หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 361

ที่บ้านตระกูลสวี่ สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยเดินไปมาในห้องรับแขกด้วยความกระวนกระวายใจ

“ดูเด็กคนนี้สิ เราว่าแค่ไม่กี่คำ อารมณ์ร้อนอะไรขนาดนั้น แล้วยังไม่รับโทรศัพท์อีก”

“เจี้ยนกง ลูกคงจะไม่เกิดเรื่องอะไรหรอกนะ”

ฟังฮุ่ยพูดด้วยความร้อนใจ เธอพยายามโทรหาสวี่ตงเสวี่ยสิบกว่าสาย แต่ไม่มีใครรับเลย

สวี่เจี้ยนกงเริ่มหงุดหงิด “ไม่สนใจมันแล้ว”

“ผมเป็นพ่อ ว่าแค่สองสามคำจะเป็นอะไรนักหนา”

“ยังจะมาโมโหใส่อีก”

ฟังฮุ่ยจ้องเขาด้วยความโกรธ “คุณพูดให้มันน้อยๆ หน่อยได้ไหม”

“วันๆ เอาแต่ดุด่าลูก”

“เป็นผู้ใหญ่แล้ว ยอมๆ ลูกมั่งไม่ได้หรือยังไง”

“ช่างเถอะ ไม่พูดกับคุณแล้ว”

“ปั้นซย่า เดี๋ยวแกขับรถพาแม่ไปบ้านเสวี่ยเอ๋อร์หน่อยแล้วกัน!”

สวี่ปั้นซย่าส่ายหน้า “แม่ หนูต้องรอฟังข่าวหลินมั่วอยู่ที่นี่ค่ะ”

“รอให้หลินมั่วทางนั้นเสร็จเรียบร้อย เราค่อยไปกันได้ไหม”

ฟังฮุ่ยโมโห “จะรออะไร”

“รู้ๆ อยู่แล้วว่าจะจบยังไง ยังจะรออะไรอีก”

“ฉันจะบอกให้ว่าจบแบบไหน หลินมั่วมันก็แพ้ยับเยินไง”

“แล้วก็ครั้งนี้มันจะสูญเสียหลายหมื่นล้าน จะรอดกลับมาหรือเปล่าก็ยังไม่รู้!”

“แกไม่ต้องไปรอมันแล้ว!”

สวี่ปั้นซย่าโมโห “แม่ ทำไมพูดแบบนี้”

“หลินมั่วเขาทำอะไรให้แม่ไม่พอใจ แม่ถึงแช่งเขาอยู่ได้”

ฟังฮุ่ยยิ้มเยาะ “ฉันพูดเรื่องจริง ตรงไหนที่เรียกว่าแช่ง”

“ไม่เชื่อก็ถามพ่อแกดู ถามดูว่าหลินมั่วมีหวังไหม”

สวี่เจี้ยนกงเบ้ปาก “ถามผมทำไม”

“คนสมองปกติเขาก็รู้กันทั้งนั้น ต้องมาถามผมด้วยหรือ”

สวี่ปั้นซย่าโมโหจนไม่อยากจะสนใจพวกเขาแล้ว

และในขณะนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของฟังฮุ่ยดังขึ้น

“ฮัลโหล โทรหาใครคะ” ฟังฮุ่ยรับสาย

มีเสียงลึกลับพูดขึ้นมาจากปลายสาย “อีกสักพักคุณจะได้รับคลิปวีดิโอทางโทรศัพท์มือถือ หลังจากที่ดูจบแล้ว ค่อยโทรกลับมา!”

สวี่ตงเสวี่ยเงยหน้าขึ้นมาด้วยสีหน้าหวาดกลัว แล้วส่งเสียงร้องขอแทบจะกรีดร้องออกมา “พ่อ! แม่! ช่วยหนูด้วย ช่วยหนูด้วย...”

วีดิโอหยุดลง ภาพหยุดค้างที่ใบหน้าตื่นตระหนกของสวี่ตงเสวี่ย!”

“นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้น”

“เสวี่ยเอ๋อร์อยู่ที่ไหน”

“ทำไมเธอถึงถูกขังอยู่ในนั้น”

สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยความร้อนใจ

ฟังฮุ่ยร้องไห้ “ทำยังไงดี ทำยังไงดี”

“ช่วยคิดหาวิธีช่วยเสวี่ยเอ๋อร์ก่อน...”

สวี่เจี้ยนกงขมวดคิ้วและพูดเสียงต่ำ “ใช่คนที่โทรหาคุณเมื่อกี้นี้เป็นคนส่งมาใช่ไหม มันพูดว่าอะไรบ้าง”

ฟังฮุ่ยเพิ่งจะนึกได้ “อ้อ จริงด้วย มันบอกว่าให้ฉันดูจบแล้วโทรหามัน”

สวี่เจี้ยนกงรีบพูด “ถ้าอย่างนั้นก็รีบโทรกลับไปเลย!”

ฟังฮุ่ยรีบโทรกลับไป ไม่นานทางนั้นก็ส่งเสียงหัวเราะเย็นชากลับมา “เป็นยังไงบ้าง เห็นแล้วหรือยังล่ะ”

“อยากจะให้ลูกสาวแกรอดใช่ไหม”

“ถ้าอย่างนั้นก็ทำอะไรให้ฉันอย่าง ก็จะปล่อยเธอไป!”