หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2386

หุ้น 20%ของอวิ๋นช่วงกรุ๊ป?

เป็นเพียงแค่ของขวัญแสดงความยินดีงั้นหรือ

นี่มัน...เกินไปหน่อยหรือเปล่า

เมื่อได้ยินแบบนั้น รอบยิ้มได้ใจบนใบหน้าของสวี่อี้ซวินก็หายไปในทันที

คนตระกูลสวี่ต่างจ้องไปที่ซ่งจื่อหลานด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ

ใครจะไปคิดว่าซ่งจื่อหลานจะเป็นแขกคนสำคัญของหลินมั่ว

อีกทั้งของขวัญยังเป็นหุ้นราคาหลายหมื่นล้านของอวิ๋นช่วงกรุ๊ปอีกต่างหาก

สวี่อี้ซวินกลืนน้ำลายและถามขึ้น

“ประธานซ่ง คุณรู้จักกับหลินมั่วหรือครับ”

ซ่งจื่อหลานหันไปมองเขา

พร้อมกับตอบคำถามด้วยรอยยิ้มเฉยชา

“ท่านรองสวี่คะ เรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวของฉันนะคะ”

ความหมายของประโยคนี้ชัดเจนมาก

ความสัมพันธ์ของฉันกับหลินมั่ว เกี่ยวอะไรกับคุณ

เป็นการบอกสวี่อี้ซวินทางอ้อม

ซ่งจื่อหลานเดินไปด้านหน้าฟังฮุ่ยและสวี่เจี้ยนกง

“ยินดีด้วยนะคะคุณลุง คุณป้า ขอให้กิจการรุ่งเรืองนะคะ”

เมื่อเห็นว่าแขกคนสำคัญมาถึงแล้ว

คิ้วที่ขมวดเป็นปมของฟังฮุ่ยก็หายไปด้วยเช่นกัน

ส่วนสวี่อี้ซวิน หลังจากถูกพูดตอกหน้าเขาก็เก็บรอยยิ้มนั้นกลับไป

ที่เขาเกรงใจซ่งจื่อหลานนั้น เป็นเพราะอยากได้สิทธิ์การจัดการสเปรย์อวิ๋นช่วงที่อีกฝ่ายครอบครองอยู่เท่านั้น

ตอนนี้ความทะเยอทะยานของได้แปรเปลี่ยนเป็นเรื่องน่าขายหน้าแล้ว

สวี่อี้ซวินก็ไม่สร้างภาพอีกต่อไป

“หึ ก็แค่เรียกเพื่อนมาช่วยไม่ใช่หรือ...

...พูดอย่างกับคนอื่นไม่มีเพื่อนอย่างนั้นแหละ”

จู่ๆ เชอหลีจื่อที่อยู่ด้านข้างก็พูดขึ้นต่อ

“ท่านรองสวี่ ในเมื่อคุณบอกว่าอีกฝ่ายเป็นเพื่อน”

“เพื่อนกันจะหลอกกันไม่ได้หรือไง”

“คุณว่าใช่ไหม”

พอได้ยินเช่นนั้น

สายตาของสวี่อี้ซวินก็เป็นประกายขึ้นมาทันที พร้อมกับตบลงไปที่ต้นขาเหมือนนึกอะไรบางอย่างได้

“จริงสิ เพื่อนเชอเข้าใจดีจริงๆ”

“เพื่อศักดิ์ศรีเพียงน้อยนิด คนหนุ่มสาวเดี๋ยวนี้ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ทำได้หมด”

“ฉันประเมินนายต่ำไป หลินมั่ว ดูเป็นคนซื่อๆ”

“นึกไม่ถึงว่าจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้”

“ทำฉันเกือบเชื่อน่ะ ฮ่าๆๆ”

ตระกูลวั่นเป็นถึงหนึ่งในตระกูลหลักทั้งสิบของจีน

และถึงแม้ว่าวั่นเฉิงเจี้ยนจะเป็นเพียงนายท่านสามเท่านั้น

แต่เนื่องจากพรสวรรค์ด้านศิลปะการต่อสู้และความฉลาดด้านการเงินของเขาที่เหนือกว่าคนทั่วไป

ไม่กี่ปีก่อนจึงได้รับการแต่งตั้งแบบภายในให้เป็นผู้สืบทอดตระกูลวั่น

ยิ่งไปกว่านั้นแม้ว่าตระกูลวรรณจะเป็นหนึ่งในตระกูลหลักทั้งสิบ

แต่พวกเขาเลือกที่จะเป็นอิสระและออกจากเรื่องสับสนวุ่นวายทั้งหลาย

นอกจากความแค้นที่มีมาหลายปีกับราชาแห่งดาบจางไป่หลิง พวกเขาแทบไม่ได้พัวพันกับกองกำลังอื่นๆ เลย

อีกทั้งก่อนหน้านี้ แม้ว่าจะมีคำเชิญจากกองกำลังใหญ่

แต่ตระกูลพวกเขาก็ไปเข้าร่วมน้อยมาก อย่างมากก็มอบหมายให้ผู้น้อยที่ไม่ได้มีหน้าที่สำคัญหนึ่งหรือสองคนโชว์หน้าคร่าตาเท่านั้น

นึกไม่ถึงว่าวันนี้นายท่านสามจะมาที่นี่ด้วยตัวเอง

เมื่อเห็นวั่นเฉิงเจี้ยนเดินเข้ามา

สวี่อี้เจ๋อก็เดินเข้าไปทักทายด้วยรอยยิ้มเป็นมิตรทันที

“เพื่อวั่น ไม่เจอกันนานเลย”

“คิดไม่ถึงว่างานเล็กๆ ของฉันจะได้รับเกียรติขนาดนี้”

“ถึงขนาดที่เพื่อนวั่นมาร่วมงานด้วยตัวเอง”

ตระกูลสวี่คนอื่นๆ เมื่อเห็นนายท่านสามวั่น

สีหน้าก็ดีใจอย่างปกไม่มิดทีเดียว