หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2360

หากมีทางเลือก

หลินมั่วก็ไม่อยากรบกวนซ่งจื่อหลานเช่นกัน

เผชิญหน้ากับตระกูลนาล่า กองกำลังใดๆก็อ่อนแออย่างเปรียบไม่ได้จนเห็นได้ชัด

นอกจากซ่งจื่อหลานที่หลินมั่วสามารถยืมอำนาจในเมืองจิงนี้ได้แล้ว ก็มีแค่ตระกูลไป๋แล้ว

เว้นแต่จะไม่มีทางออกอื่น

ไม่อย่างนั้นหลินมั่วไม่ว่าจะพูดอย่างไร ก็ไม่มีทางเริ่มต้นที่ตระกูลไป๋

การเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวอาจส่งผลต่อทั้งร่างกายได้ หากเกิดการปะทะกันระหว่างสัตว์ยักษ์ทั้งสอง และจะทำให้เกิดความหายนะทั่วเมืองจิง

“ความสนใจพุ่งมาที่ตัวผมมากเกินไป

ผมทำได้เพียงขอให้คุณช่วยแล้ว”

“ใช่แล้ว ตอนที่เตรียมกำลังคน ระวังอย่าเปิดเผยตัวเอง

อย่าโดนอีกฝ่ายติดตามเบาะแสได้”

เมื่อได้ยินที่หลินมั่วกำชับ

จู่ๆสายตาของซ่งจื่อหลายก็ตื่นตัวขึ้นมา

หลังจากเข้าใกล้หลินมั่ว เธอก็กระซิบข้างหูเขาด้วยน้ำเสียงคลุมเครือ

“นี่คุณเป็นห่วงฉันเหรอ”

ความร้อนที่เล็ดลอดออกมาจากคำพูด เป่าไปที่หูข้างขวาของหลินมั่ว

ความรู้สึกชาไปทั่วทั้งร่างกาย ทำให้เขากลัวจนลุกขึ้นยืนทันที

“พี่ซ่ง ผมยังมีธุระอื่นที่ต้องไปทำ ไม่รบกวนพี่แล้ว”

พูดจบ หลินมั่วก็วิ่งหนีไปราวกับกระต่ายตื่นกลัว

ภายในห้องสำนักงาน มีเพียงเสียงบ่นพึมพำเบาๆ

“อะไรกัน ฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ

ไม่ได้จะกินคุณสักกะหน่อย”

ออกจากอาคารจิ่งอวิ๋น

หลินมั่วได้ติดต่อกับฉาวอันหลานชายของลุงโซ่ว

เนื่องจากอีกฝ่ายกำลังเกณฑ์คนมาช่วย จัดระเบียบภายในบริษัท

“คุณหลินสวัสดีครับ ผมคือผู้ช่วยของประธานฉาว คุณเรียกผมว่าเสี่ยวเจี้ยนก็ได้ครับ”

ภายใต้การนำของเสี่ยวเจี้ยน

หลินมั่วก็ได้มาถึงเขตหนานเฉิงเช่นกัน

แม้ว่าสถานที่แห่งนี้จะไม่ใช่ทำเลที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดในเมืองจิง ถึงกับพูดว่ายังอยู่ห่างไกลสักหน่อย

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือที่อยู่อาศัยระดับบนสุดจำนวนร้อยยูนิต

ผู้ที่สามารถซื้อบ้านที่นี่ได้ล้วนแต่เป็นคนรวยและผู้ที่มีเกียรติ

“คุณหลิน วิลล่าชุดลำธารแห่งอวิ๋นซีนี้ ประธานฉาวได้เตรียมให้กับคุณ

ต่อมาท่านผู้เฒ่าตระกูลซ่งได้ออกหน้า เรื่องนี้ถึงได้คลี่คลาย”

เสี่ยวเจี้ยนล้มลุกคลุกคลานในสังคมมาหลายปีดีดัก

สำหรับความถูกต้องแม่นยำของความซับซ้อนของมนุษย์ที่เป็นธรรมชาติ เมื่อหลินมั่วถามขึ้นมา

เสี่ยวเจี้ยนจึงได้เล่าเรื่องราวที่เกี่ยวข้องโดยละเอียด

นี่เป็นข่าวที่หลินมั่วต้องการพอดี

เมื่อได้ยินที่อีกฝ่ายพูดจบ การคาดเดาของหลินมั่วก็ได้รับการยืนยันเพิ่มเติม

สวี่อี้ซวิ๋นเห็นความสำคัญของวิลล่าขนาดนี้ แม้กระทั่งไม่ลังเลที่จะฆ่าคน

สรุปคือมอบให้พ่อตาอย่างไม่ลังเล

ช่วงเวลานี้ต้องมีการสมคบคิดอย่างแน่นอน

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก

หลินมั่วได้ถอนความคิดของเขา

“ผู้จัดการเสี่ยวเจี้ยน วิลล่านี่ไม่เลว ผมตัดสินใจแล้ว”

พูดจบ เขาก็ล้วงการ์ดทองสีดำที่ซ่งจื่อหลานมอบให้ แล้วยื่นมันออกไป

จากนั้นเสี่ยวเจี้ยนได้ปฏิเสธ

“คุณหลิน ประธานฉาวของพวกเรากล่าวไว้ว่า หากคุณพอใจแล้วล่ะก็

ลำธารแห่งอวิ๋นซีก็จะมอบให้คุณ ชดเชยที่ไปงานไหว้ครูในตอนนั้นไม่ทัน”