หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4981

ในขณะนั้น เฉินผิงก็เข้าใจทุกอย่าง

ไม่น่าแปลกใจที่เขารู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้ดูคุ้นเคย หน้าตาของเขาคล้ายกับฮั่วจ้าวมาก

ตอนอยู่ที่แดนอวสาน เฉินผิงได้ขัดแย้งกับฮั่วจ้าว ในตอนนั้นฮั่วจ้าวไม่ได้มาด้วยตัวเอง แต่ถูกอัญเชิญมา

ถึงกระนั้น เฉินผิงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฮั่วจ้าว สุดท้ายเขาต้องให้จ้าวมารสีชาดสิงร่างเพื่อเอาชนะฮั่วจ้าว

ชายหนุ่มน่าจะเป็นลูกชายของฮั่วจ้าว

ตอนนั้นเฉินผิงเริ่มวิตกกังวล ฉันเพิ่งมาถึงอาณาจักรแดนสรวงได้ไม่นาน กลับมาเจอพวกตำหนักทวยเทพเข้าซะแล้ว

เขากับตำหนักทวยเทพขัดแย้งกันชนิดที่ว่าอยู่ร่วมโลกไม่ได้ หากตำหนักทวยเทพรู้ว่าเขามาถึงอาณาจักรแดนสรวง พวกเขาย่อมไม่ลังเลที่จะทุ่มทุกอย่างตามล่าเขา

ในขณะนั้น สิ่งเดียวที่เฉินผิงต้องการคือออกจากเมืองเฟยหู่ให้เร็วที่สุดโดยไม่เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา

เป้าหมายหลักคือการเพิ่มความแข็งแกร่ง เมื่อพลังเพิ่มขึ้น เขาก็ไม่ต้องกลัวตำหนักทวยเทพอีกต่อไป

ที่สำคัญรองลงมาคือการค้นหาซูอวี่ฉีและหนิงจื้อให้เร็วที่สุด

ทั้งสองถูกกฎฟ้าดินพามายังอาณาจักรแดนสรวง หากพวกเขามาถึงอาณาเขตของเผ่ามนุษย์ก็คงปลอดภัย อย่างไรก็ตาม หากไปโผล่ที่อาณาเขตของเผ่าอสูรหรือเผ่ามาร แบบนั้นคงเป็นปัญหา

เฉินผิงยังคงไม่รู้ว่าสายเลือดของซูอวี่ฉีและหนิงจื้อถูกเปลี่ยนให้เป็นเผ่ามารไปแล้ว

พวกเฉินผิงเดินตามหลังองค์ชายฮั่วไป

เมื่อเห็นท่าทางโอหัง เฉินผิงก็นึกอยากสั่งสอนองค์ชายฮั่วสักหน่อย แต่เขาก็ห้ามใจตัวเองไว้ได้

ไม่นานองค์ชายฮั่วก็มาถึงตำหนักหลังหนึ่งซึ่งตกแต่งอย่างหรูหรา เมื่อหยุดที่ทางเข้า องค์ชายฮั่วก็โบกมือและพูดว่า “พวกเจ้าไปได้แล้ว ข้าจะกลับบ้าน”

“รับทราบ!” ทุกคนในหน่วยหยุดเดินทันที

เมื่อองค์ชายฮั่วเข้าไปในตำหนัก แสงสีขาวก็เริ่มส่องประกายออกมาจากภายใน เมื่อแสงสีขาวพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ร่างขององค์ชายฮั่วก็หายไปพร้อมกับแสงนั้น

เฉินผิงขมวดคิ้วขณะที่เขามองแสงสีขาว ไม่นึกว่าจะมีอาคมเคลื่อนย้ายในบ้านตัวเอง ดูเหมือนว่าเขาจะใช้มันส่งตัวเองเข้าไปในเมืองเล็กๆ บนภูเขา ถ้าฉันเดาถูก ฮั่วจ้าวอาจจะอยู่ในเมืองเล็กๆ แห่งนั้นด้วย