หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2226

ภายใต้สายตาลึกซึ้งของทั้งสามคน

หรืออาจจะเป็นเพราะร้อนตัว จางหยางจึงอธิบายอย่างละเอียด

“ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ”

“ฉันแค่หวังดีพูดเตือนพวกเขาเรื่องเวลาการสอบเท่านั้น”

เมื่อได้ยินแบบนั้น หลินมั่วก็ตอบกลับไปเสียงเรียบ

“ไม่ว่าจะแค่เตือนหรือตั้งใจก็ตาม”

“ในฐานะผู้ตัดสิน นายรู้ดีอยู่แก่ใจ”

ถูกเขาพูดใส่แบบนี้

สีหน้าของจางหยางจึงเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“ทำไม นายสงสัยการตัดสินของฉัน คิดว่าฉันตั้งใจก่อกวนพวกนายหรือไง”

ทั้งสามคนไม่ได้สนใจเขาอีก

หลังจากยิ้มเยาะแล้ว หลินมั่วก็ไปเข้าร่วมกับเสวี่ยเหลียนและสามเณรคนอื่นๆ

การแข่งขันแบบตรวจวินิจฉัยและรักษาจบลงแล้ว

ต่อไปผู้ตัดสินจะเป็นผู้รับผิดชอบในการให้คะแนน

เมื่อมองดูแผ่นหลังของพวกเขาที่เดินจากไป

จางหยางก็รู้สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมา

ตอนนี้เหมือนกับว่าการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ของเขาเป็นการเปิดเผยให้คนอื่นอย่างไรอย่างนั้น ซึ่งทำให้เขาอับอายเป็นอย่างมาก

ไอ้หนุ่ม เห็นตัวเองมีความสามารถเข้าหน่อยก็คิดว่าอยู่สูงกว่าคนอื่นใช่ไหม

ฉันจะรอดูตอนที่นายมีปัญหาแล้วกัน

เขาคิดอยู่ในใจพร้อมกับรอยยิ้มเย็นชาที่ปรากฏขึ้น

สำหรับหลินมั่วแล้ว

แม้ว่าจะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นระหว่างการกลั่นยา

บวกกับเวลาที่กระชั้นชิด ยาน้ำจึงไม่สามารถเข้าไปในจุดฝังเข็มได้ทั้งหมด ซึ่งมีผลในการรักษา

แต่ผลกระทบก็ไม่มากขนาดนั้น

หลังจากเสร็จสิ้นการประเมิน หลินมั่วก็สามารถรักษาได้อีกครั้งหนึ่ง

ถึงแม้จะไม่ได้สมบูรณ์แบบมาก แต่ก็ไม่ส่งผลกระทบอะไรต่อผู้ป่วย

หลังจากนั้นก็รอให้กรรมการทำการประเมิน

ลานด้านหลังโรงพยาบาล

ที่นี่ถูกทำให้เป็นที่พักผ่อนของผู้ร่วมแข่งขัน

และในเวลานี้มีคนจำนวนมาก

ถ้าเทียบกับผู้เข้าแข่งขันแล้ว คนที่ลุ้นผลการแข่งยิ่งกว่าผู้แข่งก็คือผู้ชมนั่นเอง

หลังจากรอคอยมานาน

ในที่สุดผลคะแนนก็ประกาศออกมาแล้ว

เมื่อมองดูผลคะแนนของตัวเองบนหน้าจอใหญ่

เขานึกถึงกรรมการที่ตั้งใจก่อกวนตอนแข่งขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

ขณะที่หลินมั่วกำลังคิดอยู่นั้น

จางหยางก็เดินเข้ามาด้วยท่าทางเหยียดหยาม

เมื่อเห็นหลินมั่ว เขาก็แสยะยิ้มออกมา

“หลินมั่วใช่ไหม เห็นทักษะการฝังเข็มของนาย ก็คิดว่านายจะมีความสามารถมากกว่านี้เสียอีก”

“คิดไม่ถึงว่าจะดีแต่เปลือกแบบนี้นะ”

“ผลการรักษาไม่มีอะไรดีขึ้น ผู้ป่วยก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง”

พูดจบ จางหยางก็เดินไปด้านข้างหลินมั่วและกระซิบข้างหูเขาเบาๆ

“มีฉันอยู่ วันนี้ก็อย่าคิดว่าจะได้เลื่อนขั้นเลย”

“ไม่งั้นก็คุกเข่าขอร้องฉันซะ”

“ฉันอาจจะใจดี หรืออาจจะช่วยพูดให้คณะกรรมการก็ได้”

“ให้พวกเขาเปลี่ยนการตัดสิน!”

หลังจากพูดออกไปแบบนั้น หลินมั่วก็เข้าใจทันที

ที่แท้คนคนนี้กำลังเล่นสกปรกอยู่นี่เอง

แต่เท่าที่คิดออก ก่อนแข่งขันเขาก็ไม่เคยมีเรื่องอะไรกันมาก่อน

มีเพียงเรื่องเดียวคือตอนที่อีกฝ่ายตั้งใจมาก่อกวนระหว่างแข่งเท่านั้น