หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2340

แม้จะเป็นเพียงการเดินทางกลับมณฑลก่วงชั่วคราว เพื่อปฏิบัติตามคำสั่งย้ายพันธมิตรศิลปะการต่อสู้

แต่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องกลับบ้านเกิด

แตกต่างจากตอนแรกที่แอบลักลอบข้ามฝั่งเข้าเมืองจิง

ตอนนี้พอเดินทางกลับมณฑลก่วง แม้ว่าหนูบางตัวจะแอบเฝ้าดูแต่โดยรวมแล้วก็ยังเป็นไปอย่างราบรื่น

เมื่อเดินทางมาถึงมณฑลก่วง

หลินมั่วก็เรียกเหลาสู่มาทันที

บุคคลนี้แฝงกายอยู่ในกลุ่มสังคมตลอดทั้งปีไปมาระหว่างความดีและความชั่ว

ทางด้านข่าวย่อมรู้มากอยู่แล้ว

"ประธานหลิน ทำไมอยู่ดีๆ คุณถึงกลับมา

ทำไมไม่บอกล่วงหน้าสักหน่อย เราจะได้เลี้ยงรับคุณ"

พอเผชิญหน้ากับมือเก่าที่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

หลังจากหลินมั่วพูดอย่างสุภาพไม่กี่คํา ก็เปลี่ยนหัวข้อไปสู่เรื่องธุรกิจ

"ใช่สิ พวกนายรู้จักพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ของมณฑลก่วงดีแค่ไหน"

ก่อนหน้านี้ไม่ได้ติดต่อกับพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เลย สําหรับข่าวกรองประเภทนี้ หลินมั่วเองก็รู้น้อยมาก

เมื่อได้ยินคําถามนี้ เหลาสู่ก็ลุกขึ้น

"ประธานหลิน ให้อภัยด้วยที่ต้องพูดตรงๆ

สาขาพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ในมณฑลก่วงของเรา นอกจากผู้อาวุโสไม่กี่คน

คนอื่นล้วนเป็นคนของเซวียอู่เยี่ย"

เขาก็เป็นห่วงหลินมั่วเหมือนกัน

ท้ายที่สุดแล้วหกมณฑลทางใต้ เป็นใต้หล้าของเซวียอู่เยี่ย

ถ้าหลินมั่วต้องการเล่นหมากกับคนใหญ่คนโตแบบนี้

เห็นได้ชัดว่ามันมุทะลุไปหน่อย

"ทางฝั่งเซวียอู่เยี่ย ไม่ต้องกังวล"

เห็นหลินมั่วยืนหยัด

เหลาสู่ก็ถือโอกาสหยุดพัวพันกันอุตลุด

"พันธมิตรศิลปะการต่อสู้มณฑลก่วง

ส่วนหนึ่งคือผู้อาวุโส ส่วนที่สองคือคนตระกูลซ่ง ที่เหลือก็เป็นคนของเซวียอู่เยี่ยทั้งหมด

ในหมู่ผู้อาวุโสเหล่านั้น กับคนที่อยู่ตระกูลซ่ง ปกติแล้วไม่ยุ่งเกี่ยวกัน"

"ประเด็นคือพวกเขาไม่มีอํานาจที่แท้จริงเลย

ถ้าไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ของคุณนายเซวีย

คนทั้งสามส่วนนี้คงถูกไล่ออกตั้งนานแล้ว"

พอได้ฟังถึงตรงนี้ หลินมั่วก็เข้าใจหลักทำนองคลองธรรม

ก็เป็นเพียงเซวียอู่เยี่ยอาศัยอิทธิพลใช้เล่ห์เหลี่ยมปิดบังอำพรางผู้คนเท่านั้น

ทว่าสถานการณ์ดังกล่าวทําให้หลินมั่วรู้สึกลําบากใจเล็กน้อย

พูดตามจริง ถ้าไม่จําเป็นเขาก็ไม่อยากอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับเซวียอู่เยีย

ทั้งสองฝ่ายไม่มีความบาดหมางหรือความแค้นอันยิ่งใหญ่

"ได้ สถานการณ์ตามหลักทำนองคลองธรรมผมเข้าใจ"

ขณะที่พูดหลินมั่วก็เดินออกจากโรงแรม

เพียงแค่เขาเดินไปที่ประตู

รถเมอร์เซเดสเบนซ์รุ่นแต่งเองก็มาจอดอยู่ข้างหน้าเขา

"สวัสดีครับ คุณหมอเทวดาหลิน

ผู้นำตระกูลของเราขอเชิญคุณไปดื่มชา

ไม่ทราบว่าคุณจะกรุณาไปได้ไหม?"

หลังจากเปิดประตูรถ ชายวัยกลางคนในชุดทักซิโด้ที่เดินลงมาก็เชิญเขาอย่างสุภาพ

ดูเหมือนว่าบางคนยังจ้องตัวเองอยู่ตลอดเวลา

เมื่อนึกถึงตรงนี้ หลินมั่วก็ถามอย่างตามใจ

"ขอถามว่าผู้นำตระกูลของคุณ แซ่อะไร!"

ขณะที่ชายหนุ่มฝั่งตรงที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนพ่อบ้าน เปิดประตูหลังรถด้วยตัวเอง

พอหันหน้ามา เขาก็โพล่งออกมาหนึ่งคำพร้อมรอยยิ้ม

"ซ่ง!"

เมื่อรู้ตัวตนของอีกฝ่าย หลินมั่วก็เลิกคิ้ว

ไม่คิดว่าตัวเองเพิ่งมาถึงมณฑลก่วง

ตระกูลซ่งซึ่งเป็นหนึ่งในสิบตระกูลใหญ่จะมาหาตน

"รบกวนด้วยครับ!"

หลังจากพยักหน้าเห็นด้วย หลินมั่วก็ขึ้นรถไป