หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 200

ทันใดนั้น ฉันก็จำได้ว่าราชาการพนันในเมืองแอลมีนางสนมสี่คนและแต่ละคนให้กำเนิดลูกหลายคน

นอกจากนี้ แซคคารี่ไม่ได้เป็นสมาชิกคนเดียวของรุ่นใหม่ในครอบครัวของเขา

เมื่อเราไปถึงเมืองถง มันเป็นเวลาเกือบเที่ยง แซคคารี่พาฉันกลับไปที่อพาร์ตเมนต์และเมื่อเรากำลังจะจากกัน เขามองมาที่ฉันและพูดว่า “ผมขอโทษ”

เขาดูสงบแต่ฟังดูน้ำเสียงไม่พอใจ

“ขอโทษทำไม?” ฉันถามด้วยความประหลาดใจ

“ผมขอโทษที่คุณต้องเจอกับคำสบประมาทนั้น”

แซคคารี่ยังคงครุ่นคิดกับเหตุการณ์นั้นมาตลอดหรือเปล่า?

ฉันยิ้มและปลอบเขา “ฉันไม่เป็นไร มันไม่ได้เจ็บปวด”

ขณะที่ฉันมองดูรถของแซคคารี่ขับหายไปจากมุมมองฉัน ฉันก็เดินกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ของฉัน ฉันนั่งบนโซฟาและคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

เขายืนยันว่าที่ให้นางสนมคนที่เก้าตบตัวเองเพียงเพื่อต้องการให้เธอได้ลิ้มรสชาติความเจ็บปวดกับตัวเอง เขาทำเพื่อให้ฉันจะได้รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย!

เขาไม่สามารถยอมให้ฉันทุกข์ทรมานได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเกิดความผิดพลาดจากจุดจบของเขา

ฉันสัมผัสใบหน้าของฉัน ความจริงแล้ว มันไม่ได้เจ็บปวดมากเลย

ฉันเอามือออกเมื่อรู้ว่ามีเลือดแห้งที่ปลายนิ้ว ฉันรู้สึกงง มันมาจากไหน?!

เมื่อฉันลงจากรถ ฉันจำได้อย่างคลุมเครือว่า ฉันได้สัมผัสตัวแซคคารี่โดยบังเอิญ ...

แซคคารี่ได้รับบาดเจ็บอีกหรือเปล่าเนี่ย?

ฉันรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาเขา ทันทีที่เขารับสาย ฉันถามอย่างกังวลว่า “คุณบาดเจ็บไหม?”

เขาไม่ได้รำคาญที่จะตอบ

ฉันอดทนต่อความวิตกกังวลในใจและอยากรู้คำตอบ “พี่เรียนรู้ที่จะโกหกตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“แคลลี่”

เขาเรียกชื่อฉันด้วยความเย็นชาเป็นพิเศษ

“ว่าไง ฉันอยู่นี่” ฉันตอบ

“ผมไม่ต้องการให้คุณเป็นห่วงผม”

อันที่จริง ผู้ช่วยรอยไม่เคยพูดคุยอะไรเกี่ยวกับแซคคารี่กับฉันด้วยความเต็มใจอยู่แล้ว ยกเว้นช่วงเวลานั้นที่ฉันพักอยู่ในห้องพักฟื้นของโรงพยาบาล

ครั้งนั้น เขาสามารถบอกซุบซิบกับฉันได้

ตอนนี้ เขาถูกบังคับให้ปิดบังเป็นความลับหรือไม่?

“นายช่วยซื้อตั๋วเครื่องบินไปฟินแลนด์ให้ฉันหน่อยได้ไหม?”

“ในเที่ยวบินเดียวกับนายท่านชิคเหรอครับ?” ผู้ช่วยรอยถาม

“ใช่ แต่ขอเป็นที่นั่งชั้นประหยัดเท่านั้น” ฉันตอบ

“ได้ครับ คุณชอว์”

ผู้ช่วยรอยเต็มใจที่จะช่วยเหลือฉันในเรื่องนี้ ทันทีที่ฉันวางสาย ฉันส่งที่อยู่ของเอเลนไปให้ผู้ช่วยและสั่งว่า “ช่วยฉันดูแลเธออย่างลับ ๆ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเธอยังไม่เป็นไร”

ความปลอดภัยของเอเลนเป็นสิ่งที่เจ็บปวดในใจฉัน

อากาศในเดือนตุลาคมของฟินแลนด์นั้นหนาวเย็นและโดยปกติแล้วจะเริ่มมีหิมะตกในตอนนั้น ฉันลากกระเป๋าเดินทางเอามันออกจากตู้และเลือกเสื้อแจ็คเก็ตหนา ๆ หลายตัวใส่กระเป๋า

ฉันยังเก็บเสื้อผ้าอื่น ๆ และเก็บเครื่องสำอางใส่กระเป๋าไปด้วย