หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2402

เซวียนเหยียนหมิงยกมือขึ้น จากนั้นทั้งสนามก็กลับเข้าสู่ความสงบในทันที

เขามองไปยังผู้เข้าแข่งขันหลายพันคนที่อยู่รอบๆ ลานประลองเป็นอย่างแรก

พร้อมกับพยักหน้าอย่างพอใจ

จากนั้นก็กระแอมในลำคอและพูดขึ้น

“ข้าเซวียนเหยียนหมิง ก่อนอื่นยินดีต้อนรับการมาเยือนจากสหายจากประเทศต่างๆ”

หลังจากที่เสียงของเขาเงียบลง

สายตาของทุกคนก็มองไปทางตำแหน่งที่นั่งนั้น

เหล่าตัวแทนจากประเทศต่างๆ พยักหน้าตอบรับเซวียนเหยียนหมิง

“ทุกคนก็รู้กฎและพิธีการของการแข่งขันแล้ว”

“แต่ข้าก็ต้องขอพูดอีกสักหน่อย”

“การแข่งขันนี้สามารถแบ่งระดับต่ำสูงได้ แต่ไม่อาจกระทำถึงตาย”

“ผู้ที่เจตนาฆ่า ไม่ว่าจะมาจากไหน จะต้องได้รับโทษอย่างรุนแรง”

หลังจากพูดจบ เซวียนเหยียนหมิงก็โบกมือ แรงมหาศาลก็ถูกพัดออกไป

แรงกดดันราวกับภูเขาสูงตระหง่านไม่มีที่สิ้นสุดเข้าปกคลุมผู้เข้าแข่งขันทั้งหมดทันที

วินาทีต่อมาสีหน้าของคนหลายคนก็เปลี่ยนไป ราวกับว่าพวกเขากำลังตกเป็นเป้าหมายของสัตว์ป่าดุร้าย และร่างกายของพวกเขาก็สั่นขึ้นมาเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้

เมื่อสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยนี้

หลินมั่วก็เข้าใจในทันที นี่เป็นคำขู่จากผู้อาวุโสใหญ่ของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ และเป็นการเตือนด้วยเช่นกัน

สำหรับคนส่วนมาก ถึงแม้ว่าออร่านี้จะสร้างความกดดันให้ แต่ก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองมากนัก

คนที่ตกใจกลัวกับออร่านี้คือคนที่อ่อนแอที่สุดในการแข่งขันนี้

เมื่อหลินมั่วเงยหน้าขึ้นไปมองรอบๆ

คนจำนวนไม่น้อยก็กำลังสังเกตผู้เข้าแข่งขันที่อยู่รอบๆ เช่นกัน ราวกับกำลังจำหน้าของพวกอ่อนทีละคนอยู่

ก่อนหน้านี้ หลังจากที่การประชุมพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จบลง

กฎของการประลองก็ถูกประกาศออกมา

แน่นอนว่ากฎนั้นเรียบง่ายมาก

นี่นั่งหลักในการเปลี่ยนวาระดำรงตำแหน่งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ในครั้งนี้ มีทั้งหมด 99ที่นั่ง

คนที่ได้นั่งจะกลายเป็นฝ่ายป้องกัน

ตรงกันข้ามก็จะเป็นฝ่ายรุก

ขอแค่รักษาที่นั่งไว้ได้ ไม่แพ้ การแข่งขันก็จะจบลง และได้ตำแหน่งผู้ฝึกสอนการต่อสู้มาครอบครอง

ทันทีที่เขาได้ยินแบบนั้น เซวียนเหยียนหมิงก็รู้ในทันทีว่าอีกฝ่ายไม่ได้หมายถึงเรื่องดีๆ อย่างแน่นอน

“หืม? สีสัน?”

“นักพรตฮาจิมันลองอธิบายทีสิ”

นักพรตฮาจิมันหันหน้าไปมองสหายของเขา

เมื่อรอทุกคนพยักหน้าอย่างเป็นเอกฉันท์

ก็กระแอมเล็กน้อยและพูดว่า

“ในประเทศเทวาของพวกเรา อย่างอื่นมีไม่มาก มีเพียงหมู่เกาะที่มีนับไม่ถ้วน”

“เราลองใช้สิทธิ์ในการพัฒนาเกาะ 100ปีมาเป็นเดิมพันก็ไม่เสียหาย”

“ซามูไรรุ่นเยาว์ของประเทศเทวาก็มาชมการแข่งขันนี้เช่นกัน”

“ก็ให้รุ่นเยาว์ของทั้งสองประเทศได้เจอกันไปเลย”

“ฝ่ายที่แพ้ต้องยอมเสียเกาะ”

ถึงแม้ว่าในตอนแรกตระกูลอูริตะจะก่อตั้งเกาะหลายแห่งเพื่อสร้างหน้าตาและชื่อเสียง

ถึงจะสามารถช่วยมากิ อูริตะจากเงื้อมมือของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้

เรื่องเกาะเป็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ขายหน้าไปทั่วทั้งญี่ปุ่นมากกว่า