หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 61

สวี่ตงเสวี่ย “พี่ รับดอกไม้มาเถอะ คุณชายชุยมีน้ำใจ ทำไมพี่ถึงยอมให้คุณชายชุยต้องลำบากได้ล่ะ”

สวี่เจี้ยนกง “ใช่ คุณชายชุยถือว่าเป็นคู่รักวัยเด็กของลูก จะส่งช่อดอกไม้มาให้ มันก็ควรจะเป็นอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ”

ฟังฮุ่ย “ปั้นซย่า อย่าเสียมารยาทสิ รีบไปรับดอกไม้มาเดี๋ยวนี้นะ!”

สวี่ปั้นซย่าหน้าแดงเห่อ ดอกไม้นี้ เธอจะรับมาได้อย่างไงล่ะ

ในขณะที่เอื้อมมือหนึ่งออกไปรับดอกไม้ที่อยู่ในมือของชุยอี้ฟาน

หลินมั่วก็เดินเข้ามา

“คุณชายชุย คุณมาจากตระกูลที่ร่ำรวย ควรจะรู้นะว่าอะไรเรียกว่ามารยาท อะไรเรียกว่าประเพณี”

“ให้ดอกไม้กับผู้หญิงที่แต่งงานแล้วเนี่ยนะ ฮะๆ คนตระกูลชุยนี่หน้าไม่อายกันขนาดนี้เลยเหรอ”

หลินมั่วหัวเราะพลางพูด

สีหน้าของทุกคนในห้องเปลี่ยนไป สวี่เจี้ยนกงทุบโต๊ะอย่างโกรธเคือง “หลินมั่ว แกพูดว่าอะไรนะ แกมาดูถูกคุณชายชุยแบบนี้ได้ยังไง!”

ฟังฮุ่ย “ยังไม่รีบขอโทษคุณชายชุยอีก!”

สวี่ตงเสวี่ย “หลินมั่ว นายเป็นอะไรของนาย นายจะไปเทียบกับคุณชายชุยได้ยังไง ขนเท้าของคุณชายยังมีค่ากว่านายอีก เข้าใจหรือเปล่า!”

ชุยอี้ฟานโกรธเคืองเล็กน้อย แต่เมื่อได้ยินสิ่งที่ทุกคนพูด ก็ยิ้มกริ่มทันที เขาเหลือบมองหลินมั่วแต่ไม่ได้พูดอะไร รอเพียงให้หลิวมั่วขอโทษ

ในขณะนั้น สวี่ปั้นซย่าก็คว้าไปที่แขนของหลิวมั่วก่อนจะพูดเสียงกระซิบ “คุณชายชุย คุณมาที่บ้านฉัน มีธุระอะไรหรือเปล่า”

“ให้หลินมั่วขอโทษก่อนสิ!” สวี่ตงเสวี่ยพูดเสียงดัง

สวีปั้นซย่า “ถ้าไม่มีธุระอะไร บริษัทของฉันยังมีเรื่องที่ต้องสะสางนิดหน่อย หลินมั่วไปส่งฉันที่บริษัทหน่อยสิ!”

ชุยอี้ฟานหน้าเจื่อน นี่เป็นการไล่แขกให้กลับไปชัดๆ

เขาเหลือบมองหลินมั่วด้วยความโมโห แต่รอยยิ้มพรายก็ปรากฏบนใบหน้า “ปั้นซย่า ฉันได้ยินเพื่อนพูดว่า วันนี้เธอไปกู้หนี้นอกระบบมาเหรอ”

สวี่ปั้นซย่าสีหน้าไม่ดี และพูดเสียงขรึม “คุณรู้ได้ยังไง”

สวี่เจี้ยนกง ฟังฮุ่ยดีใจกันยกใหญ่และพยักหน้าหลายครั้ง “พอแล้วๆ คุณชายชุย คุณชายช่างเป็นคนดีเหลือเกิน ปั้นซย่ามีคนแบบคุณชายเป็นเพื่อน ช่างเป็นโชคดีของปั้นซย่าจริงๆ!”

พูดแล้วทั้งสองคนก็เหลือบมองไปที่หลินมั่วอย่างเอือมระอา

คนสองคนในวัยเดียวกัน ทำไมช่างแตกต่างกันขนาดนี้นะ

สวี่เจี้ยนกง “คุณชายชุย ดอกเบี้ยนี้ พวกเราจะจ่ายดอกเบี้ยสูงสุดของธนาคารให้คุณชายเลยเป็นไง?”

“คุณลุงครับ คุณลุงกำลังตบหน้าผมอยู่เหรอ?” ชุยอี้ฟานจ้องเขม็ง “ผมให้ปั้นซย่ายืมเงินแล้วยังต้องการดอกเบี้ย คุณลุงอยากให้ผมเป็นคนหน้าไม่อายเวลามาบ้านคุณลุงคราวหน้าอีกเหรอครับ”

“นี่...” สวีเจี้ยนกงตะลึงงัน

ฟังฮุ่ยตื่นเต้น “โธ่ คุณชายชุย เด็กคนนี้นี่ ป้าเห็นมาตั้งแต่เป็นเด็กน้อย ช่างเป็นคนอบอุ่นใจดีเสียจริง”

สวี่ตงเสวี่ย “พี่ พี่ดูสิว่าคุณชายดีกับพี่แค่ไหน แต่ช่างเถอะ พี่ก็อย่าทำตัวยุ่งมากล่ะ คราวหลังเวลาออกไปข้างนอก ก็ชวนคุณชายชุยไปกินข้าวด้วย เพื่อเป็นการขอบคุณ!”

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ย “ใช่ๆๆ ลูกสองคนออกไปกินข้าวข้างนอกกัน ส่วนพวกเราจะอยู่บ้านให้หลินมั่วทำให้พวกเรากินก็ได้”