หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2408

ความสามารถของเฮิงอู่ผิงจื้อจินไม่สามารถคาดเดาได้

และที่สำคัญที่สุดคือ คนคนนี้เป็นไอ้บ้าคนหนึ่งโดยสมบูรณ์แบบ

จะทำสิ่งต่างๆ ขึ้นอยู่กับความชอบส่วนตัวล้วนๆ

ยิ่งกว่านั้นเขายังไร้ความปรานีเป็นอย่างยิ่ง และไม่เห็นความสำคัญของชีวิตมนุษย์

“นายเหมือนจะกลัวฉันมากนะ”

เมื่อเดินออกจากฝูงชนเฮิงอู่ผิงจื้อจินก็ถามสหายที่อยู่ด้านข้างอย่างกะทันหัน

เขาตกใจจนหน้าซีดเซียว

“ปะ...ปะ...เปล่า”

หลังจากเขาพูดตะกุกตะกักจนจบ

เฮิงอู่ผิงจื้อจินก็เตะเขาลอยออกไปไกล

คนคนนั้นลอยออกไปติดกำแพง อวัยวะภายในสีแดงสดก็พุ่งออกมาทันที

“หึ ใจเสาะขนาดนี้ยังกล้ามาแข่งในฐานะประเทศเทวาอีก”

สีหน้าของนักพรตฮาจิมันมืดขรึมลงทันที

นี่ยังไม่ได้แข่งก็เสียคนไปแล้วหนึ่งคน

“นาย...”

เขายกนิ้วชี้อีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่ง

สุดท้ายก็ไม่ได้พูดตำหนิใดๆ

“อีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก อย่าประมาทเด็ดขาด”

เฮิงอู่ผิงจื้อจินทำเพียงแค่โบกมืออย่างไม่สนใจไยดี

“ชิ ยิ่งแก่ยิ่งใจเสาะจริงๆ”

เขาพูดไปพลางเดินไปยังลานประลอง

“ไม่ได้ชิมเลือดหอมหวานของหญิงสาวมานานแล้วสิ”

เขาพูดทิ้งท้ายเสียงเรียบและเดินขึ้นลานประลองอย่างช้าๆ

เมื่อเขาเข้าใกล้จู๋เยี่ยชิงแล้ว เขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ

“กลิ่นหอมของหญิงสาวถึงจะทำให้พอใจจริงๆ”

เขาพูดไปพร้อมกับยกยิ้มจนเห็นฟันซี่ใหญ่และมองไปทางจู๋เยี่ยชิง

บนแท่นที่นั่งของผู้อาวุโสพันธมิตรศิลปะการต่อสู้นั้น

ทันทีที่เห็นเขา

จู่ๆ มหาเถระขู่จื้อก็กระชับลูกปัดที่ห้อยอยู่รอบคอของเขา

“หนุ่มนั่นชั่วร้ายมาก!”

“มือของเขาต้องเปื้อนเลือดมานับครั้งไม่ถ้วนอย่างแน่นอน”

เซวียนเหยียนหมิงได้ยินแบบนั้นก็เข้าใจในทันที

เขากำลังแอบคิดว่าจะให้พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ส่งสัญญาณลับให้กับกรรมการ

ให้เขาคุ้มครองลูกศิษย์จากสำนักดาบไป่หลิงคนนั้นให้ดี

ขณะนี้กรรมการได้เดินขึ้นไปบนลานประลองแล้ว

จู๋เยี่ยชิงรอสัญญาณเริ่มการแข่ง

ไหล่ขวาของเธอสั่นไหว

กล่องไม้ที่อยู่ด้านหลังเธอกระแทกพื้นอย่างแรง ทำให้เกิดฝุ่นจำนวนมาก

หลังจากเยี่ยจู๋ชิงยืดตัวขึ้นอีกครั้งหนึ่ง

ง้าวขนาดใหญ่ที่สูงเท่ากับตัวเธอก็ถูกถือไว้ในมืออย่างมั่นคง

“เริ่มการแข่งได้!”

สิ้นเสียงคำสั่งของกรรมการ

จู๋เยี่ยชิงก็ยกขาเตะ ง้าวมังกรเขียวเหวี่ยงไปรอบๆ ทันที

ไม่พูดพร่ำทำเพลง

เธอโบกมีดไปข้างหน้าด้วยสีหน้าเย็นชา และลมปราณที่แข็งแกร่งก็แพร่กระจายออกไปในทันที

อานุภาพรุนแรงจากง้าวราวกับจะแบ่งชายน่ารังเกียจตรงหน้าให้เป็นสองท่อน

เมื่อง้าวเย็นยะเยือกเข้าใกล้

เฮิงอู่ผิงจื้อจินก็ส่ายหน้าอย่างเหยียดหยาม

ในแง่ของความรุนแรง การโจมตีนี้ไม่ได้แย่เลย

แต่โชคร้ายที่ได้เจอคู่แข่งอย่างฉัน ความเร็วและแรงจึงยังไม่พอ

แค่นี้ก็ตัดสินได้แล้วว่าฉันจะเป็นผู้ชนะในรอบนี้