หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2603

เมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ต้องตายอยู่ตรงหน้า

อินเทียนเป้ากลับทำท่าทางสบายๆ มาก

"ท่านเจิ้นเยว่ เลื่อมใสมาตั้งนาน นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบเจอกันอย่างเป็นทางการ"

เขาพูดพลางรินน้ำชาไปด้วย

"คาดไม่ถึงว่าท่านจะไม่ลงมือในทันที ผมคิดว่าคุณมีข้อสงสัยในใจและต้องการให้คนในตระกูลตอบ

เชิญครับ ชาชั้นดีจากหุบเขาสวรรค์ "

หลังจากพูดจบเขาก็ส่งชาไป

หลินมั่วไม่ได้รับ แต่พูดเบาๆ ว่า

"คุณรู้จักตัวตนของผมตั้งแต่แรก

ทำไมไม่ลงมือทันทีตั้งแต่ตอนแรกที่ผมมาพานหยาง "

อินเทียนเป้าส่ายหัวอย่างจนใจ

"อย่างแรกคือไม่กล้า สถานะของทูตเจิ้นเยว่สูงเกินไป เว้นแต่จะไม่มีทางออก ผมก็ไม่อยากถูกกองทัพครอบงำ"

"อย่างที่สองคือการไตร่ตรองล่วงหน้า พานยางเป็นประตูให้ต้าฉวีเผชิญหน้ากับประเทศจีน

ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งเชิงกลยุทธ์หรือประตูการค้า สถานที่แห่งนี้มีความสำคัญสูงสุด"

"และเหตุผลที่ผมอินเทียนเป้าสามารถพัฒนาอย่างไร้ศีลธรรมที่นี่

เป็นเพราะกองกำลังใหญ่ในต้าฉวีต้องการรอให้ผมรวมพานหยางเข้าด้วยกัน

จากนั้นจึงเริ่มแบ่งเฉือนดินแดนพานหยาง "

เมื่อฟังถึงตรงนี้หลินมั่วก็ขมวดคิ้ว

"เรื่องนี้ผมเกี่ยวอะไรด้วย"

"เกี่ยวสิ มีเกี่ยวด้วย"

อินเทียนเป้าพูดแล้วก็ยกถ้วยน้ำชาขึ้นดื่มอึกใหญ่

"ท่านหลิน มีสถานะที่สูง ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะมาที่ต้าฉวีโดยไม่มีเหตุผล

เมื่อนึกถึงต้าฉวีที่เพิ่งกลับมาอยู่ในการปกครองของประเทศจีนได้ไม่นาน กลับมีความวุ่นวายมากมาย

ผมเดาว่าท่านหลินไม่มาตระเวนตรวจก็มาปรับปรุงให้เป็นระเบียบ"

"ดังนั้นผมจึงจงใจปิดบังตัวตนของท่าน เพื่อให้ต้าฉวีขัดแย้งกับท่าน

เมื่อถึงเวลานั้นผมถึงจะมีโอกาสทำลายสถานการณ์ได้"

หลังจากฟังจบแล้ว หลินมั่วกลับรู้สึกเกินความคาดหมาย

ไม่คิดว่าอินเทียนเป้าคนนี้แค่รู้ตัวตนของตัวเอง ก็สามารถคาดจุดประสงค์การมาที่ต้าฉวีของเขาได้

"คุณฉลาดมาก"

ความชั่วร้ายทั้งหมดล้วนมาจากน้ำมือของผม ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกเขา"

"คำขอนี้ไม่มีปัญหา อย่างไรเสียหลินมั่วก็ไม่ได้ฆ่าคนบริสุทธิ์ตามอำเภอใจ

สำหรับคนอื่นๆ ในตระกูลอิน ผมจะส่งรายงานไปยังสำนักงานใหญ่ของสมาคมศิลปะการต่อสู้

หากพวกเขาไม่ได้กระทำความชั่วร้าย ทางสมาคมย่อมมีวิธีการจัดการที่สมเหตุสมผล"

หลังจากยืนขึ้นแล้ว อินเทียนเป้าก็ส่งมือไปทางหลินมั่ว

"งั้นผมขอขอบคุณท่านหลินอีกครั้ง"

หลังจากดื่มชาในถ้วยแล้ว เขาก็พูดขึ้นอีกครั้ง

"ใช่แล้ว ผมมีข้อสงสัยอยู่เรื่องหนึ่ง สหายของผมยังมีชีวิตอยู่ไหม"

"ยังมีชีวิตอยู่ มีชีวิตที่ดีด้วยล่ะ"

พูดจบมือขวาของหลินมั่วก็วางอยู่บนไท่อา พร้อมที่จะทำความเข้าใจซึ่งกันและกัน

"ท่านหลิน ท่านเป็นแพทย์ที่มหัศจรรย์จริงๆ คุณสามารถทำให้คนตายกลับมามีชีวิตได้จริงๆ

แต่สหายของผมมีความลับส่วนตัวกับกองกำลังต้าฉวี บางทีอาจเป็นความลับที่คนอื่นอาจไม่รู้"

"ฮ่าๆ ชีวิตของผมก็ไม่ต้องถูกท่านหลินลงมือแล้ว"

หลังจากหัวเราะเสียงดังอินเทียนเป้าก็เบิกตากว้าง ก่อนจะล้มลงบนโซฟา