หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 282

ปั้นซย่ารีบพูด “พ่อ นั้นไม่ใช่ปัญหาที่เราทำให้พวกเขาพอใจหรือไม่พอ!”

“พ่อรู้ไหมว่าพันธมิตรเภสัชกรรมต้องการอะไร?”

“พวกเขาต้องการกิจการของเราครึ่งหนึ่ง!"

สวี่เจี้ยนกงตกตะลึงครู่หนึ่ง “อะไรนะ...กิจการครึ่งหนึ่งอะไร?”

สวี่ปั้นซย่าพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้อีกครั้ง หลังจากสวี่เจี้ยนกงฟังจบ ก็ตกตะลึง

พันธมิตรด้านเภสัชกรรมเสนอเงื่อนไขสูงมาก และเขาก็คาดไม่ถึง

เงียบไปครู่ใหญ่ ๆ จู่ ๆ สวี่ตงเสวี่ยพูดว่า “หนูคิดว่า เราแค่ไม่ได้เข้าร่วมพันธมิตรเภสัชกรรมเท่านั้น ถึงกับทำให้พันธมิตรเภสัชกรรมโกรธมากขนาดนี้เลย!”

“ปัญหาของครั้งนี้ ต้องเกี่ยวข้องกับหลินมั่วนั้นทำให้คุณฮั่วไม่พอใจ!”

“คุณฮั่วเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในพันธมิตรเภสัชกรรม แกทำให้เขาไม่พอใจทำไม?”

“ตอนนี้ดีเลย เขาโกรธ จะกำจัดเราให้สิ้นซากแล้ว หลินมั่ว แกจะจัดการยังไง!”

สวี่ปั้นซย่า “เสวี่ยเอ๋อร์ เธอโทษหลินมั่วได้ยังไงล่ะ?”

สวี่ตงเสวี่ย “ไม่โทษเขาแล้วจะให้โทษใคร?”

“ถ้าไม่ใช่เพราะเขาตอกหน้าฮั่วซิ่งเซวียน เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นได้ยังไง?”

“หลินมั่วน่ะหลินมั่ว แกเป็นตัวซวยจริง ๆ เลยนะ”

“แกดูสิ่งที่แกก่อขึ้นมาเหล่านี้”

“สถานที่ก่อสร้างของบริษัทถูกสั่งให้หยุดทำงาน ชื่อเสียงของบริษัทได้รับผลกระทบ ไม่ง่ายเลยที่ชดใช้ 300 ล้าน แกก็ส่งคนมาอีกแล้ว”

“ตอนนี้ ยังนำพาบริษัทมาถึงจุดนี้อีก”

“แกจะให้บ้านพวกเราแตกสาแหรกขาดเลยใช่ไหม แกถึงจะพอใจ!”

หลินมั่วทนไม่ไหวพูดว่า “ฮั่วซิ่งเซวียนตายแล้ว!”

“หืม?” สวี่ตงเสวี่ยตะลึง “ตายแล้ว?”

“ตายยังไง?”

“แกฆ่าเหรอ?”

หลินมั่วหมดคำพูด นี้วงจรสมองแบบไหนกันนะ?

คนตายก็เป็นผมที่ฆ่าเหรอ?

เธอปรารถนาเป็นอย่างยิ่งให้ผมกลายเป็นฆาตกร?

สวี่ปั้นซย่า “เสวี่ยเอ๋อร์ เธอพูดอะไร?เกี่ยวอะไรกับหลินมั่ว?”

“ฮั่วซิ่งเซวียนถูกพ่อแม่ของโจวเจ๋อฆ่า!”

สวี่เจี้ยนกงประหลาดใจ “แกพูดมั่วซั่วมั้ง พ่อแม่ของโจวเจ๋อจะฆ่าฮั่วซิ่งเซวียนได้ยังไง?”

“ครั้งนี้คนอื่นต้องการแค่กิจการครึ่งหนึ่ง ครั้งหน้าจะเข้าครอบครองบริษัท แล้วถึงตอนนั้นจะจัดการยังไง?”

ฟางฮุ่ย “แกพูดมั่วซั่วอะไร!”

“ให้กิจการครึ่งหนึ่งแก่คนอื่น เราก็เข้าร่วมพันธมิตรเภสัชกรรมแล้ว ก็กลายเป็นคนกันเอง พวกเขาจะทำลายคนกันเองได้ยังไงล่ะ?”

“เรื่องเหล่านั้นที่แกพูด จะไม่มีทางเกิดขึ้น!”

สวี่ปั้นซย่าโกรธมากจนพูดไม่ออก โบกมือซ้ำแล้ว “ช่างเถอะ ๆ ทุกคนกลับไปก่อนเถอะ”

“รอหนูจัดการทางนี้เรียบร้อยแล้ว หนูจะติดต่อทุกคนนะ!”

ฟังฮุ่ยสีหน้าไม่เต็มใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ตอนนี้บริษัทสภาพแบบนี้ ก็โอนเงินสิบล้านไม่ได้จริง ๆ

“หลินมั่ว แกมันตัวซวย ต่อไปอยู่ห่างจากพี่สาวฉันหน่อย!”

“แกดูสิแกนำหายนะมาสู่บริษัทมากแค่ไหน!”

“ต่อจากนี้ ไม่อนุญาตให้แกก้าวเข้ามาที่บริษัทแม้แต่ก้าวเดียว ได้ยินไหม?”

สวี่ตงเสวี่ยตำหนิด้วยความโกรธทีหนึ่ง รีบตามสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยไปทันทีเลย

ใบหน้าของหลินมั่วไม่มีโทษไม่มีความผิดไร้เดียงสา นี้เกี่ยวอะไรกับตัวเองล่ะ?