หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2614

เมื่อเห็นหญิงสาวอาเจียนออกมาตรงหน้า

เถ้าแก่โรงแรมก็ปวดใจอย่างพูดไม่ออก

อ๊า ผ้าห่มฉัน พันกว่าบาท

โซฟาฉัน สามพันกว่าบาท

ถ้าไม่ใช่เพราะความหวาดกลัวในใจ เถ้าแก่คงทนไม่ไหวจนต้องไปกระชากคอเสื้อพวกเขาและตบหน้าพวกเขาอย่างแรง

หญิงสาวหลังจากอาเจียนอย่างรุนแรง ตอนนี้ก็ค่อยๆ ได้สติ

หลังจากลืมตาขึ้นอย่างอ่อนแรง ก็เห็นชายแปลกหน้าตรงหน้าและสภาพแวดล้อมรอบตัว

เธอค่อยๆ เข้าใจว่าตัวเองได้รับการช่วยเหลือ

"สาวน้อย มีเรื่องอะไรที่คิดไม่ตกขนาดนี้ จนต้องใช้วิธีฆ่าตัวตาย"

แม้ว่าหญิงสาวจะมีความหดหู่ใจ แต่หลังจากประสบชีวิตความตาย จิตวิญญาณก็ปรากฏขึ้นภายใต้สายตาที่มืดสลัวของเธอ

ด้วยคําถามของหลินมั่ว ดูเหมือนว่าเธอจะพบทางระบายอารมณ์

"ฉันชื่อกวนหลิงหลง ขอบคุณคุณชายท่านนี้ที่ช่วยชีวิตฉันไว้"

"เรื่องมันเป็นแบบนี้..."

เมื่อประมาณ 2 เดือนก่อน

กวนหลิงหลงเดินไปตามถนนคนลำพัง แต่เมื่อเดินไปใกล้ถนนเซนหลัวที่หลินมั่วอยู่

นักเลงหลายคนเห็นเธอท่าทางไม่ธรรมดา เลยขวางเธอไว้แล้วคิดจะลงไม้ลงมือ

ในช่วงวิกฤตนี้ วัยรุ่นวัยเดียวกันที่ชื่อติงลี่ ล้มนักเลงห้าคนที่ถือมีดพกได้

ความรู้สึกของหญิงสาวคือความรัก

นอกจากนี้ติงลี่ก็มีอุปนิสัยส่วนตัวที่ไม่ธรรมดา หน้าตาอันหล่อเหลาและฝีมือก็ดีด้วย

ที่สําคัญกว่านั้นคือ จู่ๆ พอเกิดช่วงวิกฤตนี้แล้วช่วยชีวิตเธอเอาไว้

กวนหลิงหลงจึงตกหลุมรักติงลี่นี้ตั้งแต่แรกเห็น

หลังจากติดต่อกันมาหลายวัน เธอก็ยิ่งพบว่าติงลี่ไม่เพียงแต่มีอารมณ์ขันและร่าเริงเท่านั้น แต่ยังใส่ใจอีกด้วย

เจ้าชายขี่ม้าขาวของเธอ

ไปๆ มาๆ ทั้งสองก็คบกัน

ทว่าไม่นานมานี้ ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองกําลังร้อนระอุ

ชายหนุ่มที่ชื่อติงลี่บอกว่ามีเรื่องสําคัญมากในครอบครัวและต้องรีบกลับไปทันที

ส่วนกวนหลิงหลงก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

ใครจะรู้ว่าหลังจากการจากลาครั้งนี้ ทั้งสองก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย

ผู้เชี่ยวชาญชั้นนําในวงการแพทย์ท่านนี้ เมื่อเผชิญกับเหตุผลแบบนี้เขาก็ไม่รู้จะโต้แย้งอะไร

และเกิดอารมณ์ฮึกเหิมเล็กน้อยอย่างเห็นด้วย

แม้ว่าหญิงสาวคนนี้จะโง่ แต่เธอไม่ได้โง่ อย่างน้อยในวันที่ฝนตกก็ยังรู้ว่าผู้เล่นกำลังวิ่งอยู่

หลังจากกวนหลิงหลงเล่าเรื่องในใจเสร็จ อารมณ์ก็มั่นคงขึ้นมาก

หลังจากผ่านประสบการณ์เฉียดตายมาเธอที่มึนงงตลอดทั้งเช้า ความหมองคล้ำในดวงตาของเธอจางลงไปมาก

"คุณกวน เบอร์ครอบครัวคุณหมายเลขอะไร ผมจะให้พวกเขามารับคุณกลับไป”

ทว่าเมื่อหลินมั่วพูดถึงเรื่องนี้

อารมณ์ของกวนหลิงหลงก็ลดลงอีกครั้ง

หลินมั่วเห็นเธอส่ายหัวไปมา เลยไม่รู้ว่าเธอไม่อยากพูด หรือว่าเธออยู่บ้านคนเดียว

สิ่งที่น่าอึดอัดที่สุดคือเขายากที่จะเอ่ยปากถามเรื่องนี้

เพราะสภาพอารมณ์ของกวนหลิงหลงในตอนนี้ หลินมั่วยังไม่วางใจที่จะให้เธออยู่คนเดียว

"คุณเพิ่งประสบกับภาวะชะงักงันครั้งใหญ่ ประกอบกับความตกใจ ความต้านทานก็อ่อนแอลงด้วย

ไม่งั้นคุณอยู่ที่โรงแรมสักสองสามวันดีกว่า พอดีเลยจะได้ช่วยผมดูแลลู่อิ่งด้วย"