"คุณนายเกร็กคุณเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ... "
ใบหน้าของเธอซีดเซียวขณะที่เธอถามหมอว่า "คุณพูดว่าอะไรนะคะ?"
หมอวางแขนของเขาเหนือแฟ้มประวัติคนไข้ของฉันและอธิบายทุกคำอย่างชัดเจน "คุณนายเกร็กมดลูกของคุณไม่ได้รับการทำความสะอาดอย่างหมดจดตอนที่คุณทำแท้งเมื่อ 2 ปีก่อนจากนั้นคุณมีการติดเชื้อและทำให้เซลล์ในมดลูกของคุณกลายเป็นมะเร็ง ... "
เธอขัดจังหวะเขาขณะที่กำลังร้องไห้ฟูมฟาย "เธอเหลือเวลาอีกเท่าไหร่?"
“เซลล์มะเร็งกำลังแพร่กระจายคุณมีชีวิตอยู่ได้นานที่สุดสามเดือน …”
เธอไม่ได้ยินอย่างอื่นที่หมอพูด จิตใจของเธอส่งเสียงดังว่า “ฉันจะมีชีวิตอยู่ได้อีกสามเดือน” มันดังก้องอยู่ในหัว
…
คืนนั้นที่ คฤหาสน์ของเกร็ก
เธอนอนแผ่อยู่บนเตียงเหมือนหมาตาย ฝังหัวของตัวเองลงไปในหมอน หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความโศกเศร้า
คนที่ใกล้ชิดกับเธอก่อนหน้านี้คือสามีของเธอ ดิกสัน เกร็ก
ตลอดสามปีที่ผ่านมาเขามักจะทำในสิ่งที่เขาอยากทำแล้วจากไปด้วยสีหน้าที่เย็นชา ทุกครั้งที่เขามาที่คฤหาสน์แห่งนี้
เขาไม่พูดอะไรกับเธอเลยตั้งแต่ต้นจนจบ
วันนี้ก็เช่นกัน เขาเปลี่ยนชุดเป็นชุดสูทหลังจากเขาเดินออกมาจากห้องน้ำและกำลังจะออกไป
เธอเรียกชื่อเขาเบา ๆ
เขาเม้มริมฝีปากบาง ๆ ของเขาและมองมาที่เธออย่างไม่แยแส
เมื่อเธอมองไปที่สายตาที่ไม่แยแสของเขา ทุกสิ่งที่เธออยากจะพูดกับเขาก็ติดอยู่ที่ลำคอ ในที่สุดเธอก็ล้มเลิกความคิด “ดูแลตัวเองด้วยนะ”
เธอได้ยินเสียงรถกำลังสตาร์ทอยู่ที่ชั้นล่าง เธอลงจากเตียงเพื่อไปยืนมองรถมายบัคสีดำที่ชั้นล่างแล้วเรียกดิกสัน
เขาลุกขึ้นมาแล้วถามอย่างร้อนรน “มีอะไร?”
ดิกสันกับเธอแต่งงานกันมาสามปีแล้ว เขามีคนที่ชอบอยู่แล้วตอนที่เขาแต่งงานกับเธอ พ่อของเธอ ขู่กับเขาว่าจะเอาชีวิตผู้หญิงคนนั้น และบังคับให้เขาแต่งงานกับเธอ
เขาเอาแต่ขัดขืน แต่สุดท้ายเขาก็จำใจต้องยอมทิ้งผู้หญิงที่เขารักและแต่งงานกับเธอแทน
เป็นเวลาสามปีที่เขาปฏิบัติตัวกับเธออย่างเย็นชาและโหดร้าย
แม้แต่ตอนที่อยู่กับเธอ เขาจะคิดถึงผู้หญิงคนนั้น หล่อนชื่อเกวน เวิร์ท
เธอจำได้ว่า ตอนนั้นเธออายุแค่สิบสี่ปี เธอได้ตกหลุมรักดิกสัน มันเป็นช่วงเริ่มต้นของความรัก เมื่อคุณชอบใครคุณก็จะให้เขาคนนั้นอยู่ในใจของคุณ ตอนนั้นเขาเป็นครูสอนเปียโนของห้องเรียนข้าง ๆ
ถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่รู้ว่าทำไม เธอถึงตกหลุมรักคนอายุมากกว่าตัวเองถึงเจ็ดแปดปี บางทีอาจเป็นเพราะเขาหล่อและพูดจานุ่มนวลและอบอุ่นหรืออาจเป็นเพราะครั้งแรกที่เธอได้ยินเขาเล่นเปียโนเขาเล่นเพลงสุดท้ายที่แม่ของเธอเล่นให้เธอฟังก่อนที่จะจากไป
เธอไม่สามารถบอกพวกคุณได้ว่าเหตุผลจริง ๆ มันคืออะไร ปีนั้นเธอติดตามดิกสันหลายเดือนจนกระทั่งเขาเลิกสอนเปียโนและเธอก็ไม่ได้พบเขาอีกต่อไป
เธอเดิมพันว่าถึงแม้ว่าการแต่งงานของเราจะปราศจากความรัก แต่เราก็จะปฏิบัติต่อกันด้วยความเคารพและสุภาพ
เธอพนันได้เลยว่าเขาจะดูแลและให้ความห่วงใย เหมือนที่สามีควรจะทำ
มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ เพราะเขาหยามเกียรติเธอทุกครั้ง
เมื่อสองปีก่อนเขาสั่งให้ใครบางคนมาจัดการกับเด็กในท้องของเธอด้วยซ้ำไป
เขาไม่ได้สนใจศักดิ์ศรีของเธอ หรือความคาดหวังของเธอเลย เขาพูดกับเธออย่างโหดเหี้ยมต่อหน้าหมอและว่า "แคโรไลน์ ชอว์ คุณไม่เหมาะที่จะเลี้ยงลูกให้ผมหรอก"
ดิกสัน เกร็ก เขาเกลียดเธอ เขาเกลียดเธอมากเขา เขาจึงฆ่าลูกของเรา!
เขาลืมไปแล้ว …
เขาลืมสาวน้อยคนนั้นที่ครั้งหนึ่งเคยติดตามเขาทั้งวันทั้งคืนคืน
สำหรับเขา เธอได้ใช้อำนาจของตระกูลชอว์เพื่อบังคับพ่อของเขาเพื่อให้ได้เป็นภรรยาของเขาและบังคับผู้หญิงที่เขารักให้ออกไป
สำหรับเขา เธอเป็นคนบาปที่ไม่อาจให้อภัยได้
เธอเอาแต่คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต บางทีเธออาจจะเงียบนานเกินไป ดิกสันเตือนเธออย่างเข้มงวดว่า "อย่าท้าทายสัญชาตญาณของเขา เธอรู้ว่าเขาไม่มีความอดทนมากพอสำหรับเธอ"
เธอกลับมามีสติและฝืนความเจ็บปวดที่รู้สึกอยู่ในใจ ฉันพูดเบา ๆ พร้อมกับหัวเราะ "ดิกสัน เกร็ก มาตกลงกันเถอะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ