หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2406

“ในเมื่อพวกนายรอปรมาจารย์ของอีกฝ่าย”

“ไอ้หนุ่มน้อยพวกนั้นเดี๋ยวฉันจัดการเอง”

ขณะที่เขาพูด เขาก็วางพัดเหล็กในลง

จากนั้นก็เดินขึ้นไปบนลานประลองอย่างสง่างาม

เมื่อคนแรกปรากฏตัวขึ้น

ทุกสายตาก็เพ่งไปเป็นจุดเดียว

ที่ตำแหน่งผู้อาวุโสของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้

จู่ๆ เซวียนเหยียนหมิงก็ถามคนที่นั่งด้านข้าง

“ทุกท่านคิดว่าใครจะชนะ”

เนี่ยคงหมิงตอบด้วยสีหน้าจริงจัง

“มองไม่ออกเลย รุ่นเยาว์ต่างก็ซ่อนความสามารถเอาไว้”

“ถูกต้อง!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาก็หยุดพูดและขมวดคิ้วขึ้น

“ข้ากังวลเกี่ยวกับฝ่ายญี่ปุ่นจริงๆ”

“ในเมื่อพวกเขากล้าเสนอข้อเดิมพันเช่นนี้”

“แสดงว่าพวกเขาต้องมีไพ่ตายที่แข็งแกร่งอยู่แน่ๆ”

เมื่อได้ยินแบบนั้น

ผู้บำเพ็ญพรตอวี้สู้และมหาเถระขู่จื้อก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย

มีเพียงราชากู่แห่งเหมียวเจียงที่กำหมัดแน่นและมุ่งความสนใจไปที่การเชียร์คนของเธอ

บนลานประลอง ทั้งสองฝ่านเตรียมพร้อมแล้ว

“หลูมั่วซ่านจากมณฑลหยู เชิญ!”

ขณะที่พูด เขาก็ถือพับพัดเหล็กและยืนเอามือไพล่หลัง

ออร่านักวิชาการที่ออกมานั้นดูไม่เหมือนผู้มีวิทยายุทธเลยแม้แต่น้อย

ส่วนโนฮาระ โทชิโซ เมื่อเห็นอีกฝ่ายก็ยิ้มเหยียดหยาม

“ชิ นึกว่าจะได้เจอปรมาจารย์บางคนเสียอีก ที่แท้ก็แค่พวกออกสาวคนหนึ่งนี่เอง”

“ในเมื่อเจ้าเอามือไพล่หลังขนาดนี้”

“อีกเดี๋ยวฉันจะตัดมันให้แล้วกัน”

กฎคือไม่สามารถทำร้ายชีวิตของได้

แต่ไม่ได้บอกว่าห้ามตัดมือตัดเท้า

เมื่อคิดได้ดังนั้น

สีหน้าของโนฮาระ โทชิโซก็ปรากฏความดีใจออกมา

เมื่อเสียงประกาศ ‘เริ่มการแข่งขัน’ ของกรรมการดังขึ้น

โนฮาระ โทชิโซก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงและก้าวไปด้านหน้าทันที

เมื่อทั้งสองฝ่ายเข้าประชิดกันแล้ว ดาบคาตานะที่เอวก็ถูกชักออก

ชักดาบแล้วฟัน

เป็นวิธีที่ซามูไรประเทศญี่ปุ่นใช้กันมากที่สุด ขณะเดียวกันก็เป็นวิธรฆ่าศัตรูที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดเช่นกัน

โนฮาระ โทชิโซสะดุดไปด้านหน้าเนื่องจากเสียศูนย์

เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นอีกครั้งหนึ่ง

สิ่งที่เขาเห็นคือใบหน้าที่ยิ้มแย้มของอีกฝ่ายที่ยังคงเหมือนเดิม

“ความสามารถแค่นี้ก็กล้ามาโอหังต่อหน้าประเทศจีนของพวกเรางั้นหรือ...

...กล้าหาญดีจริงๆ”

เมื่อได้ยินดังนั้น

โนฮาระ โทชิโซก็โมโหมาก

“รนหาที่ตาย”

หลังจากเสียงตะโกน สองมือของเขาก็จับดาบแน่น ตั้งใจจะฟันอีกฝ่ายให้เป็นสองท่อนเสีย

แต่เขายังไม่ทันจะหมุนใบมีด

หลูมั่วซ่านก็ยกมือซ้ายขึ้น พัดเหล็กที่ปิดอยู่ถูกกระแทกลงใบหน้าของอีกฝ่ายทันที

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีนี้ โนฮาระ โทชิโซก็ยกดาบขึ้นโดยไม่รู้ตัวเพื่อป้องกัน

สิ่งที่ทำให้เขาต้องตกตะลึงก็คือ

ขณะที่พัดเหล็กชนกับดาบคาตานะของเขา มันไม่ได้ลดความเร็วลงเลย

เหมือนกับมีดที่แทงลงไปในน้ำและเจาะทะลวงลงไป

นี่มันวิชามารอะไรกัน

วินาทีต่อมา เขาก็รู้สึกเจ็บที่แก้ม ตามมาด้วยความรู้สึกตัวลอยขึ้นอย่างบังคับไม่ได้