หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2251

ในเวลานี้ เก็มเมโกะถามด้วยสีหน้าจริงจัง

“ต้องแจ้งทางพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ไหม”

ผู้อาวุโสเนี่ยที่อยู่ตรงข้ามเธอก็พยักหน้า

“ส่งความคืบหน้าของโครงการปัจจุบัน พร้อมกับการคาดการณ์ไปได้เลย

ส่วนจะทำอย่างไรนั้น ทางนั้นก็ย่อมมีการเตรียมการเอาไว้อยู่แล้ว "

รอจนเขาพูดเสร็จ..

เก็มเมโกะก็หันหลังกลับ และออกไปเตรียมข้อมูลที่เกี่ยวข้อง

เมื่อเนี่ยคงหมิงมองไปที่ผู้อาวุโสแห่งสมาคมแพทย์อีกสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขา

ก็กำชับด้วยท่าทางจริงจัง

“อู๋หยาจื่อ, เย่ากุ่ย

ขั้นตอนต่อไปคือการศึกษาค้นคว้ายาสำหรับแก้พิษชนิดนี้

งานนี้ต้องขอให้พวกคุณร่วมมือกันแล้ว”

แม้ว่าความขัดแย้งระหว่างผู้เฒ่าทั้งสองจะมีไม่น้อย

แต่ทั้งสองคนต่างก็มีวิจารณญาณที่จะแยกแยะถูกผิดอยู่บ้าง

รอจนกระทั่งพวกเขาทั้งสองจากไปแล้ว

เหลือเพียงผู้อาวุโสเนี่ยซึ่งยังคงยืนอยู่ที่เดิม เขาหันไปมองหลินมั่ว ในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมอย่างสุดซึ้ง

จากนั้นเขาจึงค่อยเดินจากไป พร้อมด้วยรอยยิ้มพึงพอใจบนใบหน้าของเขา

หลังจากสิ่งต่างๆ ที่นี่จบลงแล้ว

ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง

มีการระดมกำลังทหารขนาดใหญ่มาปกป้องชายแดนอย่างรวดเร็ว

บุคลากรทางทหาร ที่มาเตรียมป้องกันทางฝั่งทะเลตะวันออก มีจำนวนเพิ่มขึ้นเกือบสามเท่า

การเปลี่ยนแปลงดังกล่าว ดึงดูดความสนใจของประเทศต่างๆ ที่อยู่โดยรอบประเทศจีนในทันใด

ภายใต้ความไม่เข้าใจถึงสาเหตุ พวกเขาได้ทำการปรับเปลี่ยนการจัดวางการป้องกันชายแดนของตนด้วยเช่นกัน

เพียงไม่นานก็เกิดความตื่นตระหนกหวาดระแวง และรู้สึกเหมือนกับคลื่นพายุกำลังโหมกระหน่ำเข้ามา

ส่วนทางด้านหลินมั่วและคนอื่นๆ ยังคงไม่รู้เรื่องเหล่านี้

หลังจากรอให้สามเณรตื่น

หลินมั่วที่ร่างกายฟื้นฟูความสามารถในการเคลื่อนไหวแล้ว ก็รีบเข้ามาหาเขาทันที

“เป็นยังไงบ้างเณรน้อย รู้สึกโอเคไหม”

“อมิตาพุทธ ขอบคุณคุณหลิน ทุกอย่างเรียบร้อยดี”

หลังจากพูดเช่นนั้น ตู้จี๋ก็พนมมือแสดงความเคารพให้หลินมั่ว

แต่ในขณะที่เขาโค้งคำนับ

หลินมั่วก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในตัวของสามเณรน้อยคนนี้ทันที

“และสมุนไพรชนิดนี้ ก็เพิ่งปรากฏขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเท่านั้น”

จากคำอธิบายของสามเณรน้อย

หลินมั่วเองก็พอก็มีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับเรื่องนี้ในแบบเดียวกัน

ไม่น่าแปลกใจที่สุภาษิตโบราณกล่าวไว้ว่า การรักษาไม่มีที่สิ้นสุด และโรคภัยไข้เจ็บทุกชนิดก็ไม่เคยหยุดนิ่ง

หากเพียงอาศัยความรู้ที่สืบทอดของบรรพบุรุษหลินกินบุญเก่าไปแบบนี้ เห็นทีจะมีข้อจำกัดมากมาย

หลังจากพูดคุยกันเรียบร้อยแล้ว

หลินมั่วก็มาที่ห้องทดลองวั่วหลง และอยู่ในนั้นตลอด

ด้านหนึ่งคือต้องการแยกแยะและสังเกตดูว่าไวรัส "ศพเดินได้" ในร่างกาย หรือที่เรียกอีกอย่างว่าไวรัสกลายพันธุ์นั้น สามารถแพร่เชื้อได้หรือไม่

อีกด้านหนึ่ง คือหลินมั่วถูกขอให้ร่วมมือในการพัฒนาเซรั่มภูมิต้านทาน

ทว่าน่าเสียดายที่ผลลัพธ์ไม่เป็นที่น่าพอใจ

เพราะผ่านไปสิบวัน เรียกได้ว่ายังไม่มีความคืบหน้าใดๆ เลย

และในเวลาว่าง

หลินมั่วกับเสวี่ยเหลียน และคนอื่นๆ ก็จะไปยืมตำราทางการแพทย์ที่ล้ำค่าอย่างยิ่งจากสมาคมแพทย์สภาอาวุโส

จึงทำให้ทุกๆ คนได้ซึมซับเอาความรู้ทางการแพทย์เข้ามามากมาย

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เพียงชั่วพริบตา รอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันยอดหมอเทวดา ก็มาถึง