หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2470

สถานการณ์นั้นตอนนี้ตกอยู่ในภาวะความเยือกเย็น แสงสว่างรอบๆ นั้นก็เหมือนจะมืดมนลง

ในตอนนี้เองหลี่เจี้ยนเก๋อถึงจะเผยสีหน้าความจริงจังออกมา

หากจะพูดให้ชัด ความเยือกเย็นนี้เหมือนความรู้สึกหนาวเหน็บ

ไม่ใช่เพียงความรู้สึกทางกาย ความหนาวเหน็บนี้มันแทรกเข้าไปทำลายจิตวิญญาณของคน

“ดูเหมือนว่าไม่ตั้งใจไม่ได้แล้วสินะ”

หลังจากที่เขาพูดเสียงเบา

ดาบชิงเฟิงยาวสามฟุตที่หลี่เจี้ยนเก๋อกอดไว้ตลอดก็ออกจากปลอกดาบสักที

ทันใดนั้น พลังอันแข็งแกร่งและดาบที่เฉียบแหลมนั้นก็ออกฤทธิ์แพร่ไปทั่วทุกทิศ

มหาเวทที่อยู่ในร่างกายนั้นก็หายไปทันตา

เวทีศิลปะการต่อสู้ที่เต็มไปด้วยพลังความเยือกเย็นก็คลายหายไป

เขาทำให้พลังความเยือกเย็นนี้ถอยห่างออกไปไกลกว่าสิบเมตร พลังทั้งสองถึงได้อยู่ในสภาวะที่สมดุลกัน

และเขาที่สามารถอาศัยอยู่ในที่เขตเหนือสุดนั้นคนเดียวมานานหลายปี ก็เพราะดาบจื่อหยางในมือนี่เอง

ณ เวทีที่กว้างใหญ่นี้

พลังความเยือกเย็นและพลังความร้อนนี้เกิดเป็นมรสุมขึ้นมาอย่างชัดเจน

พลังที่น่าสะพรึงกลัวนี้ทำให้กรรมการเองยังต้องถอยไปอยู่ที่ขอบเวที

ในตอนที่เขากำลังจะปลดปล่อยพลังและเตรียมจะก้าวเดินไปข้างหน้า

อยู่ๆ ก็มีคนปรากฏข้างหลัง

“นายลงไปก่อนเถอะ ที่เหลือฉันจัดการเอง”

คนที่มานั้นคือเซวียนเหยียนหมิงนั่นเอง

พลังของผู้แข่งทั้งสองนั้นมันทรงพลังมากเกินไป

หากปลดปล่อยออกมาอาจจะส่งผลกระทบต่อผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างล่างเวที และอาจจะส่งผลต่อผู้ชมอีกด้วย

ที่เขาขึ้นเวทีด้วยตนเองก็เพื่อที่จะควบคุมสถานการณ์ในตอนที่ทั้งสองฝ่ายต่อสู้ปะทะกัน

และหลังจากที่เขาพยักหน้าแล้ว

เนี่ยคงหมิงรวมถึงผู้อาวุโสหลักๆ อีกหลายคนก็ต่างมาอยู่ที่รอบๆ เวที

เพื่อที่จะเตรียมตัวรับมือกับเหตุการณ์ฉุกเฉิน

ส่วนการต่อสู้กันของทั้งสองฝ่ายนั้นในตอนนี้ก็รวบรวมพลังถึงขีดสุดแล้ว

ขณะนั้นหญิงชุดกี่เพ้าดำก็พูดออกมาอย่างเยือกเย็นว่า

“ในคนรุ่นเดียวกันที่สามารถบีบบังคับฉันถึงเพียงนี้ มีเพียงแค่นายคนเดียว”

หลี่เจี้ยนเก๋อที่อยู่ตรงข้ามนั้นยักไหล่

“เหอะเหอะ ในช่วงห้าปีนี้ คนที่ทำให้ฉันชักดาบได้ เธอเองก็เป็นคนแรกเหมือนกัน”

ขณะนั้น เซวียนเหยียนหมิงรู้สึกโล่งใจในการตัดสินใจอย่างกะทันหันของตนเองนี้

ไม่เช่นนั้น ที่นี่จะต้องมีคนบาดเจ็บและเสียชีวิตมากมายแน่นอน

และการแข่งขันนั้นยังคงดำเนินต่อ

หลังจากหลบการโจมตีของอีกฝ่ายได้

ในที่สุดหลี่เจี้ยนเก๋อก็เลือกที่จะจู่โจม

เขาเคลื่อนตัวมาอยู่ต่อหน้าหญิงชุดกี่เพ้าดำด้วยความเร็วสูง

ขาซ้ายของเขานั้นก้าวออกไปและโน้มตัว ดาบจื่อหยางในมือก็เสยจากข้างล่างขึ้นไปข้างบน

สำหรับการจู่โจมที่กะทันหันนี้

อยู่ๆ มือยักษ์จ้างหนึ่งที่ลอยอยู่ข้างหลังของหญิงชุดกี่เพ้าดำก็กำมือลง และปกป้องหญิงชุดกี่เพ้าดำไว้

แต่ขณะนั้นดาบของหลี่เจี้ยนเก๋อก็มาถึงแล้ว

ดาบจื่อหยางที่ชนะมามากมายนับครั้งไม่ถ้วนนั้นก็ฟาดไปที่มือยักษ์นั่น

ทันใดนั้นเอง แรงกระทบของพลังอันน่าสะพรึงกลัวนั้นก็ทำให้พื้นหินเพชรที่ใต้เท้านั้นแตกกระจาย

“เดี๋ยวนี้วัยรุ่นมันเอาเรื่องขนาดนี้แล้วเหรอ”

หลังจากพูดด้วยความทึ่ง

เนี่ยคงหมิงก็นำพาผู้อาวุโสคนอื่นๆ ออกมือป้องกันอีกครั้ง