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อทิ้งไปได้ และนางผู้หญิงตระกูลสวี่คนนั้นก็จะไร้เดียงสาขึ้นทันที

ฮั่วซิ่งเซวียนขมวดคิ้ว “ไร้สาระน่ะ”

“ทำไมฉันถึงคิดวิธีนี้ไม่ออกเนี่ย”

พันธมิตรให้ฉันไปจัดการกับกิจการของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ ถ้าฉันกลับไปมือเปล่าเพื่อขอความช่วยเหลือจากพวกเขา มันจะไม่น่าอายไปหน่อยเหรอ?

ในเมื่อฉันมาด้วยตัวเองแล้ว ฉันก็ต้องไปจัดการคนสารเลวนั่นด้วยตัวเอง

เถ้าแก่พวกนี้จ้องตากันอยู่ครู่หนึ่งและร่วมกันไตร่ตรอง เถ้าแก่คนหนึ่งพูดเบาๆว่า “หรือเราจะลงมือกันที่โครงการก่อสร้างโรงงานใหม่ของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ