หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2343

ตอนที่เดินทางออกจากเกียวโตหลินมั่วได้เตรียมใจไว้แล้ว

เรื่องตำแหน่งผู้นำสมาคมคงเป็นไปอย่างราบรื่นไม่ได้

แต่คำพูดถ่วงเวลาของรองหยวนนี้ทำให้เขาแปลกใจไปบ้าง

ด้วยเหตุผลว่าในเมื่อตนมีการแต่งตั้งผู้นำสมาคมแล้ว

ในฐานะที่เป็นสาขาย่อยของสมาคมย่อมไม่กล้าฝ่าฝืนสิ

มีเพียงบีบคั้นหลินมั่วในอนาคตเท่านั้น

และอีกฝ่ายในฐานะคนของเซวียอู่เยี่ยปฏิเสธอย่างเย็นชาหรือให้ความร่วมมืออย่างกระตือรือร้น

หลินมั่วเข้าใจสิ่งนี้ทั้งหมด

แต่คำพูดยืดเวลาของอีกฝ่ายกลับคาดไม่ถึงเล็กน้อย

"หรือว่าเซวียอู่เยี่ยไม่ได้ส่งคำสั่งให้เขา"

จนถึงตอนนี้ หลินมั่วก็ปฏิเสธการคาดเดานี้ทันที

ด้วยบุคลิกของเซวียอู่เยี่ยตั้งเตรียมการไว้ตั้งแต่แรก

ด้วยความสงสัยในใจ

หลินมั่วก็ถามออกมาตรงๆ

"กล้าถาม คุณหยวนช่วงเวลาที่ว่านี้จะใช้เวลานานแค่ไหนเหรอ"

หยวนซานคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วส่ายหัวไปพูดไป

"เอ่อ หมอเทวดาหลิน ขอโทษนะ

มันเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เราก็ไม่มีเวลานับเหมือนกัน

ต้องใช้เวลานานแค่ไหน ตอนนี้ผมก็ไม่สามารถให้คำตอบที่ชัดเจนได้"

ถ้าไม่อย่างนั้นเราจะทำงานล่วงเวลาเพื่อจัดการ

ทันทีที่ทราบผลเราจะแจ้งให้คุณทราบเป็นคนแรก"

เจออีกฝ่ายถ่วงเวลาอย่างแน่วแน่

หลินมั่วก็ไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้ในขณะนี้

ท้ายที่สุดแล้วเรื่องนี้ หากอีกฝ่ายไม่ให้ความร่วมมือ งานส่งมอบตำแหน่งก็ไม่สามารถทำได้เลย

"งั้นก็ได้ คุณหยวน งั้นก็รบกวนคุณแล้วนะ"

และในเวลานี้เอง

ในห้องโถง จู่ๆ มีเสียงที่ไม่ลงรอยกันก็ดังขึ้น

"ท่านหยวน ถ้าให้คนนี้มาเป็นผู้นำของเรา เราไม่ยอมหรอก"

เสียงเงียบลง

รองหยวนรองหน้าดำคร่ำเครียด

"ไม่เจียมตัว สถานการณ์แบบนี้ให้คนตัวเล็กแทรกแซงได้ตั้งแต่เมื่อไหร่

ไสหัวไปซะ"

แต่เมื่อเห็นสีหน้าแบบนี้

ทุกวันก็คือมาทำงาน มองตัวเองเป็นแค่คนงานเท่านั้น

ไม่คิดว่าวันนี้จะมารวมกันผิดปกติอย่างกะทันหัน

สิ่งต่างๆ ต้องมีอะไรไม่ชอบพามากล

เพียงเพราะไม่ได้รับคำชี้แนะจากเซวียอู่เยี่ย

หยวนซานก็ไม่รู้ว่าในเวลานี้ควรเหยียบหรือช่วยหลินมั่ว

นึกถึงตรงนี้หยวนซานก็ไม่ลังเล

ทันทีที่รินน้ำชา การชิมชาก็เริ่มต้นอย่างอิสระ

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็ให้พวกเขาไปต่อสู้กันเองเถอะ ตัวเองนั่งดูก็พอ

ทางด้านหลินมั่วเมื่อเห็นเขาท่าทางของอีกฝ่ายก็เข้าใจเจตนาของอีกฝ่ายทันที

หลังจากยืนขึ้นอย่างช้าๆ สายตาของเขาก็กวาดมองไปรอบๆ

และในกลุ่มคนนี้ ทันใดนั้นเขาก็เจอคนรู้จักคนหนึ่ง นั่นก็คือเซี่ยไป่เหอ

หลินมั่วก็ไม่ได้คาดหวังว่าอีกฝ่ายจะมีความเพียรพยายามขนาดนี้

คาดไม่ถึงว่าจะตามมาจากเกียวโตจนถึงมณฑลก่วง

"ท่านอาวุโส พูดถูก

ในเมื่อมีคนมีความเห็นก็เสนอออกมาก็แล้วกัน"

ตามคำพูดของผู้อาวุโสหลายคน หลินมั่วก็พูดอย่างใจกว้าง