หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2503

ต้องเผชิญกับการถูกล้อมด้วยคนหลายสิบคน

สีหน้าหลินมั่วไม่มีความหวาดกลัว

ฝั่งตรงข้าม สมาชิกของกองกำลังลับที่วิ่งอยู่แถวหน้าสุดได้ยกดาบขึ้นมาตั้งไว้ก่อนที่ทั้งสองฝ่ายจะเข้ามาใกล้กัน

ถึงแม้จะรู้จักตัวตนของทูตเจิ้นเยว่หลินมั่ว

แต่พวกเขาเป็นนางแอ่นหน้าหอตระกูลเซี่ยเพียงแค่ได้ยินคำสั่งของตระกูลเซี่ย

ตราบใดที่สมาชิกในตระกูลเซี่ยที่ถือสิ่งนี้ออกคำสั่ง

ต่อให้เผชิญหน้ากับผู้อาวุโสของ สมาคมศิลปะการต่อสู้พวกเขาก็ต้องแกว่งดาบอย่างไม่ลังเล

ในเวลานี้สมาชิกกองกำลังลับคนนี้ตั้งใจจะตัดหัวของวัยรุ่นที่อยู่ตรงหน้าเขา

จู่ๆ อีกฝ่ายก็ตัวสั่นทันที

เมื่อเขาตั้งใจจะมองร่างที่อยู่ตรงหน้าอย่างชัดเจนอีกครั้ง

อีกฝ่ายก็ได้มาถึงตัวเขาแล้ว

แม้ว่าจะมีการประเมินความแข็งแกร่งของหลินมั่วสูงเกินไป

แต่เขาคนนี้ไม่ได้คาดหวังว่าวัยรุ่นคนนี้จะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้

ด้วยความตกใจเขาจึงรีบยกดาบขึ้นมาป้องกัน

เริ่มเข้าใกล้การต่อสู้

ด้วยเสียงที่คมชัดนี้

ดาบในมือของสมาชิกคนนี้ขาดเป็นสองท่อนทันที

มันเป็นไปได้อย่างไร ดาบที่หล่อด้วยเหล็กละเอียดและแข็งมาก

ดาบยาวของหลินมั่วจะคมถึงขนาดนี้ได้อย่างไร

แต่อย่างไรก็ตามคำถามนี้เขาคนนี้ไม่สามารถรู้ได้ตลอดชีวิต

ขณะที่ดาบตกลงสู่พื้น บางคนก็เบิกตากว้างและในหัวก็เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

พูดไปก็ว่านาน แต่ก็เพียงชั่วพริบตาเท่านั้น

หลังจากที่ชายคนนั้นล้มลงเสียชีวิต

มีอีกคนเข้ามาจากทางข้างหลังเขา

สถานการณ์ของคนที่สองก็ไม่ได้ดีขึ้นมากนัก

ดวงตาของเขาพร่ามัว ก่อนที่เขาจะรู้ตัว

เขาก็รู้สึกหนาวเย็นที่คอ จากนั้นก็ได้เดินตามสหายไปในยมโลกด้วยท่าทีที่ไม่เต็มใจ

หลังจากที่หลินมั่วสังหารคนทั้งสองแล้ว เขาก็ยังคงโจมตีศัตรูต่อไป

เหมือนหมาป่าอยู่ท่ามกลางฝูงแกะ

ผู้คนมากกว่าสี่สิบคนที่ล้อมรอบ วันนั้นเขา แทบรวมพลังกันไม่ได้

บนเนินเขา

เซี่ยไป่เหอเฝ้าดูสมาชิกล้มลงทีละคน

เขากัดฟันกรอด

“ทำไมหลินมั่วถึงแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง

น่ารังเกียจ"

หลังจากที่พวกเขาก่อตัวขึ้น พวกเขาก็เริ่มจำกัดทักษะการเคลื่อนไหวของหลินมั่วอย่างช้าๆ

เมื่อประกอบกับความสามัคคีของอีกฝ่าย ความแข็งแกร่งก็เพิ่มสูงขึ้นหลายระดับ

รอจนให้หลินมั่วสังหารสมาชิกอีกสี่หรือห้าคน

ร่างกายของเขาก็เริ่มมีสีเลือด

แม้ว่าบาดแผลจะตื้นมาก แต่ก็มีเลือดออกบ้างเล็กน้อย

แต่คู่ต่อสู้ได้เปรียบในด้านกำลังคนอย่างแน่นอน

เมื่อเวลาผ่านไปความเสียหายที่เกิดจากศัตรูจะรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

ในระหว่างการต่อสู้หลินมั่วมองไปที่หน่วยลาดตระเวนของสมาคมศิลปะการต่อสู้

ในเวลานี้พวกเขากำลังพยายามต้านทานการโจมตีของคู่ต่อสู้ด้วย

ยิ่งกว่านั้นแนวการป้องกันจากคนห้าคนก็เริ่มเล็กลงเรื่อยๆ

เขากำลังจะเข้าใกล้รถออฟโรดที่ภรรยาของเขาอยู่

ทันใดนั้นหลินมั่วก็อดวิตกกังวลไม่ได้

แต่ทว่าความว้าวุ่นใจนี้ทำให้คู่ต่อสู้มีโอกาสทันที

แสงเย็นส่องผ่านกันไปมา

หลินมั่วพยายามจะหลบเลี่ยงมัน แต่ไหล่ของเขาก็ยังคงมีรอยขีดข่วน

เลือดพุ่งออกมาทันที

ในชั่วพริบตาเสื้อผ้าด้านซ้ายของร่างกายของเขาถูกย้อมเป็นสีแดงสด