หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5015

เมื่อรู้ข่าว ฮั่วจ้าวก็รีบพาคนของตำหนักลำดับแปดไปยังเมืองหลักของเมืองเฟยหู่ทันที

ส่วนทูตกลับไปแล้ว เขากลับไปฟื้นฟูร่างกาย

เมื่อฮั่วจ้าวมาถึงพร้อมกับกองทัพขนาดใหญ่ สิ่งที่เขาเห็นคือภาพอันน่าเกรงขามของกองกำลังแห่งตำหนักม่อหลงที่รุกคืบเข้ามา

เขาโกรธจัด โทสะของเขาพลุ่งพล่านขณะคำราม “ตราบใดที่ข้ายังยืนหยัด ข้าจะไม่ยอมให้ตำหนักม่อหลงเหยียบย่างเข้ามาในเมืองเฟยหู่!”

ราชามังกรชื่อฮุ่นอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเมื่อเห็นฮั่วจ้าวปรากฏตัว

“เจ้ามาจากตำหนักทวยเทพหรือ” ราชามังกรชื่อฮุ่นถาม

“ใช่ ข้าคือเจ้าตำหนักลำดับแปดแห่งตำหนักทวยเทพ” ฮั่วจ้าวพยักหน้า “ตอนนี้เมืองเฟยหู่อยู่ในปกครองของตำหนักลำดับแปด หากตำหนักม่อหลงต้องการขยายอาณาเขต ข้าแนะนำให้พวกเจ้าไปหาที่อื่น อย่างเมืองซือหนิวเป็นต้น ทุกวันนี้เมืองซือหนิวอ่อนแอไร้พิษสง แค่กระดิกนิ้วเบาๆ เจ้าก็คงยึดครองเมืองซือหนิวได้แล้ว!”

ฮั่วจ้าวแนะนำให้ตำหนักม่อหลงไปยึดครองเมืองซือหนิวแทน

หากราชามังกรชื่อฮุ่นไม่ได้พบเฉินผิงและรู้ตัวตนของเขา ราชามังกรชื่อฮุ่นก็คงยึดครองทั้งเมืองเฟยหู่และเมืองซือหนิว

“อาณาจักรแดนสรวงชั้นแรกคือสนามรบช่วงชิงความเป็นใหญ่ระหว่างเผ่าพันธุ์ทั้งสามของเรา พวกเจ้ามักอ้างว่าตนเป็นเผ่าพันธุ์ที่สี่ แล้วเหตุใดชาวสวรรค์ผู้สูงส่งจึงแย่งชิงดินแดนของเรา ทำไมตำหนักทวยเทพถึงต้องการเมืองของเผ่าอสูร”

ราชามังกรชื่อฮุ่นแสร้งประจบฮั่วจ้าว ซึ่งทำให้ฮั่วจ้าวรู้สึกอับอาย

“หยุดพูดจาเหลวไหล พวกเจ้าจะไปหรือจะสู้” ฮั่วจ้าวแค่นเสียง

ศักดิ์ศรีของชาวสวรรค์ไม่อนุญาตให้เขา ผู้ซึ่งเป็นเจ้าตำหนักลำดับแปดแห่งตำหนักทวยเทพ คุกเข่าต่อหน้าเผ่ามาร

“ฮึ! อย่างนั้นก็มาสู้กัน ข้าไม่กลัวใครทั้งนั้น!”

ราชามังกรชื่อฮุ่นคำรามด้วยความโกรธ

สนามรบสำหรับศึกใหญ่พร้อมแล้ว

ผู้บำเพ็ญเพียรจากตำหนักลำดับแปดเริ่มสร้างอาคมป้องกัน พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับศัตรู แสงจากคาถา ดาบบิน และของวิเศษส่องสว่างทั่วครึ่งหนึ่งของท้องฟ้า

มังกรกระดูกของตำหนักม่อหลงคำรามดังสนั่น ทหารโครงกระดูกนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากทะเลหมอก การต่อสู้อันดุเดือดเกิดขึ้นบนท้องฟ้าเหนือเมืองเฟยหู่

“พวกตำหนักม่อหลงเริ่มปะทะกับตำหนักทวยเทพแล้ว!”